البته تعدادی از هنرمندان فعال حوزه موسیقی در یکصد سال گذشته علاقهای بهکار روی شاهنامه فردوسی نشان ندادهاند و ما نمونه بارزی از موسیقیدانان برجسته و یا خوانندهای که روی شاهنامه کار کرده باشد، نداشتیم. ناظری خاطرنشان کرد: در این چند سال به هر صورتی که شده تلاش کردم به سهم خود شاهنامه فردوسی را با موسیقی معرفی کنم و این نتیجه تشریک مساعی ما با نهادها و بنیادهای مختلف درباره شاهنامه است.
اما آنچه در این میان مهم است ادامه راه از اینجا به بعد است که مستلزم حمایتهای بیشتر از جانب تمامی ارگانهای فرهنگی است که این بار باید بهصورت جدی دور هم جمع شوند و جلسات ویژهای را برگزار کنند که نام فردوسی و شاهنامه بیشتر از اینها مطرح شود. این خواننده پرآوازه موسیقی ایران در پایان صحبتهایش تصریح کرد: اگر بخواهیم با همین شیوه به حرکت خود در مسیر معرفی شاهنامه قدم برداریم بدون تردید یک حرکت درجاست که راه بهجایی نمیبرد.