بر اساس اطلاعاتی که توسط جوزف اسنودن، کارمند یکی از شرکت‌های طرف قرارداد NSA در ماه ژوئن 2013 منتشر شد، نهادهای امنیتی که در این طرح مشارکت دارند می‌توانند به اطلاعات تماس‌های مخاربراتی و اینترنتی کاربران شرکت‌های فن‌آوری شرکت کننده در این طرح دسترسی داشته باشند.
این طرح در سال 2007 شروع شد و بر اساس آن شرکت‌های بزرگ فن‌آوری آمریکایی که بخش بزرگی از کاربران آن‌ها در خارج از آمریکا هستند و تمام استفاده کاربران‌شان از آن‌ها از طریق سرورهایی در خاک آمریکا صورت می‌گیرد، وظیفه در اختیار گذاشتن هرگونه اطلاعات به نهادهای امنیتی آمریکایی را دارند.
- پرونده ویژه: رسوایی اطلاعاتی غرب
این یعنی گستره شنود و نظارت نهادهای امنیتی آمریکا تنها محدود به کاربران آمریکایی نمی‌شود. از شرکت‌های فن‌آوریی که در این برنامه همکاری می‌کنند می‌توان به مایکروسافت، گوگل، یاهو، فیس‌بوک، اپل و AOL اشاره کرد.
یکی از اسنادی که توسط جوزف اسنودن منتشر شد نشان می‌داد که بر اساس پریزم، شرکت‌های مربوطه بعد از دریافت درخواست از دادستان کل آمریکا و رئیس شورای اطلاعات ملی آمریکا، هر گونه اطلاعات درخواستی را در قالب چندین فایل به واحد فن‌آوری ردیابی اطلاعاتی اف بی آی (Data Intercept Technology Unit) می‌دهد و سپس این اطلاعات به NSA منتقل می‌شود.
