رقابت انتخاباتی ریاست جمهوری یازدهم در ابتدا با حضور هشت چهره سیاسی همراه شد. قالیباف،ولایتی،حداد عادل با ائتلاف پیشرفت، محسن رضایی ،سعید جلیلی، سید محمد غرضی، محمدرضا عارف و حسن روحانی؛ هشت نفری بودند که در میدان رقابت حاضر شدند و هر یک تلاش کردند تا با معرفی سابقه کاری و برنامههایشان برای آینده کشور، گوی سبقت را از سایر رقبا ربوده و مردم را راضی کرده تا رأیی با نام آنها را در صندوقهای رأی انداخته و مجوز حضور آنها در پاستور را صادر کنند.
در میانههای رقابت هر چند بیشتر انتظار کنارهگیری کاندیداهای اصولگرا به منظور ایجاد وحدت میرفت اما از میان حاضران اردوگاه اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری تنها حداد عادل بود که عطای ریاست جمهوری را به لقایش بخشید و از ادامه رقابت انصراف داد.
اما در این سوی میدان، عارف در قامت کاندیدای اصلاح طلبان و روحانی که خود را کاندید فراجناحی و وابسته به هاشمی میدانست، پس از مدتی سردر گمی به توافق رسیدند و قرار بر این شد تا عارف بنا بر درخواست سید محمد خاتمی از ادامه انتخابات انصراف دهد تا زمینه برای سرازیر شدن رأی اصلاح طلبان در یک سبد یعنی همان سبد رأی روحانی فراهم شود.
عارف رفت و روحانی ماند با 5 کاندیدا اصولگرایی که هیچ یک سودای ریاست جمهوری را به نفع کاندید دیگر رها نکرد. روحانی ماند و با 50.71 درصد رأی مردم توانست ردای ریاست جمهوری را بر دوش خود کشیده و مجوز حضور در پاستور برای 4 سال را دریافت کند.
شیخ دیپلمات رئیس جمهور شد اما در این میان نباید وعدههایی را که تا حدودی بر روند انتخاب روحانی از سوی مردم تأثیرگذار بود را فراموش کرد، وعدههای که مردم حتی در گذار زمان استواری و تأکید گوینده آن برای اجرایی شدنشان را فراموش نخواهند کرد. وعدههای که درهای پاستور را به روی روحانی گشود.
در جدول زیر میتوانید اهم وعدههای اقتصادی،سیاسی،فرهنگی و اجتماعی که از سوی حسن روحانی مطرح شده است را مشاهده کنید:
حوزه |
وعده ها |
اقتصادی |
|
فرهنگی |
|
سیاسی |
|
اجتماعی |
|