حیات در سردترین، عمیق‌ترین و تاریک‌ترین نقطه زمین

به گزارش خبرگزاری مهر، دکتر اسکات راجرز استاد علوم زیستی از دانشگاه دولتی بولینگ گرین آمریکا و همکارانش، از یک تنوع شگفت انگیز زندگی و تولید مثل اشکال مختلف حیات دراین محیط بسیار خشن خبر داده‌اند.

این محققان، هزاران گونه حیات را از طریق تعیین توالی DNA و RNA شناسایی کرده‌اند. راجرز می‌گوید مرزها در مورد اینکه کجای زمین قابل سکونت و کجای آن غیر قابل سکونت است، در حال تغییر است.

این چهارمین مقاله از این گروه است که در مورد بررسی های دریاچه وستوک منتشر کرده‌اند.

وستوک، چهارمین دریاچه عمیق روی زمین و بزرگ‌ترین دریاچه مدفون در زیر یخ در قطب جنوب است. یخی که اکنون دو مایل ضخامت دارد و به مدت 15 میلیون سال روی این دریاچه را پوشانده است و فشار فوق العاده‌ای را روی دریاچه وارد می‌کند.

مواد مغذی بسیار اندکی درون این دریاچه در دسترس است. این دریاچه که بسیار پایین‌تر از سطح دریا قرار دارد 60 میلیون سال پیش شکل گرفته است یعنی زمانی که صفحات قاره‌ای حرکت کرده و ترک خورده است.

آب و هوا در این منطقه آن قدر خشن و غیرقابل پیش بینی است که دانشمندانی که از این منطقه دیدن می‌کنند باید تحت آموزش‌های خاص قرار گیرند.

راجرز و همکارانش از بخش‌هایی از هسته این دریاچه در لایه‌های عمیق یخی نمونه برداری کردند. این نمونه یخ به شفافی الماس بود که در فشار شدید و در دمایی که نسبتا در آن عمق گرم است شکل گرفته بود. این پژوهشگران هسته‌ها را از دو منطقه دریاچه، حوزه اصلی جنوبی و نزدیک یک فرورفتگی در انتهای جنوب غربی دریاچه نمونه برداری کردند.

محققان با تعیین توالی DNA و RNA به دست آمده از نمونه‌های یخی انباشت شده، هزاران باکتری را شناسایی کردند. برخی از این باکتری‌های یافته شده، معمولا در سیستم گوارش ماهی‌ها، سخت پوستان و کرم‌های حلقوی یافت می‌شود . همچنین قارچ و دو گونه باستانی از ارگانیسم‌های تک سلولی که به زندگی در محیط‌های بسیار خشن گرایش دارند، شناسایی شده است.

گونه‌های دیگری که محققان موفق به شناسایی آنها شدند با زیستگاه دریاچه یا رسوبات اقیانوس مرتبط هستند. سایکروفیل‌ها یا ارگانیسم‌هایی که در سرمای شدید زندگی می‌کنند و از سوی دیگر ترموفیل‌های گرما دوست که در اعماق گرم دریاچه زندگی می‌کنند در این تحقیقات تشخیص داده شدند.

راجرز می‌گوید وجود گونه‌های دریایی و آب شیرین از این نظریه حمایت می‌کند که این دریاچه زمانی به اقیانوس راه داشته و آب شیرین در این دریاچه توسط یخچال‌های عظیم ته نشین شده است.

در کل، بیشترین تعداد گونه‌های یافت شده در منطقه‌ای در نزدیکی خلیج است که بسیاری از آنها بومی محیط‌های آب شیرین هستند. همچنین گونه‌های دریایی سرما دوست و گرما دوست نیز مشاهده شده است.

گونه‌های بسیار زیاد دیگری نیز هنوز ناشناس باقی مانده‌اند این منطقه حاوی بخش عمده‌ای از فعالیت زیستی در این دریاچه است.