به گزارش هنرآنلاین، تغییر و تحولات فنی در صنعت فیلم و سینما نه تنها بر نحوه ضبط و پخش فیلمهای کنونی تاثیر گذاشته، بلکه با کاهش هزینههای تولید سبب گشودن عرصههایی متفاوت و نوینی در انتخاب مضامین سینمایی شده و به نظر میرسد که دوران ضبط و پخش تصویر بر روی سلولوئید سپری شده است.
دیتر کاسلیک، رئیس فستیوال برلیناله با بیان اینکه؛ باید برای عرضه فیلمهای دیجیتالی زیرساختهای آن را فراهم کرد گفته: برلیناله برای پخش فیلمهای دیجیتالی و سهبُعدی سرمایهگذاریهای کلانی در سالهای اخیر کرده و تاثیر این تغییرات بر روی فستیوال برلین بسیار با اهمیت است.
کاسلیک ادامه داده: بسیاری از اصلاحاتی سینمایی مانند "انبار فیلم" یا "کپی از فیلم" دیگر معنای سابق خود را از دست دادهاند و در سینما همه چیز سریعتر شده، اما پیچدگی سینما نیز افزایش یافته است."
رئیس برلیناله افزوده: در سالهای گذشته سینماگران از هالیوود و لندن با فیلمهایی به برلیناله میآمدند که در چمدانهایی مطمئن و مجهز به دستبند حمل میشد. ترس این تهیهکنندگان از سرقت نسخههای اصلی فیلم بود. در زمان گزینش فیلمها نیز آنها در کنار درب سالن نمایش مینشستند که مبادا از فیلمها نسخهبرداری شود.
به نوشته دویچهووله، امسال گزینش فیلمها در برلیناله نیز تغییر اساسی یافته است. استودیوهای فیلم با تعیین پنجره زمانی محصول خود را به صورت اینترنتی در اختیار فستیوال قرار داده و حتی پس از گزینش تنها برای مدت محدودی فیلمها قابلیت پخش در سالنهای سینما را خواهند داشت.
تغییرات محتوایی فیلم به عنوان پیامدهای تکنولوژیک
بنا به ارزیابی کاسلیک گسترش تکنیک دیجیتال تنها بر پخش فیلم تاثیر نداشته، بلکه بر روند تولید و حتی انتخاب محتوای فیلم نیز موثر بوده است. هر روزه بر تعداد فیلمهای مستقل با بودجههای بسیار محدود افزود میشود.
کاسلیک به طور نمونه به فیلم "سرزمین موعود" ساخته گاس وانسنت اشاره میکند. این فیلم به دلیل نگاهی انتقادی به استخراج گاز و پیامدهای مخرب آن بر محیط زیست تنها با بودجهای مستقل و با امکاناتی نسبتا محدود قابل تهیه بوده است. اهمیت این محدودیت زمانی بهتر درک میشود، که بدانیم موضوع فیلم متاثر از مباحث اقتصادی، سیاسی و فنی درباره کسب گاز طبیعی از طریق روشهای جدید و آسیبرسان است، که در سال گذشته درصدر اخبار جهان قرار داشته و به هیچوجه موضوعی فرعی و حاشیهای نبوده است.
به نظر سرپرست فستیوال برلین، دهها فیلم برجسته در سالهای گذشته مدیون هزینههای اندکی است که فناوری دیجتال در اختیار سینماگران گذاشته است. در کشورهای با ساختارهای محدود سینمایی، تهیهکنندگان با روش دیجتالی این فرصت را یافتهاند که فیلمهای قابل توجهای بسازند، فیلمهایی انتقادی که امکان تهیه بودجه برای آنها آسان نبوده است.
کاسلیک در این میان به کشورهای اروپای شرقی استناد میکند. فیلم "داستان کوتاهی از زندگی یک آهنفروش" از بوسنی با یک دوربین کوچک دیجیتالی فیلمبرداری شده است. این فیلم روایت یک خانواده کولی بیبضاعت در شهری کوچک است که در بخش رقابتی برلیناله نمایش داده میشود.
فیلمهایی از این دست که در بخشهای دیگر برلیناله فراوان دیده میشوند، نشان از تحولی عمیق در صنعت یا هنر سینما دارند.
برلیناله خود را پنجرهای بر روی جهان میداند. حضور ژانرهای مختلف سینمایی با مولفههای متفاوت سیاسی اجتماعی در فستیوال برلین بیانگر افق گستردهای است که خیال و واقعیت را به هم پیوند میدهد.