آنگلا مرکل صدراعظم، بعد از 2 سال پوشیدن لباس‌های تکراری، لباس آبی جدیدی به تن می‌کند. فصل داغ تبلیغات انتخاباتی برای انتخاب نمایندگان پارلمان فرارسیده که قرار است 22سپتامبر برگزار شود. اول سپتامبر وقتی خانم مرکل و پیر اشتین‌بروک- رقیبش- نخستین مناظره تلویزیونی‌شان را برگزار کنند، این رقابت‌ها رسما آغاز می‌شود.
برای خانم مرکل، این روزها چندان هم آرام نیست. علاوه بر همه مسائل داخلی کشور در آستانه انتخابات، جنجال تازه‌ای با انتخابات امسال آلمان همزمان شده که تا یک سال پیش کسی فکرش را هم نمی‌کرد. ادوارد اسنودن، کارمند سازمان اطلاعات آمریکا چندی پیش اسنادی را افشا کرد که از برنامه مخفی و بسیار گسترده سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا در شنود همه مکالمات و ارتباطات اینترنتی شهروندان پرده بر‌داشت. این افشاگری بزرگ بسیاری از کشورها را تحت‌تأثیر قرار داد ازجمله آلمان؛ زیرا معلوم شد که سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا مکالمات و ارتباطات اینترنتی همه جهان از جمله اروپایی‌ها را زیرنظر دارند؛ هم سیاستمداران و هم مردم عادی. افشای این موضوع بازتاب و واکنشی منفی در کشورهای اروپایی داشت. نمایندگان پارلمان اروپا خواستار رسیدگی به این موضوع شدند و وزیر کشور آلمان در این‌باره گفت: هزاران آمریکایی نشسته‌اند و ای‌میل‌های ما را می‌خوانند و به مکالمات تلفنی ما گوش می‌دهند.
خاطرات گشتاپو و استاسی (سرویس امنیتی آلمان شرقی) آلمانی‌ها را به‌شدت نسبت به تجاوز به حریم شخصی‌شان حساس کرده‌است. این برای خانم مرکل زنگ خطر بزرگی است؛ چرا که نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد 79درصد از آلمانی‌ها باور دارند دولت خانم مرکل از شنود آمریکا با خبر بوده و در مقابل آن سکوت کرده‌است. او تأکید می‌کند که همچنان منتظر توضیح آمریکایی‌ها درباره این موضوع است و قوانین آلمان باید در خاک آلمان اجرا شود.
مخالفان یعنی احزاب چپ میانه سوسیال دمکرات و سبزها و کمونیست‌های سابق، همچنان به حملات خود علیه خانم صدراعظم با استفاده از این موضوع ادامه می‌دهند. آنها رونالد پوفالا، رئیس دفتر خانم مرکل را در جریان حضورش در پارلمان به‌شدت مورد حمله و پرسش قرار دادند. با افشا شدن ابعاد جدید این پرونده، فشارها بر دولت مرکل بیشتر هم می‌شود. چند مقام از دولت آلمان به واشنگتن سفر کرده‌اند تا با مطلع شدن از جزئیات برنامه شنود، بتوانند به حملات پاسخ دهند اما ظاهرا چندان راضی برنگشته‌اند.این اتفاق باعث شده تا انتخاباتی که به‌نظر ساده و قابل پیش‌بینی بود، پیچیده شود. با توجه به بحران یورو و شرایط خوب اقتصاد آلمان، دولت حاکم در موقعیت خوبی برای پیروزی در انتخابات قرار داشت. البته هنوز هم با وجود این اتفاق، نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که ائتلاف حاکم در آلمان فاصله زیادی با مخالفانش دارد. اگر آلمانی‌ها می‌توانستند صدراعظم را مستقیم انتخاب کنند، خانم مرکل با اختلاف زیادی رقیبش را شکست می‌داد؛ چرا که 62درصد از رای‌دهندگان او را ترجیح می‌دهند اما اکنون که انتخابات حزبی است، ماجرا فرق می‌کند.
تحلیلگران آلمانی می‌گویند از نظر اتخاذ و اجرای سیاست‌ها، نتیجه این انتخابات تفاوتی ایجاد نمی‌کند. تفاوت فقط میان شدت و حدت فاجعه است. سیاست‌هایی مانند افزایش مستمری بازنشستگان به بهای کاهش رشد اقتصادی و ضربه به بازار کار، حداقل فاجعه است. حداکثر فاجعه هم افزایش مالیات بر درآمد و وضع مالیات‌های جدید برای ثروتمندانی است که از سرمایه‌گذاری ثروتشان خودداری می‌کنند. درباره بحران یورو، تفاوت میان 2 حزب رقیب یا میان خانم مرکل با رقیبش، بسیار اندک است. هر دو طرف بر اعمال سیاست‌های ریاضتی برای کشورهای بحران زده اروپایی تأکید دارند. اگر حملات به مرکل و دولتش به‌خاطر افشای طرح جاسوسی آمریکا تا یک‌ماه دیگر یعنی تا آستانه انتخابات ادامه یابد، ممکن است نتیجه غافلگیرکننده‌ای رقم بخورد.
اکونومیست
