«اینکه ایشان بتواند این سفر را انجام دهد ما خوشحال خواهیم شد، ملت ایران مهمان‌نواز است و روابط ما با اتحادیه اروپا مبتنی بر رفع تنش و اعتمادسازی است.»
روابط ایران و انگلیس اگرچه کمتر از 2سال قبل با ورود برخی افراد به سفارت بریتانیا در اعتراض به برخی سیاست‌های مداخله‌جویانه این کشور در ایران رو به تیرگی گذاشت، ولی این اتفاق هیچ‌گاه نظر و خواست مقامات رسمی کشورمان هم نبود و قطع روابط تصمیم قاطع و نظر نهایی 2دولت محسوب نمی‌شد.
برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم و انتخاب‌شدن دیپلمات هسته‌ای سابق ایران در رقابت‌ها شاید بهانه مناسبی برای ترمیم تیرگی‌هایی باشدکه در مسیر روابط 2طرف رخ داد و دولت انگلیس نیز به‌خصوص در جریان حوادث سال88 کم در آن نقش نداشت. حالا با انتخاب شدن حسن روحانی - که چهره‌ای شناخته شده برای دستگاه سیاست خارجی انگلیس و دولت بریتانیا محسوب می‌شود - احتمالات برای جاگیری کلید در قفل روابط دیپلماتیک کشور بیشتر شده است.
ویلیام هیگ، وزیر خارجه انگلیس با انتخاب‌شدن حسن روحانی به‌عنوان رئیس‌جمهور دوره بعدی ایران اعلام کرد که این کشور آماده بهبود روابط با ایران است. همپای این اظهارات، جک استراو چهره شناخته شده میان ایرانیان نیز که چند سال قبل‌تر بر جایگاه هیگ تکیه داشت و اخبار مذاکرات هسته‌ای میان او به همراه نماینده چند کشور دیگر با حسن روحانی مخابره می‌شد، اخیراً اعلام کرد که به دولت حسن روحانی، رئیس‌جمهور منتخب ایران خوش‌بین است و قصد دارد با هدف بهبود روابط ایران و بریتانیا، به تهران سفر کند.
عباس عراقچی، سخنگوی وزارت امور خارجه در نشست هفتگی خود با خبرنگاران با اشاره به این سخنان اعلام کرد که هنوز هیچ درخواست رسمی برای این سفر صورت نگرفته و اظهار داشت: ما خواهان قطع رابطه نبودیم و اقدام از طرف انگلیس بود، بر این اساس اگر آقای استراو علاقمندی برای بهبود روابط دارد باید از لندن شروع کند. او در حال حاضر نماینده مجلس عوام بریتانیا و از مسئولان گروه دوستی پارلمانی بریتانیا و ایران است و ابراز امیدواری کرده که روابط 2کشور در دوره جدید بهبود پیدا کند و سفارتخانه‌های 2کشور در تهران و لندن بازگشایی شود.
روابط دیپلماتیک در دوره استراو همراه با بالا گرفتن بحران بر سر پرونده اتمی ایران در تابستان سال ۱۳۸۲ بود که او به همراه وزرای وقت امور خارجه فرانسه و آلمان گفت‌وگوهای اتمی با ایران را آغاز کرد و در خلال این سال‌ها بارها با حسن روحانی، رئیس‌جمهور منتخب ایران که در آن زمان مذاکره‌کننده ارشد اتمی کشورمان بود، بر سر حل و فصل پرونده اتمی ایران گفت‌وگو کرد. روابط دیپلماتیک میان 2کشور با وجود همه فراز و فرودها حتی پس از انتخابات سال88 که دولت انگلیس علیه ایران موضعگیری کرد، ادامه داشت.
در آذرماه سال 89 وب‌گاه سفارت بریتانیا در ایران به مناسبت روز جهانی حقوق بشر، یادداشت انتقادآمیزی در مورد وضع حقوق بشر در ایران به قلم سایمون گَس، سفیر بریتانیا در تهران منتشر کرد. در واکنش، وزارت امور خارجه ایران، سایمون گَس را احضار کرد و سپس در سالروز شهادت دانشمندان هسته‌ای کشورمان تظاهراتی در مقابل سفارت بریتانیا در تهران انجام شد. همچنین شماری از مقام‌های ایرانی و گروهی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی خواستار «اخراج سفیر انگلیس از تهران و کاهش سطح روابط سیاسی» با این کشور شدند.
کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی نیز خواستار تجدیدنظر در روابط با دولت انگلیس و کاهش احتمالی سطح و حتی تعلیق این روابط شد و در نهایت مجلس مصوبه‌ای برای کاهش روابط با لندن در حد کاردار تصویب کرد. اما آنچه در نهایت منجر به توقف روابط سیاسی میان 2کشور شد، آذرماه ۱۳۹۰ اتفاق افتاد که تعدادی از دانشجویان دانشگاه‌های مختلف در مقابل سفارت بریتانیا در خیابان فردوسی تهران تجمع کردند و وارد ساختمان سفارت شدند که در نتیجه این اقدام، سفیر انگلیس و کارمندان آن از ایران خارج شدند و در مقابل نیز بریتانیا یک مهلت ۴۸ساعته به دیپلمات‌های ایرانی برای ترک خاک این کشور داد و در نهایت تمامی کارکنان سفارتخانه ایران در لندن 12 آذر خاک انگلیس را ترک کردند.
در نتیجه تعطیلی 2سفارتخانه مشکلاتی برای اتباع مقیم 2کشور در سال ۲۰۱۲ پدید آمد که از ژانویه ۲۰۱۲ براساس توافقات به‌عمل آمده قرار شد با کمک گرفتن از کشورهای دیگر، منافع 2کشور تأمین شود. بر این اساس ایران، عمان را به‌عنوان حافظ منافع خود در بریتانیا معرفی کرد و در مقابل، بریتانیا نیز سوئد را معرفی کرد.حالا 2 سال بعد از آنکه انگلیس «سفرای کشورهای دیگر را دعوت به بازدید از تخریب‌های صورت گرفته در سفارت خود در تهران کرد و با خط و نشان ایران را ترک کرد، خواستار ازسرگیری روابط با تهران است، واقعه‌ای که حافظه‌ها را به سمت ماجرای ترک تهران توسط سفرای کشورهای اروپایی و درخواست بازگشت مجدد در ماجرای میکونوس سوق می‌دهد.
