او محل اصلی فیلم‌برداری‌اش را محل تولد زنده‌یاد «حسین پناهی» انتخاب کرده، چون معتقد است در خلق این اثر، از او الهام گرفته است. محقق بعد از حضور در بخش «نگاه نو»ی جشنواره‌ی فجر، با این فیلم میهمان بخش سینمای ایران جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان است.
* * *
- معمولاً به خاطر مشکلاتی که با سینمای کودک و نوجوان همراهند، فیلم‌سازها کم‌تر به این حوزه، علاقه نشان می‌دهند. از این‌که در اولین تجربه‌ی بلند سینمایی‌تان، به سراغ یک فیلم نوجوانانه رفته‌اید، راضی هستید؟
از یک منظر، بله. ذهن هنرمند، جریان سیالی دارد. وقتی ایده‌ای به ذهن حمله میکند و به آن می‌چسبد، اگر آن ایده قدرت کافی داشته باشد و شتاب‌زده و احساسی نبوده باشد، قطعاً هنرمند آن را پی‌گیری میکند و به ثمر می‌رسانَد. برای من، ساخت فیلم برای مخاطب کودک و نوجوان، به همین ترتیب است.
- چه مشکلاتی برای ساخت یک فیلم نوجوان و غیرگیشه‌ای وجود دارد؟
خب راستش، جواب سؤال در خود سؤال وجود دارد؛ غیرگیشه‌ای! همه‌ی آدم‌ها، حتی آدمی که پولش از راه غیر حلال باشد، دوست دارد چرخه‌ی بازگشت پولش را ببیند. درباره‌ی این موضوع، چون مخاطب با این ژانر کم‌تر آشناست، برای همین سرمایه‌گذاری، اساسی‌ترین مشکل ساخت فیلم برای این گروه سنی است.
- چه‌طور بازیگران فیلم را انتخاب کردید؟
به سختی! حدود 90 درصد بازیگر‌های من، غیرحرفه‌ای بودند. برای پیدا کردن آن‌ها، روستا به روستا، آدم به آدم می‌گشتم تا بازیگران ایده‌آلم را پیدا کنم.
- تجربه‌ی کار با بازیگران غیرحرفه‌ای چه‌طور بود؟
تجربه‌ی خوبی بود. اساساً دید مثبتی به مقایسه ندارم، اما این جنس کار به جز دو نقشی که بازیگر حرفه‌ای داشت، بازی بی‌تکلف، طبیعی و دور از ادا را می‌طلبید. من از ادا درآوردن بدم می‌آید. معتقدم که یک لُر، باید نقش لر را بازی کند و یک بلوچ نمی‌تواند بیاید و با ادا، به یک شخصیت لر نزدیک شود تا حالت باور‌پذیری برای مخاطب داشته باشد.
- در زمان نمایش فیلم در جشنواره‌ی فجر، چه بازخوردی از مخاطبان نوجوان گرفتید؟
چون اکران فیلم من در برج میلاد بود، مخاطب نوجوان چندانی فیلم را ندید، اما بیش‌تر بازخوردها و واکنش‌ها، خوب و مثبت بود.
- گویا بعد از جشنواره‌ی فجر، خردادماه امسال در جشنواره‌ی کودک و نوجوان «زلین» در جمهوری چک شرکت کردید. مخاطبان خارجی جشنواره چه نظری درباره‌ی فیلم داشتند؟
من خودم در آن جشنواره حضور نداشتم، اما این‌طور که پخش‌کننده‌ی فیلم برایم تعریف کرد، فیلم را خیلی دوست داشتند.
- از جشنواره‌ی فجر تا حالا، چندبار صحبت از اکران این فیلم شد و تاریخ‌های مختلفی برای اکران آن در نظر گرفته شد. عاقبت اکران «او خوب سنگ می‌زند»، چه می‌شود؟
یکی از شرط‌های پذیرش فیلم در جشنواره‌ی فیلم‌های کودکان و نوجوانان، این است که فیلم نباید اکران شده باشد و یکی از دلایلی که ما برای اکران این فیلم دست نگه داشتیم، همین موضوع بود. احتمالاً بعد از جشنواره و در آبان‌ماه، فیلم اکران خواهد شد.
- به گرفتن پروانه‌ی زرین هم فکر می‌کنید؟
چرا که نه؛ اما بیش‌تر به این فکر می‌کنم که مخاطبان با فیلمم ارتباط برقرار کنند. در هر صورت کسی که وارد این رقابت می‌شود، به جایزه هم فکر میکند.
- دریافت پروانه‌ی زرین، با جایزه‌های دیگر فرق دارد؟
به هر حال، هر گلی یک بویی دارد. جشنواره‌ی فیلم‌های کودکان و نوجوانان را اصلاً نباید دست کم گرفت. این جشنواره، بسیار معتبر و با کیفیت است و من حتماً خوشحال می‌شوم اگر فیلمم جایزه بگیرد.
- فکر می‌کنید تماشاگران نوجوان اصفهانی، فیلمتان را دوست داشته باشند؟
راستش خیلی از بازار‌گرمی خوشم نمی‌آید. اما نکته‌ی جالب این است که من، یک برادرزاده‌ی پنج‌ساله دارم، که هروقت به خانه‌ی من می‌آید، می‌گوید: «بردو»!
منظورش این است که این فیلم را برایم بگذار. شاید باورتان نشود، اغراق نمی‌کنم، اما بیش‌تر از 70بار فیلم را دیده است! تا جایی که خودم از دیدن آن خسته شده‌ام و فیلم را برایش می‌گذارم و می‌روم!
* * *
او خوب سنگ می‌زند
کارگردان: سیدهادی محقق
بازیگران: احمد درخشان، ساعد سهیلی، داوود عین‌آبادی، سمیه سیروس مقدم، قربان نجفی و...
خلاصه‌ی داستان: «بردو» نوجوانی روستایی است که پس از فوت پدرش مجبور است برای درمان مادر بیمارش به دنبال طلب معوقه‌ی پدرش برود و...
«او خوب سنگ می‌زند»/ عکس‌ها: پریسا ایمان‌پور
