براساس گزارش گیزمگ، جان ماینستون، دانشمندی که نگهبان یکی از طولانی‌ترین آزمایش‌های فیزیکی جهان بود، قبل از آنکه بتواند نتیجه آن را به چشم ببیند چشم از جهان فروبست.
این آزمایش مشهور در سال 1927 توسط توماس پارنل فیزیکدان دانشگاه کوئینزلند و با گرم کردن و ریختن مقداری قیر درون قیفی بالای یک ظرف آغاز شد. پارنل در تلاش بود تا نشان دهد قیر باوجود اینکه به اندازه‌ای شکننده است که می‌توان آن را با ضربات چکش خرد کرد،در عین حال به اندازه‌ای مایع است که در حرارت اتاق می‌تواند جریان یافته و مانند یک مایع به شکل قطره بچکد.
تنها مشکل این آزمایش کند بودن شدید روند آن بود به شکلی که سه قطره اول آن پس از هشت تا 9 سال چکید.
زمانی که جان ماینستون در سال 1961 به دانشگاه کوئینزلند پیوست،آزمایش پارنل در گوشه‌ای درحال خاک خوردن بود، اما ماینستون بخش فیزیک دانشگاه را راضی کرد تا این آزمایش را در معرض نمایش قرار دهند. با این‌همه نه پارنل و نه ماینستون هرگز نتوانستند چکیدن یک قطره از این آزمایش را به چشم ببینند.
در سویی دیگر آزمایش چکیدن قیر در دانشگاه دابلین در ماه جولای توانست در برابر دیدگاه دوربین‌ها اولین قطره خود را ایجاد کند. این آزمایش پس از آزمایش دانشگاه کوئینزلند و در سال 1944 آغاز شده‌است.
باوجود اینکه اجرای این آزمایش سال‌ها به طول می‌انجامد، چکیدن یک قطره از آن تنها چند لحظه زمان نیاز دارد و زمان این چکیدن نیز قابل پیش‌بینی نیست. یکی از قطره‌های آزمایش ماینستون در سال 2000 چکید اما دوربینی که این آزمایش را زیر نظر داشت به دلیل نقص فنی آن لحظه را از دست داده بود. در حال حاضر یک دوربین درحال پخش مستقیم این آزمایش است اما تصویر این دوربین بیشتر به یک عکس ثابت شباهت دارد.
مینستون روز جمعه گذشته پیش از آنکه بتواند چکیدن قطره قیر را به چشم ببیند در اثر حمله قلبی از دنیا رفت.
