به گزارش خبرنگار مهر، علی شاه‌حاتمی کارگردان سینمای ایران در مراسم تجدید میثاق هنرمندان با شهیدان انقلاب اسلامی که در مزار شهید آوینی برگزار شد گفت: آن چه امروز بیش از هر عنوانی ما را آزار می‌دهد استفاده ابزاری از نام شهدا به ویژه شهید آوینی است؛ چراکه در طول سال‌های اخیر موسسات و بنگاه‌های اقتصادی را می‌بینم که زیر نام آقا مرتضی کارهایی را انجام می دهند که نه در شان آوینی و نه در شان نظام مقدس جمهوری اسلامی است.
وی در ادامه افزود: زمانی که یک جمع هنرمند بعد از 20 سال دور هم جمع می‌شویم و بر مزار شهید مرتضی آوینی می‌آییم به معنای غفلتی است که جامعه سینمایی دچار آن شده است. کسانی که توانستند زیر نام شهدا کاسبی کنند باز هم به راه خود ادامه می‌دهند اما آنچه ماندنی است یاد شهدا و به خصوص اندیشه‌های پر بار شهید مرتضی آوینی است.
سخن گفتن در اینجا دل شیر می‌خواهد
در ادامه این مراسم انسیه شاه‌حسینی فیلمساز دفاع مقدس گفت: سخن گفتن درباره شهدا در شرایطی که زندگی می کنیم دل شیر می خواهد و از آنجایی که من دل شیر دارم حرف می زنم.
این کارگردان با ذکر خاطره‌ای از شهید آوینی گفت: شهید آوینی در محل تفحص به شهادت رسید. من یادم هست که به مناسبت هفته دفاع مقدس قرار شد خانم‌ها در کنار آقایان کار تفحص را در طلاییه انجام دهند اما من خواستم در آن روز به خصوص فیلمی بسازم که عنوان آن "آخرین روز تابستان" است. تا پایان آن روز پیکر هیچ یک از شهدا را در طلائیه پیدا نکردیم و من چون برای یافتن پیکر شهدا آمده بودم احساس کردم که فیلمم تکمیل نشده است.
کارگردان فیلم "پنالتی" در ادامه گفت: به همین دلیل تصمیم گرفتم به همراه فیلمبرداران به فکه بروم. فکه درست همان جایی است که محل شهادت شهید آوینی است. زمانی که به این مکان رسیدم عده‌ای از دانشجویان آنجا بودند. من صبر کردم آنها محل را ترک کنند تا به مکان شهادت شهید آوینی برسم. پس از ترک محل توسط دانشجویان متوجه شدم شی براقی زیر شن‌ها پنهان شده است. نزدیک‌تر که شدم عینک یکی از دانشجویان را دیدم و گفتم پایان فیلم من رساندن این عینک به دانشجویان است تا آنها ایمان بیاورند که شهدا عینک را به آنها رسانده‌اند.
شاه حسینی در ادامه افزود: به هر زحمتی که بود خود را به اتوبوس دانشجویان رساندم و عینک را به صاحبش دادم و خوشحال از اینکه بالاخره توانستم کاری برای شهدا بکنیم. تا اینکه دو سال پیش خاطرات خودم را مرور می کردم و متوجه یک مطلب شدم و آن این بود که این من نبودم که می خواستم اسم شهدا و حرمت آنها را زنده نگه دارم بلکه من تنها وسیله ای بودم از سوی شهدا به خصوص شهید آوینی برای اینکه عینک را به دانشجویان برسانم.
پس از صحبت‌های انسیه شاه‌حسینی، توکلی مدیر بهشت زهرا با ذکر خاطره‌هایی ادامه دهنده جلسه بود.
خانه‌ای که کنار آتشفشان بنا شده است
در ادامه این مراسم جابر قاسمعلی فیلمنامه‌نویس گفت: برای اولین‌بار است که به مرقد شهید آوینی می‌آیم و می خواهم درباره این شهید صحبت کنم. به اعتقاد من شهید آوینی تئوریسین بود و صحبت درباره یک تئوریسین بسیار دشوار است. اما یک جمله از شهید آوینی به یاد دارم در یکی از نوشته‌های این شهید اهل قلم خواندم که خانه‌ام را کنار آتشفشان بنا خواهم کرد. همین یک جمله نشان می‌دهد که او از هیچ نمی‌ترسید و با جرات پیش می رفت. به اعتقاد من شهید آوینی روشنفکر دینی بود و لازم است در شرایط فعلی همه ما خانه خود را کنار آتشفشان بنا کنیم و بدون ترس جلو رویم.
احمد میرعلایی مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی در ادامه این مراسم گفت: در روزگاری زندگی می کنیم که متاسفانه اصول اساسی یک زندگی دینی اسلامی چون نماز، خمس، زکات، حجاب و ... در حال تبدیل شدن به شعار هستند، درست مانند بسیاری از فیلم ها و سریال ها که از اسم شهدا در حد شعار استفاده می کنند و همین پدیده ما را از ارزش های دینی، انقلابی و اسلامی دور می کند. به اعتقاد من اکنون زمان آن رسیده که رجعت کنیم به بزرگانی چون شهید آوینی و از او الگویی برای جامعه سینمایی بسازیم.
وی در ادامه افزود: سینمای امروز ما به یادآوری ارزش های دینی و ملی نیاز دارد. ما باید اثری بسازیم تا مردم تشنه این آثار را سیراب کنیم.
مدیرعامل بنیاد سینمای فارابی با اشاره به این مطلب که امثال شهید آوینی پرچمدار سینمای دینی و انقلابی ایران هستند، گفت: خدا را شکر می کنم که این سعادت را نصیب همه ما کرد تا امروز در بیستمین سالگرد درگذشت شهید آوینی بر مزارش جمع شویم. شهدا متعلق به امروز ما هستند و حرف از آنها حرف تاریخ و یا نوشته مورخان نیست. آنچه در تمام سال‌های دفاع مقدس رخ داده است زنده و قابل استناد است پس هر کوتاهی که از سوی مسئولان و سینماگران رخ دهد باید آن دنیا جواب دهیم.
میرعلایی در پایان تصریح کرد: متاسفانه سینمای امروز ما تبدیل به شعار شده است و هر کسی فکر می کند با داشتن تفکرات مذهبی و نشان دادن برخی از مصادیق آن می تواند وارد سینما شود و این تفکر باعث شده که امروز سینمای ما به اینجا برسد. سینمایی که دیدگاه امثال آوینی از آن دور است.
در ادامه علی رویین تن کارگردان سینما گفت: شهید آوینی شبیه افسانه است؛ افسانه ای که دیگر تکرار نمی شود.
در پایان این مراسم فرهاد توحیدی فیلمنامه نویس به شان سینمای آوینی اشاره کرد و گفت: من شهید آوینی را از منظر یک سینماگر بررسی می کنم. به اعتقاد من او خلایی را در سینما پر کرد که اگر این خلا پر نمی شد مطمئن هستم تا به امروز باقی می ماند. به اعتقاد من سبقه روشنفکری آوینی او را در مقام یک تئوریسین قرار داده بود و مجموع اندیشه های او بستری فراهم کرد که زمینه سینمای مورد پسند جریان انقلاب را تبیین و منتشر کرد.
آوینی جایی ایستاد که قبلا کسی نایستاده بود
این فیلمنامه‌نویس در ادامه افزود: آقا مرتضی درست جایی ایستاد که پیش از این هیچکس نایستاده بود. فعالیت‌های زیرساختی او در حوزه سینما به خصوص در حوزه هنری زمینه های سنگلاخ در این عرصه را هموار کرد.
فرهاد توحیدی در ادامه با اشاره به نگاه شهید آوینی به سینمای مستقل گفت: شهید آوینی به سینمای مستقل که وامدار این مسئول و آن مسئول نیست اعتقاد داشت. سینمایی که متکی به ذات اندیشه و درک و دریافت فیلمساز از دین و اجتماع است.
توحیدی در ادامه افزود: در یکی از جشنواره های فیلم فجر شهید آوینی جزو داوران بود. او در آن زمان صحبت از بحران فیلمنامه می کرد و معتقد بود که تا مسئله فیلمنامه حل نشود مسئله سینما نیز حل نخواهد شد. درست پس از این صحبت ها و بعد از شهادت شهید آوینی مدرسه فیلمنامه نویسی حوزه هنری تاسیس شد.
وی در ادامه افزود: در آن زمان در گروه جنگ که مختص فیلمنامه های دفاع مقدس بود حاج کاظم حاتمی کیا متولد شد و ادبیات سینمای ایران به کد تبدیل شد.
توحیدی در پایان افزود: زحمات شهید آوینی برای سینما از یاد رفتنی نیست. او به سینمای ایران عزت و امید داد و تا زمانی که نام سینمای ملی ایران برپاست نام شهید آوینی می درخشد.
در پایان این مراسم جمع سینماگران حاضر به قطعه شهدای گمنام رفتند و پس از آن در قطعه هنرمندان دیداری با اهالی هنر کردند.
در این مراسم قرار بود ابراهیم حاتمی کیا هم سخنرانی کند که وی وقتی نامش خوانده شد اعلام کرد که آمادگی این حضور را ندارد.
