به گزارش لایو سایسن نتایج این پژوهش جدید می‌تواند به تولید داروی وسیع‌الطیفی برای مقابله بیماری‌های ویروسی بینجامد، همانطوری که در حال حاضر آنتی‌بیوتیک‌ها عفونت‌های باکتریایی را از بین می‌برند.
جان کانر، ویروس‌شناس در دانشگاه بوستون در این باره می‌گوید: "به نظر می‌رسد این شیوه جدید بر چندین ویروس و نه یک ویروس منفرد، موثر باشد."
پزشکان در بسیاری از موارد برای مقابله با عفونت‌های باکتریایی بدون اینکه بدانند چه باکتری خاصی فرد را درگیر کرده است،
آنتی‌بیوتیک‌های وسیع‌الطیف را تجویز می‌کنند که می‌توانند چندین نوع باکتری را از بین ببرند. اما تا به حال درباره ویروس‌ها چنین درمان یک‌باره‌ای در دست نبوده است.
این وضعیت تا حدید به این علت است که باکتری‌ها در بیرون از سلول‌های بدن زندگی می‌کنند و بسیاری از اجزای آنها- که برخی‌شان در میان چندین نوع باکتری مشترک هستند- را می‌توان با داروها هدف قرار داد.
در مقابل به گفته کانر ویروس‌ها انگل‌هایی هستند که درون سلول‌ها زندگی می‌کنند و ماشین سلولی را برای ساختن اجزای خود به کار می‌گیرند، بنابراین یافتن دارویی که چندین ویروس را از کار بیندازد و در عین حال سلول‌های بدن را هدف قرار ندهد کار بسیار مشکل‌تری است.
او می‌گوید: "بهترین قیاس در این باره این است که اگر بخواهید یک باکتری تیراندازی کنید، می‌توانید خود آن را هدف قرار دهید، اما اگر بخواهید به یک ویروس شلیک کنید، شمار زیادی از پروتئین‌های فرد میزبان هم از بین خواهد رفت."
کانر و همکارانش بری حل این مشکل به بررسی یک ویروس بیماری‌زا به نام "ویروس استوماتیت وزیکولر" (VSV) پرداختند که به خوبی در آزمایشگاه قابل تکثیر است و به با ویروس ابولا مربوط است اما مانند آن مرگبار نیست.
این پژوهشگران متوجه شدند که چندین ویروس- از جمله ویروس هاری، اوریون، ویروس Nipah (ویروس مرگباری که خفاش‌ها ناقل آن هستند)- از شیوه مشابهی برای ساختن کپی از خودشان درون سلول‌ها استفاده می‌کنند.
آنها سپس به جستجوی مواد شیمایی پرداختند که این فرآیند کپی شدن را متوقف می‌کنند، و ماده شیمیایی را یافتند که مانع از تکثیر VSC در ظروف کشت آزمایشگاهی می‌شود.
این گروه پژوهشگران با توجه به اینکه شیوه تکثیر VSV با ویروس‌های بیماری‌زای دیگر مشابه است، این ترکیب را بر ضد ویروس ابولا و سایر ویروس‌های مربوط دیگر به کار بردند، و دریافتند که این ترکیب تکثیر این ویروس‌ها را هم متوقف می‌کند.
این پژوهشگران در بررسی‌های پیگیری‌شان دریافتند که این ترکیب جدید ماشینی را که این ویروس برای کپی کردن RNA خود (مولکولی مشابه DNA که اطلاعات ژنتیکی این نوع ویروس‌ها را حمل می‌کند) به کار می‌برد، از کار می‌اندازد.
این گروه پژوهشگران معتقدند از آنجایی که ویروس‌هایی از این نوع از ماشین سلولی مشابهی استفاده می‌کنند، این ترکیب بالقوه می‌تواند انواع بسیاری از عفونت‌های ویروسی را درمان کند. در مرحله بعد آنها باید ثابت کنند که این ترکیب بی‌خطر است و در حیوانات آزمایشگاهی نیز موثر است. همچنین لازم است این ماده تازه کشف شده بر روی بسیاری از ویروس‌های دیگر هم آزمایش شود.
