و خب، شاید کم‌تر کسی فکر می‌کرد فقط سه هفته وقت کافی است تا حدود 78 هزار نفر از 120 کشور دنیا برای چنین سفری ثبت نام کنند، اما این اتفاق افتاد و حالا لابد شمار داوطلبان این سفر بیش‌تر هم شده است.
در فراخوان شرکت مارس وان گفته شده بود کسانی که میخواهند سفری بدون بازگشت به سیارهی مریخ را تجربه کنند، اعلام آمادگی کنند. دقت کنید که این فراخوان برای سفری یک طرفه به مریخ بود، نه یک سفر تفریحی و کوتاه مدت! البته این سفر قرار است 10 سال دیگر به انجام برسد، ولی مقدماتش باید از الآن فراهم شود.
البته در شدنی بودن این پروژه بحثهای زیادی صورت گرفته و خیلیها آن را غیرواقعی و ناممکن می‌دانند. کسانی که این فراخوان را نشدنی می‌دانند، می‌گویند این که بتوان گروهی را سوار فضاپیما کرد و در کره‌ی مریخ برایشان اقامتگاه تدارک دید و برنامههایی ترتیب داد که بتوانند آن‌جا زندگی کنند و با زمین در ارتباط باشند و... کار راحتی نیست. برای همین بسیاری از کارشناسان فضایی با توجه به مدارک و گفتههای شرکت مزبور، انتشار این فراخوان را کاری تبلیغاتی اعلام کردند و گفتند که این پروژه از لحاظ علمی درست نیست و برای اجرای آن برنامهریزی و پژوهش کافی صورت نگرفته است.
بنا به گفتههای اولیه‌ی شرکت منتشرکننده‌ی فراخوان، ثبت نام از داوطلبان تا دو سه هفته‌ی دیگر (اواخر ماه آگوست) ادامه خواهد داشت و پس از چندین مرحله گزینش، چهار نفر در سال 2023 به مریخ خواهند رفت. اما اگر از این حرفها بگذریم، یکی از موضوع‌های جالب در این پروژه سخنان افرادی است که برای رفتن به مارس یا همان مریخ خودمان پیشقدم شدهاند. اصلاً چه کسی حاضر می‌شود سفری با خطرهای زیاد را به جان بخرد، آن هم وقتی که میداند بازگشتی در کار نیست؟!
سفری پرهیجان‌تر از فضانورد شدن
«کاترینا وولف» یکی از این داوطلبان است. جوانی 24 ساله، ساکن شهر لسآنجلس (آمریکا) که شغلش طراحی بازیهای رایانه‌ای است که در گفت‌وگویی کوتاه به پرسش‌هایی در این زمینه پاسخ می‌دهد.
- پدر و مادرت از این‌که میخواهی زمین را برای همیشه ترک کنی چه احساسی دارند؟
مادرم دلش نمیخواهد من بروم، اما پدرم خیلی هیجانزدهتر از مادرم است. وقتی موضوع را به پدرم گفتم، به من گفت: این خیلی عالی است آن وقت من یک تماس از مریخ خواهم داشت!
- در مریخ میخواهی چه کار کنی؟
دوست دارم در مریخ با قایقهای بادی کویر‌نوردی کنم. البته این را میدانم که بیش‌تر وقت ما در آن‌جا صرف تلاش برای به دست آوردن موقعیتی پایدار می‌شود.
- از مرگ نمیترسی؟
چرا خب، نمیتوانم بگویم هیچ ترسی از مردن ندارم. البته نمیدانم اگر آن‌جا باشم چه فکری دربارهاش خواهم کرد، به‌خصوص این‌که 70 درصد احتمال دارد من اصلاً زنده به مریخ نرسم.
- تا به حال تلاش کردهای فضانورد شوی؟
کلاس هشتم مدرسه که بودم تحقیقی انجام دادم دربارهی این‌که چهطور می‌شود فضانورد شد. فهمیدم که برای این کار اول باید مهندس شد و بعد به ناسا پیوست. این موضوع مرا کمی درگیر کرد، اما واقعیت این است که تعداد بسیار کمی از آدمها از این روش به ناسا راه پیدا میکنند. از طرفی من طراحی بازیهای رایانه‌ای را دوست دارم. الآن که فکر میکنم میبینم سفر به مریخ خیلی بیش‌تر از فضانورد شدن من را هیجان‌زده میکند، چرا که این کار به ساخت یک تمدن جدید مربوط است.
- فکر میکنی این پروژه، شانسی برای به واقعیت تبدیل شدن دارد؟
درست است که به خیلی از سؤال‌های ما هنوز پاسخ درستی داده نشده است؛ سؤال‌هایی مثل این‌که چهطور باید در مریخ زنده ماند و... اما برای پیدا کردن جواب این سؤال‌ها هم وقت هست. به نظرم مارس وان میتواند از پس این کار بربیاید.
- اگر در زمین ماندی و به مریخ نرفتی چه کار میکنی؟
سؤال‌های زیادی هستند که باید جوابی برایشان پیدا کرد، مثل این‌که بشر چهطور باید با روباتها کنار بیاید؟ اگر تا 200 سالگی آدمها زنده بمانند چه خواهد شد؟ اگر به مریخ نروم دوست دارم دربارهی این سؤال‌ها تحقیق کنم.
