ایرینا بوکوآ ،مدیرکل یونسکو؛ گی ریدر ،مدیرکل سازمان بینالمللی کار؛ آنتونی لیک ،مدیر اجرایی یونیسف؛ هلن کرک، سرپرست برنامه توسعه ملل متحد (UNDP) و فرد ون لیون، دبیرکل سازمان بینالمللی آموزش به مناسبت روز جهانی معلم (13 مهر،5 اکتبر 2013)، پیام مشترکی با عنوان: فراخوانی برای بهبود وضعیت معلمان به شرح زیر ارائه کردهاند:
معلمان، نگهبانانِ کلیدِ آیندهای بهتر برای همه هستند. آنها الهامبخشِ شهروندانِ جهانیِ مسئول و خلاقاند، آنان را به چالش وا میدارند و توانمندشان میکنند. کودکان را به سوی مدرسه میکشانند، آنها را در مدرسه نگه میدارند و به ایشان کمک میکنند تا بیاموزند. معلمان هرروز به ایجاد جوامع دانشبنیان فراگیر، که نیاز فردا و قرن پیش و روی ما است، کمک میکنند. در روز جهانی معلم، کلیه نیروها را با یکدیگر متحد میکنیم تا آنان ضمن تقدیر از معلمان، خواستار وجود تعداد معلمان بیشتر، کاملا آموزشدیده و حمایتشده شوند.
هیچچیز نمیتواند جایگزین یک معلم خوب شود. مدارک نشان میدهد که مهارتها و دانش حرفهای معلمان مهمترین عوامل آموزش کیفی هستند. لازمه این امر، آموزش از پیش ارائهشده قویتر به معلمان و حمایت و توسعه حرفهای مداوم آنان برای ارتقای عملکرد و نتایج یادگیری است. ما بر این موضوع واقفیم که معلمان هنوز بهخوبی آموزش داده نمیشوند و دستمزد آنان بسیار کم است، جایگاه آنان ناچیز شمرده میشود و در تصمیمات و سیاستهای آموزشی که متاثر از آناند و به آنها مربوط میشود، کنار گذاشته میشوند.
امروزه، تعداد معلمان نیز بسیار کم است. برای تحقق هدف آموزش ابتدایی برای همه تا سال 2015، استخدام حدود 24/5 میلیون معلم در سطح جهان ضروری است که از این تعداد، 58/1 میلیون بهعنوان استخدام جدید و 66/3 میلیون نیز جایگزین برای معلمانی که شغل خود را رها کردهاند، مورد نیاز است. البته مشکل، فراتر از تعداد معلمان است؛ بدین ترتیب که بیشتر معلمان باید از طریق آموزش و برخورداری از حمایت مناسب، یادگیری کیفی را مد نظر قرار دهند.
این امر برای تضمین حق آموزش کیفی برای کلیه فراگیران، بهویژه برای 57 میلیون کودک در سن تحصیل در مقطع ابتدایی که در حال حاضر از رفتن به مدرسه محروماند، ضروری است. در حال حاضر، طبق برآورد ما، 49درصد از این کودکان هرگز وارد مدرسه نخواهند شد، 28درصد از آنان نیز دیرتر از موعد معمول، تحصیل را آغاز خواهند کرد که 54درصد از این کودکان را دختران تشکیل میدهند. دغدغه دیگری که به همین اندازه حائز اهمیت است، سطح پایین یادگیری است. طبق یک برآورد، 250 میلیون کودک در سن تحصیل در کلاس چهارم، قادر به خواندن و نوشتن نیستند. حدود نصف این کودکان در مدرسه مشغول به تحصیلاند. بحران دسترسی به آموزش و یادگیری باید خیلی سریع مورد توجه قرار گیرد.
یادگیری بدون معلمانی حرفهای، کاملا آموزشدیده، بهخوبی حمایتشده، مسئول و ارج نهادهشده ، امکانپذیر نیست. معلمان راهحل اصلی بحران یادگیریاند، با این وجود، به بسیاری از آنان آموزشهای لازم ارائه نمیشود و به اندازه کافی مورد حمایت قرار نمیگیرند و اغلب نیز در تصمیمات و سیاستهایی که متاثر از آناند، کنار گذاشته میشوند.
در فراهمساختن محیطهای یادگیری ایمن و حمایتی، معلمان باید در راس قرار گیرند، با این وجود بسیاری از آنان در شرایط بسیار دشوار، اضطراری و حتی حملات، تدریس میکنند.
البته دراین تصویر، نقاط روشنی هم وجود دارد. ما شاهد طیف وسیعی از تلاشها برای اصلاح جایگاه معلم از طریق طرحهای حرفهایسازی و تائید، تشویق به خدمت در مناطق دورافتاده و یا محروم، برقراری قوانین حداقل دستمزد، الگوهای پیشرفت زندگی، توسعه حرفهای مداوم، حمایت از معلمان زن در مناطق دورافتاده، حمایت معلمان از یکدیگر و نظارت بین نسلی، اعطای جوایز و تشویق برای پیشرفت در شغل معلمی، ارتقای معیارهای پذیرش برای برنامههای تربیت معلم، آگاهسازی عمومی، آموزش رایگان و فوقالعاده استخدام هستیم. کلیه این فعالیتها، تضمینکننده برابری و کیفیت است و باعث ایجاد تفاوت واقعی در نتایج یادگیری خواهد بود؛ این اقدامات باید افزایش یابد و اجرایی شود.
اینجاست که لزوم اقدام موثر بینالمللی در حمایت از تلاشهای ملی برای کمک به موسسههای آموزشی و معلمان و بهبود فرصتهای آموزشی برای همه احساس میشود. کلیه این اقدامات باید حقوق و شرایط معلمی را به نحوی تضمین کند که بتوان بازتاب آن را در ارائه آموزش کیفی در سطح بالا توسط یک نیروی آموزشی خوب تعلیمدیده و با انگیزه مشاهده کرد. به این دلیل است که معلمان در قلب "اولین طرح ابتکاری دبیرکل سازمان ملل متحد در زمینه آموزش جهانی" قرار دارند. این طرح، ورود کلیه کودکان به مدرسه، دریافت یک آموزش کیفی و توسعه حس جدیدی از شهروندی جهانی را تضمین میکند.
این پیام، فراخوان امروز ما برای معلمان است. برای سپاسگزاری و حمایت از معلمانی که در اختیار داریم و نیز برای استخدام معلمان جدید زن و مرد، به ما بپیوندید تا نظامهای آموزشی موثرتری شکل دادهشود و جوانان و بزرگسالان برای مشارکت مسئولانه و خلاق در جامعه آماده گردند. برای ایجاد صلح دائم و توسعه پایدار، هیچ مبنایی قویتر از آموزشی کیفی که توسط معلمان کاملا آموزشدیده، به خوبی ارج نهادهشده، و حمایتشده و با انگیزه ارائه میشود؛ نیست. تا وقتی که از عهده چالش تعیین بهترین معلم ممکن در هر کلاس بر نیاییم، وضعیت آموزش نسلهای آینده مشخص نخواهد بود.