این تصمیمی است که شورای صنفی نمایش در آخرین جلسه‌اش گرفته و آنطور که حبیب کاوش سخنگوی شورای صنفی می‌گوید از این پس پردیس‌هایی که بیش از دو سالن دارند می‌توانند در یکی از سالن‌ها دو فیلم را در سانس‌های مختلف نمایش دهند.
به نظر می‌رسد شورای صنفی برای استفاده مطلوب‌تر از ظرفیت سالن‌ها این تصمیم را گرفته است. این در حالی است که تک‌سانس‌های اختصاص داده شده برای برخی فیلم‌ها معمولا با حاشیه‌هایی همراه بوده است. مثل اکران تک سانس «قاعده تصادف» در سینما فرهنگ که پس از دو هفته جای خود را به «رژیم طلایی» داد تا این فیلم فرهنگی به‌دلیل آنچه از سوی مدیر سینما فرهنگ پر نشدن 100درصدی ظرفیت سالن خوانده شد جای خود را به کمدی تازه پویا فیلم بدهد. نکته دیگر اینکه با تصمیم جدید شورای صنفی، امکان اکران تک‌سانس فیلم‌ها افزایش می‌یابد؛ اتفاقی که می‌تواند به رونق گیشه کمک کند و در سانس‌های پربیننده مثل سانس آخر شب فیلم‌های پرمخاطب‌تر اکران شود. از سوی دیگر اما، اگر نمایش دو فیلم در یک سالن، درست مدیریت نشود شاهد اعتراض فیلمسازانی خواهیم بود که نسبت به آنچه اغتشاش در اکران نامیده می‌شود واکنش نشان خواهند داد.
بازگشت به اکران تک سانس
سال 88 که مهدی کرم‌پور رئیس شورای صنفی نمایش بود، این شورا برای استفاده مطلوب از ظرفیت سالن‌ها، اقدام به اکران تک‌سانس فیلم‌های فرهنگی کرد. با این کار فیلم‌هایی که در شرایط عادی موفق به اکران در سینماها نمی‌شدند و درواقع سینماداران رغبتی به نمایششان نداشتند با اجرای طرح اکران تک سانس چندین فیلم فرهنگی در سینماها به نمایش درآمدند ولی فروش ضعیف این فیلم‌ها و اطلاع‌رسانی اندک و نادرست باعث شد تا بسیاری از علاقه‌مندان سینمای فرهنگی اصلا متوجه بر پرده آمدن برخی فیلم‌ها نشوند یا برای پیداکردن سینما و سانس اکران این آثار به مشکل بخورند. یکی از قربانیان سیستم اکران تک سانس فیلم «تنها دوبار زندگی می‌کنیم» ساخته بهنام بهزادی بود که این روزها قاعده تصادف را روی پرده دارد و جالب اینکه این فیلم هم با وجود اکران در ایام نوروز به‌دلیل کمبود سینما و از دست دادن تعدادی از سالن‌ها در روزهای اخیر، نتوانسته انتظارات سازندگانش را برآورده کند. وقتی شورای صنفی نمایش در اختیار اتحادیه تهیه‌کنندگان قرار گرفت، اعضای جدید شورا اعلام کردند که طرح اکران تک سانس به‌دلیل مخالفت اغلب فیلمسازان دیگر دنبال نخواهد شد. با گذشت زمان اما شاهد بازگشت اکران تک‌سانس شدیم و حالا هم قرار است این اتفاق به شکلی گسترده‌تر بیفتد و پردیس‌ها می‌توانند در یک سالن خود دو فیلم را اکران کنند. به این ترتیب به‌نظر می‌رسد فیلم‌های کم‌مخاطب‌تر در سانس‌های صبح و فیلم‌هایی که امکان جذب تماشاگر بیشتری دارند در سانس‌های عصر و آخر شب به نمایش درآیند.
مشکل اصلی، کمبود سالن است
مشابه اعتراض تند و تیز پخش‌کننده فیلم قاعده تصادف نسبت به آنچه روند غیرعادلانه مناسبات اکران نامیده شده در طول سال معمولا از سوی چندین پخش‌کننده، تهیه‌کننده و کارگردان تکرار می‌شود. به‌ندرت پیش می‌آید که فصلی از اکران بدون اعتراض سینماگران به پایان برسد. اینکه یک سینما تخلف کرده و بدون هماهنگی فیلم روی پرده‌اش را با فیلم دیگری عوض کرده، اینکه قراردادهای تک سانس سینماهای پرمخاطب دوهفته‌ای بسته می‌شود تا اگر فروش فیلمی رضایت‌بخش نبود بتوان سریع آن‌را از پرده پایین آورد، پشت خط ماندن تعداد زیادی از فیلم‌های سینمایی را هم باید اضافه کرد. دیروز خبرگزاری فارس در گزارشی از 130 فیلم سینمایی نام برد که هنوز اکران عمومی نشده‌اند. البته تعدادی از این فیلم‌ها متعلق به دهه‌های 70 و 80 هستند ولی با کنار گذاشتن این فیلم‌ها نیز باز با تعداد قابل‌توجهی فیلم اکران نشده مواجه می‌شویم.
ریشه تمام این مشکلات کمبود سالن سینما در کشور است؛ اتفاقی که با تناسب نداشتن تولیدات سالانه با ظرفیت سالن‌ها ابعادی گسترده‌تر به خود گرفته و باعث شده به بسیاری از فیلم‌ها یا نوبت اکران نرسد یا در صورت اکران سازندگانشان از کمبود سالن انتقاد کنند. برای حل این مشکل یا باید از تعداد تولیدات سالانه کاست که به رکود در عرصه تولید و بیکاری گسترده اهالی سینما منجر می‌شود یا سالن ساخت. جواد شمقدری وقتی به ساختمان میدان بهارستان آمد و حکم معاونت سینمایی را دریافت کرد وعده داد که تعداد زیادی سالن سینما ساخته خواهد شد. حالا که در ماه‌های پایانی مأموریت سازمان سینمایی به‌سر می‌بریم خبری از سالن‌های وعده داده شده جواد شمقدری نیست و مدیران سینمایی در این سال‌ها ترجیح داده‌اند که به‌جای سالن سینما، با بودجه‌های میلیاردی فیلم‌های پرهزینه‌ای بسازند که اغلب آنها فاقد توانایی جذب مخاطب هستند.
