به گزارش شبکه پرس تی وی طی دو سال گذشته، تلاشهای منسجمی توسط دولت امریکا و متحدانش در راستای جلوگیری مردم در کشورهایشان جهت دریافت رسانههای ایرانی از طریق ماهواره در جریان بوده است.
شرکت هیسپاست (HispaSat) در اسپانیا به صورت نامشروع دستور قطع هیسپان تیوی را داد، در حالی که این شبکه رسماً در اسپانیا ثبت شده بود و تحت قوانین رسانهای آن کشور فعالیت می نمود.
شرکت ماهوارهای عظیم اروپائی یوتلست(EutelSat)، شرکتهای ارائهدهنده خدمات ماهوارهای را به منظور قطع پخش رسانههای ایرانی تحت فشار گذارده است. یوتلست با دستاویز قرار دادن تحریمهای یکجانبهی غیرشرعی اتحادیه اروپا علیه رئیس صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، به شرکتهای ارائهدهنده خدمات ماهوارهای هشدار داده که به عنوان توزیع کنندهی فضای ماهوارهی مذکور در خطر مجازات هستند. یوتلست به این شرکتها اعلام نمود میبایست اقدام لازم برای قطع پخش شبکههای ایرانی را اتخاذ نمایند.
اخیراً، تحت فشار تحریمات یکجانبهی غیرشرعی دولت امریکا، اینتلست اعلام نمود که ارائهی سرویس به شبکههای ایرانی را قطع خواهد نمود.
نظرسنجی آنلاین برگزار شده توسط پرس تی وی نشانگر این بود که بالغ بر ۹۲% پاسخ دهندگان به نظرسنجی ممنوعیت رسانههای ایرانی توسط شرکتهای ماهوارهای غربی را نقض آزادی بیان میشمارند.
تحریمات یکجانبهی تحمیل شده توسط امریکا و اتحادیهی اروپا هیچ پایهی قانونی ندارد. تلاشی برای اینکه اطمینان حاصل شود روند لازم و قانونی طی شده، وجود نداشته است.
دلایل تحریمات به صورت شفاف ارائه نشده است، دادگاه گفت و شنود عمومی به منظور تشخیص حقایق و اعتبار این تحریمات تشکیل نشده است و برای اشخاصی که هدف این تحریمات بودهاند، فرصتی به منظور مقابله با افترا زنندگان و همچنین ارائهی طرف خود از روایت داده نشده است. این به طور ساده مفهوم قلدرمأبانهی «حق با زورگوست»، جائی که دولت امریکا دیگران را جهت تطابق با سیاستهای خویش تحت فشار قرار می دهد. این تلاشها جهت سرکوب کردن رسانههای ایرانی ناقض تمام استانداردهای بینالمللی شرعی و حقوق بشر است.
بند ۱۹ بیانیهی جهانی حقوق بشر اظهار مینماید: «هرکس از حق آزادی عقیده و بیان برخوردار است، این حق شامل داشتن عقاید بدون مداخلهی دیگران و همچنین شامل جستجو، دریافت و ارسال اطلاعات و عقاید از طریق هر رسانهای و بدون مرز می باشد.»
بند ۱۰ معاهدهی حقوق بشر اروپا اظهار نموده: «هرکس از حق آزادی بیان برخوردار است، این حق شامل داشتن عقاید، و همچنین شامل جستجو، دریافت و ارسال اطلاعات و عقاید از طریق هر رسانهای، بدون مداخلهی مقامات دولتی و بدون مرز می باشد.»
متعاقباً سازمان ملل دستورالعملهائی را که به صورت بینالمللی روی آنها توافق صورت گرفته، در رابطه با استفاده از ماهواره در فضای ماورای جو بسط داده است.
ابتدائیترین مفهوم اصول و قواعد سازمان ملل در خصوص فضای ماورای جو آن است که این فضا برای استفاده و اکتشاف توسط تمام کشورها آزاد است، بدون هیچ تبعیض از هر نوعی، بر اساس برابری و مطابق با قانون بینالملل و با راهنمائی کشورها توسط اصول همکاری و همیاری فی ما بین.
قواعد حاکم بر استفادهی کشورها از ماهوارهها برای پخش تلویزیونهای بینالمللی، تصریح مینماید که فعالیتها در این زمینه میبایست به روشی مطابق با حقوق کشورها از جمله قواعدی شامل عدم ایجاد اختلال باشد، به همین روال حقوق برای جستجو، دریافت و ارسال اطلاعات و عقاید نیز باید اینگونه باشد.
متعاقباً قواعد تصریح مینماید که همهی کشورها حقی یکسان برای انجام فعالیتهایی در زمینهی پخش تلویزیون بینالمللی توسط ماهواره دارند و این فعالیتها میبایست به طریقی باشد که در بسط درک فی ما بین و تقویت روابط دوستانه و همکاری میان تمام کشورها و مردم مؤثر باشد.
ایران قربانی ممارستهای تبعیضگرایانهای بوده که حق این کشور برای دسترسی منصفانه به فضای ماورای جو در رابطه با پخش تلویزیونهای بینالمللی را تحت تأثیر قرار داده است.
دولت امریکا و متحدانش مستأصلانه سعی نمودهاند صدای متفاوت رسانههای ایرانی را سرکوب نمایند. هدف این اعمال غیر شرعی نه تنها شبکههای ایرانی، بلکه مردم کشورهای غربی بوده است، در تلاش به این منظور که دسترسی آنان به اطلاعاتی مغایر با خط رسماً تأیید شده که توسط رسانههای جریان اصلی به آنها خورانده میشود، جلوگیری گردد.
واضحترین نمونه پرس تیوی است که اطلاعاتی را آشکار میسازد که عموماً توسط رسانههای جریان اصلی سرکوب شده است. مثالهایی از این دست شامل خشونتهای سامانیافتهی پلیس طی سال گذشته در جنبش وال استریت در سرتاسر امریکا و یا شورشهای لندن، آثار ویرانگر تجاوزهای تحت فرماندهی امریکا به عراق و افغانستان، سیاستهای تبعیضگرایانهی دولت کانادا علیه جمعیت بومی و خشونتهای اسرائیل علیه مردم فلسطین میشود.
تلاش دولت امریکا در راستای حفظ امتیاز انحصاری خود بر دانش و اطلاعات به منظور کنترل عقاید جمعی، نه تنها غیر اخلاقی و غیر شرعی است، بلکه محکوم به فنا می باشد.
مردم توانایی فطری جهت تشخیص حقیقت را دارند و زمانی که حقیقت برایشان آشکار شد، آثار آن نمیتواند محو گردد.
حق مسلم هر شخص در جهان است که به منابع متفاوت اطلاعات دسترسی داشته باشد. تزویر آشکار است که این کمپین علیه آزادی بیان توسط همان دولتهایی راه اندازی شده که مبلغ آزادی بیان هستند.
شایسته است که دولتهای اروپائی در مقابل تاکتیکهای اعمال فشار آمریکا که تنها منجر به صدمه زدن اقتصادی و معنوی به مردم کشورشان خواهد شد، مقاومت نمایند و به جای آن به دنبال سیاستهای مستقلی باشند که منافع دوجانبه را در بردارد.
حقیقت برای همیشه پنهان نخواهد ماند و آنان که میخواهند صدای رسانههای ایرانی را بشنوند، به هر حال راهی برای تماشای شبکههای منتخبشان، خواهند یافت. شبکههای ایرانی نیز حداکثر تلاش خود را مینمایند تا اطمینان حاصل کنند مخاطبانشان دسترسی آسان به پخش آنها دارند.
به عنوان مثال پرس تیوی توزیع خود را از طریق شیوههایی مانند تلویزیون کابلی، موبایل تیوی، IPTV، استریم زنده، رسانههای اجتماعی و دیگر ابزار آنلاین گسترش داده است. این امر سبب افزایش مخاطبهای ما گشته است، علیرغم تلاشهای گمراهانهی آنان برای سرکوب صدای ما به واسطهی اقدامهای خشونتبار، تاریخ هرگز از این امر به سادگی نخواهد گذشت.