به گزارش BBC، این دانشمندان با استفاده از چندین دوربین و شتابسنج که به بدن پنگوئنها وصل کردهبودند موفق شدند درک جدیدی از تکنیکهای شکاری این جانداران به دست آورند.
پنگوئنهای آدلی با توجه به نوع جانداری که قصد شکارشان را دارند، ماهیها یا کریلها (نوعی سختپوست میگو مانند) تکنیکهای متفاوتی را بهکار میبندند. به گفته محققان موسسه مطالعات قطبی در توکیو،اصلیترین فعالیت حیوانات جستجو برای یافتن شکار است اما جزئیات رفتار آنها در حین جستجو، به ویژه در میان حیوانات دریایی چندان شناخته شدهنیست.
محققان در این مطالعه جدید برای ردیابی پنگوئنها از ترکیبی از تصاویر ویدیویی و سیگنالهای غیر مستقیم استفاده کردند،سیگنالهای غیرمستقیم شامل شتاب حرکت در سر، تغییرات حرارتی در دستگاه هاضمه و یا حرکات ناشی از باز شدن منقار بودند که همگی نشان از خورده شدن غذا توسط پنگوئن را داشتند.
با استفاده از این تکنیکها و تصاویر ویدیویی،دانشمندان زمانهایی که پنگوئنها مشغول غذا خوردن بودند را مشخص ساختند. غذای اصلی این جانداران در منطقهای که عموما از یخ پوشیده شده را ماهیهایی به نام پاگوتنیا،ماهی که خونش دارای پروتئینهای ضد یخ است،و کریلها تشکیل میدهند.
پنگوئنهای حرفهای درحین شکار این دو نوع جاندار تکنیکهای متفاوتی را به کار میبندند. برای مثال در حین شکار کریلها،پنگوئن به سمت بالا شنا کرده و زمانی که در موقعیت مناسب شکار قرار گرفت، با شیرجهای جهتدار و دارت مانند به سمت کریل حمله میبرد. این پنگوئنها قادرند در ثانیه دو کریل شکار کنند.
دانشمندان همچنین دریافتند توانایی استتار ماهی پاگوتینا کمکی به نجات این ماهی از منقار پنگوئن آدلی نخواهد کرد. پنگوئنها برای شکار این ماهیها از پایین به آنها حمله میکنند،جهتی که ماهی خود را در برابر پسزمینه یخی استتار کردهاست. این درحالی است که ماهیهای پاگوتینا در استتار کردن خود مهارت فراوانی دارند.