راضیه محمدزاده در گفتوگو با خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: طبق آیات و روایات قرآنی آنچه که از زن میخواهند ایجاد نسل مودب یعنی تربیت فرزند است. باید به خلقت زن و بارزترین خصوصیت او که آرامشگری و هدایتگری است توجه زیادی شود. خداوند این دو اهرم را به زن ارزانی داشته و او را سرشار از عاطفه و لطافت کرده است.
محمدزاده تصریح کرد: زن مظهر و جلوه خلقت خداوند است. لطیف و خبرهگری (استادی) دو ویژگی بارز زن است که میتواند در تربیت انسانها به خرج دهد. مرد از دامن زن است که به معراج میرسد.
این استاد حوزه و دانشگاه افزود: برای رسیدن به تکریم زن و تقویت نهاد خانواده ابتدا باید روی بانوان جامعه کار شود چرا که اگر زنان خود به این باور برسند که در تکریم خانواده نقش مهمی دارند دیگران هم به این باور میرسند. زن باید آن پایگاهی که اسلام برای او مشخص کرده است را از دست ندهد.
وی ادامه داد: پایگاهی که اسلام برای زن مشخص کرده است منزل است که در آن پایگاه دو شغل تکوینی یعنی همسری و مادر بودن است. اگر قرار باشد زنان جامعه شغل اجتماعی را بپذیرند باید بدانند که آن شغل سومشان است و نباید به دو شغل اول ضرری بزنند.
محمدزاده تاکید کرد: مدیریت ارشد نظام برای زنان نه موجب افتخار است و نه موجب رشد آنان، بلکه حتی ممکن است به ضرر جامعه و خود آنها تمام شود. حتی اگر به تاریخ نگاه کنیم با وجود عصمت حضرت مریم و حضرت فاطمه (س)، سمت نبوت از آنها گرفته شده است یعنی کار اجرایی به آنها ندادند. با وجود اینکه در ولایت الهی حضرت مریم بر بسیاری از انبیاء و حضرت فاطمه بر تمام انبیاء قبل از پیامبر خاتم برتری معنوی دارد.
این استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: ما در جامعه پیشرفت داشتهایم ولی در جهتی که اسلام گفته نبوده چون نگاه ما یک نگاه قرآنی نبوده، ما میخواستیم به هر آنچه که غرب دارد دست پیدا کنیم در حالی که نگاه قرآن به زن مبتنی بر دو اصل است.
وی گفت: نگاهی که اسلام به زن دارد غرب ندارد. از دیدگاه اسلام زن و مرد در انسانیت با هم مساوی هستند. در آیه 13 حجرات به این امر اشاره شده است. زن و مرد هر دو برای عبادت خلق شدهاند و هر دو یک دشمن به نام شیطان دارند حتی در توان الگوسازی نیز با همدیگر مساوی هستند پس اگر نگاه ما مبتنی بر قرآن باشد میتوانیم به نقش محوری زن دست پیدا کنیم.
محمدزاده در پایان گفت: اگر نتوانستهایم توقعات اسلامی را برآورده کنیم به دلیل این است که نقش اساسی زن را فراموش کردهایم نقشی که از عهده سایر موجودات خلقت خارج است. اگر میخواهیم وارد فعالیتهای اجتماعی شویم مانعی ندارد ولی نباید به نقش اولی که آرامشگری است لطمهای وارد کند.