اوباما مانند تمام روسای جمهور معاصر پیش از خود، دوستان و کمک‌کنندگان مالی را به حدود 30درصد از سمت‌های دیپلماتیک گماشته که اغلب در نقاط شیک و امن اروپا و آسیاست. کمک‌کنندگان و مشاورانی که در فرایند انتخاب دیپلمات‌ها حضور دارند، می‌گویند رقابت برای این سمت‌ها امسال به قدری شدت دارد و شبکه کمک‌کنندگان مالی و جمع‌آورندگان پول به قدری گسترده است که بعید به‌نظر می‌رسد کسانی که کمتر از یک میلیون دلار گرد آورده‌اند، درنظر گرفته شوند.
اخیراً یوهانس دبلیو فدرک و دنیس سی جت که هر دو استاد روابط بین‌الملل در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا هستند، بهای نظری هر کدام از سمت‌های دیپلماتیک را در پژوهشی محاسبه کردند. این پژوهش که «بهای دیوان سن‌جیمز چقدر است؟ نفوذ سیاسی در سمت‌های سفیری ایالات متحده آمریکا» نام دارد، به بررسی انتصاب دیپلمات‌ها در دولت اوباما تا پایان ژانویه2011 می‌پردازد. دکتر فدرک و دکتر جت اینگونه نظریه‌پردازی می‌کنند که مطلوب‌ترین سمت‌ها در کشورهایی است که ناشناخته، خطرناک، فقیر یا کم‌اهمیت برای گردشگران نیستند. در این تحقیق، دو پژوهشگر یادشده اطلاعات موجود را درباره کمک‌های مستقیم کمک‌دهندگان سیاسی و گردآورندگان پول با اطلاعات مربوط به درآمد ملی کشورهای میزبان، میزان نسبی ایمنی و قوی بودن صنایع گردشگری آنها مقایسه کرده‌اند.
نویسندگان این تحقیق دریافته‌اند سفرایی که ارتباط‌های سیاسی دارند، ازجمله دستیاران سابق و کمک‌کنندگان، از نظر آماری احتمالاً بیشتر در کشورهای کارائیب، آمریکای شمالی و آمریکای مرکزی منصوب می‌شوند اما کسانی که پیوندهای سیاسی آنان با اوباما بر حسب دلار اندازه گرفته می‌شود نه خدمت در دولت، از بخت بیشتری برای نمایندگی آمریکا در اروپای غربی برخوردارند و احتمال بسیار کمتری برای خدمت در مثلاً آسیای مرکزی یا کشورهای جنوب صحرای آفریقا دارند. این تحقیق نشان می‌دهد سفرای سیاسی که کمک مالی به ارزش 550هزار دلار یا بیشتر کرده یا بیش از 750هزار دلار جمع‌آوری کرده‌اند، 90درصد بخت بیشتری برای انتصاب در کشوری در اروپای غربی دارند.
بهای این سمت‌ها چقدر است؟ سفیر شدن البته بهایی دارد. دکتر فدرک و دکتر جت با ترکیب کردن اطلاعات مربوط به میزان کمک سفرای فعلی با مطلوبیت کشورهای میزبان آنان به بهای تلویحی منتخبی از سمت‌های مورد علاقه رسیدند. به گفته آنان، این ارقام نشان‌دهنده میزان کمک یا جمع‌آوری کمک‌های مالی برای کسب این مشاغل نیست، بلکه نشان‌دهنده ارزش نظری آنها از نظر میزان عرضه کمک مالی است. دکتر فدرک گفته که این ارقام میزان جذابیت هر سمت را در ارتباط با دیگران نشان می‌دهد.
با اندازه‌گیری ثروت یک کشور و صرف‌نظر از عوامل دیگر، لوکزامبورگ در صدر فهرست قرار می‌گیرد که سمت سفیری در آن به‌اندازه 3.1میلیون دلار کمک مالی مستقیم ارزش دارد، درحالی‌که سفیری در پرتغال به‌اندازه 602686 دلار کمک مالی شخصی ارزش دارد. این الگو نشان می‌دهد که جمع‌آورندگان کمک مالی می‌توانند این سمت‌ها را با میزان کمتری از کمک مالی به‌دست آورند: برای آنان، پرتغال حدود 341160 دلار و لوکزامبورگ 1.8میلیون دلار ارزش دارد. با درنظرگرفتن تجارت گردشگری کشور، فرانسه و موناکو در صدر فهرست قرار می‌گیرند که میزان کمک شخصی برای رسیدن به سفیری در این کشورها6.2میلیون دلار و 4.4میلیون دلار جمع‌آوری کمک است.
به گفته نویسندگان، این قیمت‌ها به عواملی که درنظر گرفته می‌شود، بسیار بستگی دارد و در برخی موارد، به‌نظر می‌رسد نامزدهای پیشنهادی بهای بیشتری برای سمت‌های خود می‌پردازند، یعنی بیش از آنچه این الگو برای دادن کمک یا جمع‌آوری کمک پیش‌بینی می‌کند، کمک می‌کنند یا کمک جمع‌آوری می‌کنند و در بعضی موارد کمتر می‌پردازند. دلیل این امر آن است که برخی کمک‌کنندگان تلاش اندکی برای رسیدن به این مناصب می‌کنند، درحالی‌که دیگران ممکن است از ویژگی‌هایی برخوردار باشند (تجربه کاری، ارتباط شخصی با رئیس‌جمهور) که به موقعیت آنان کمک کند.
اما صرف‌نظر از این الگو، دکتر فدرک و دکتر جت متوجه شدند سفرای سیاسی بیشتر به کشورهایی منصوب می‌شوند که ثروتمند، مقصد گردشگری عمده و ایمن هستند. بهای دیوان سن جیمز (عبارت معادل کشور انگلیس در زبان دیپلماتیک که معتبرترین سمت دیپلماتیک آمریکا یعنی سفیر آمریکا در انگلیس است) چقدر است؟ این محققان می‌گویند به‌نظر می‌رسد بهای دیوان سن جیمز بین 650هزار و 2.3میلیون دلار است.
