سرمایه فکری در جهان معاصر برای رقابت شهرها با یکدیگر یک عامل تعیین کننده به حساب می‌آید و به همین خاطر است که شهر هوشمند (smart city) به تدریج به عنوان یک مفهوم مهم و یک ابزار راهبردی در روند ضرورت‌های تولید مدرن شهری مطرح شده است.
شهر هوشمند برخاسته از توجه به تکنولوژی‌های ارتباطی و اطلاع‌رسان است. این نوع شهرها به خاطر توجهی که به سرمایه‌های زیست محیطی و اجتماعی دارند؛ این روزها به ادبیات بازاریابی هم پیوسته‌اند.
شهر هوشمند در دنیای معاصر به شهری گفته می‌شود که داری شش معیار اصلی زندگی هوشمند جدید است:
- اقتصاد هوشمند (smart economy)
- جابجایی یا حمل نقل هوشمند (smart mobility)
- محیط هوشمند (smart environment)
- مردم هوشمند (smart people)
- زندگی هوشمند (smart living)
- حکمرانی هوشمند (smart governance)
نظریه‌های مرتبط با شهر هوشمند، نظریه‌های سنتی منطقه‌ای رشد شهری و نیز نظریه‌های نئوکلاسیک رشد شهری هستند.
نظریه‌های رقابت منطقه‌ای، حمل و نقل، اقتصاد مرتبط با تکنولوژی‌های ارتباطی و اطلاع‌رسان، منابع طبیعی، سرمایه فیزیکی، سرمایه فکری، کیفیت زندگی و مشارکت شهروندان در حکمرانی همه به مفهوم شهر هوشمند ورود دارند.
شهر هوشمند در مجموع هنگامی متحقق می‌شود که سرمایه‌گذاری‌ها در عرصه سرمایه انسانی و اجتماعی، در عرصه سنتی (حمل و نقل) و در عرصه مدرن (تکنولوژی‌های ارتباطی و اطلاع‌رسان) به توسعه پایدار بینجامد.
