به گزارش ایسنا، به گفته محققان، اگرچه هر دو قطب زمین در طول زمستان پدیده کاهش ازون را تجربه می‌کنند اما تخریب لایه ازون در قطب شمال خفیف‌تر و با طول عمر کوتاه‌تر از قطب جنوب است. دلیل آن، این است که سه جزء مورد نیاز برای واکنش‌های شیمیایی تخریب کننده ازون شامل کلر ناشی از کلروفلوئوروکربن‌های ساخت دست بشر، دماهای بسیار سرد و نور خورشید معمولا همزمان در قطب شمال وجود ندارند اما در سال 2011 تمرکز ازون در جو قطب شمال حدود 20 درصد کمتر از حد میانگین بود. در حالی که کلر در استراتوسفر قطب و شرایط جوی غیر رایج، انتقال ازون هدایت شده با باد را از مناطق شمالی مسدود کرده بود، مقصر اصلی در این میان دماهای بسیار پائین غیرعادی بود.
به گفته پژوهشگران، بیشترین تخریب لایه ازون در قطب شمال درون یک به اصطلاح گرداب قطبی رخ می‌دهد که منطقه‌ای از بادهای مدور پر سرعت است که در پاییز تشدید شده و توده هوا را در درون گرداب منزوی می‌کند که باعث سردتر شدن آن می‌شود.
