همشهری آنلاین: آلبوم رهاوی که مجموعه‌ای از قطعات بر اساس موسیقی قدیم ایران است کاری است از ساناز نخجوانی و با سرپرستی احسان ذبیحی فر که با همکاری گروهی از نوازندگان ایرانی و ترک از سوی انتشارات ماهور در دو لوح فشرده به بازار موسیقی عرضه شده است.

به گزارش همشهری آنلاین در این دو لوح فشرده 15 قطعه از هنرمندان شاخص موسیقی ایران و ترکیه با بازسازی و تنظیمی متفاوت  و بر اساس موسیقی کلاسیک ایرانی و ترکیه عرضه شده است.

سی دی اول شامل مقام سه گاه  وگردش ملودی‌­ها و مدولاسیون­‌های آن و دستگاه سه گاه و (گوشه‌های درآمد سه ­گاه، زابل و مخالف) است. این سی دی با پیش­درآمد سه گاه (جنگ) از علی ­اکبرخان شهنازی شروع می­‌شود وبا رنگ سه­ گاه از معروفی به پایان می­‌رسد. قسمت میانی سی دی ،بعد از تقسیم‌­ها وآوازها، شامل چهارمضراب سه گاه (بداهه) و سه ­گاه ساز سماعی است.سه­ گاه ساز سماعی اثر نایی عثمان دده و متعلق به قرن هفدهم میلادی است.این قطعه به خاطر نحوه استفاده از فرم سماعی و تغییرات اصول یکی از اثرهای مهم در مولویه محسوب می­‌شود.

در این سی دی دستگاه سه گاه در موسیقی ایرانی با مقام سه­ گاه در موسیقی ترکی در کنار هم ارائه شده ­اند تا به نوعی عمل موسیقایی این دو فرهنگ کلاسیک همجوار در دو مایه مدال با یکدیگر مقایسه شوند.

بعد از پیش ­درآمد شهنازی قطعات 2 تا 7 این سی دی مدهای اصلی دستگاه سه گاه با مقام سه گاه یک به یک در مقابل تقسیم های عود و البته بداهه نوازی کمانچه ارائه شده است. در ادامه دو قطعه سازی از هر دو موسیقی ارائه شده است: چهار مضراب سه­ گاه و ساز سماعی سه گاه. قطعه پایانی سی دی اول همانند سنت معمول موسیقی ایرانی رنگ است که رنگ سه گاه موسی معروفی اجرا شده است.

سی دی دوم به بازشناسی و مقایسه عملی ویژگی‌های دو فرهنگ موسیقایی ایرانی و ترکی با تکیه بر نقاط مشترک آنها در اجزای مختلف موسیقی می‌پردازد. بنابر این قطعات مختلف از دو کارگان موسیقی ایرانی و ترکی انتخاب و کنار هم قرار داده شده است.

گروه رهاوی

در مجموعه رهاوی بکر شاهین بال اوغلو (عود)، سلجوق ار ارسلان (کمانچه)، نورالله کانیک (نی)، کامل بیگلین(دایره)، انگین بایکال (بندیر و کدوم)، ساناز نخجوانی (قانون)،احسان ذبیحی­فر (کمانچه)، یمین غفاری (تار)، مهران امیراصلانی (تمبک)، ارسین چلیک (خواننده ترک) و مجتبی عسگری (خواننده ایرانی) نواخته و خوانده‌اند.

ایده انتشار گروه رهاوی- گروهی متشکل از نوازندگان ایرانی و ترک- نخستین بار در سال 1386 با تکیه بر ویژگی­های دو فرهنگ ایرانی و ترکی شکل گرفت. نخستین اجرای این ایده درسال 1387 در استانبول به صحنه رفت با کارگانی (رپرتوار) تازه و ترکیبی از سازها که تا کنون تجربه نشده بود؛ قانون و تار و سنتور از ایران و کمانچه کلاسیک و عود ونی و دایره از ترکیه.

با پیوستن احسان ذبیحی­‌فر که آهنگسازی خوش قریحه و با تجربه در زمینه موسیقی سپهر تمدنی ایران و بین النهرین است، گروه شکل منسجم­‌تری به خود گرفت.

کد خبر 228845
منبع: همشهری آنلاین

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز