هرچند حقوق زن‌ها هنوز هم در کشورهای مختلف زیر پا گذاشته می‌شود اما حداقل درباره حق رأی، آنها پیشرفت قابل توجهی داشته‌اند و اکنون با برعکس شدن وضعیت دنیا تنها کشورهای انگشت‌شماری هستند که زن‌ها در آن نمی‌توانند رأی بدهند. به‌صورت رسمی نیوزیلند نخستین کشوری بود که در سال ۱۸۹۳ حق رأی زنان را به رسمیت شناخت. تا سال ۱۹۱۳ اما به غیر ازچند جزیره تحت تسلط انگلیس ۳کشور دیگر به غیراز نیوزیلند بودند که به زن‌ها حق مشارکت سیاسی با انداختن رأی خود در صندوق را دادند.
استرالیا، فنلاند و نروژ کشورهایی بودند که به‌صورت رسمی بعد از نیوزیلند در آنها زن‌ها مانند مردها توانستند در انتخابات شرکت کنند. در انگلیس از سال ۱۹۱۸ تا سال ۱۹۲۸ تنها زنان متاهل، خانه‌دار و فارغ التحصیلان بالای 30سال حق رأی داشتند تا سرانجام به‌صورت کامل به آنها حق رأی داده شد. در بیشتر کشورهای غربی بعد از جنگ جهانی اول بود که زنان توانستند حق رأی داشته باشند اما با وجود این در فرانسه تا سال ۱۹۴۴ و در سوئیس تا سال ۱۹۷۱ زن‌ها حق شرکت در انتخابات را نداشتند.
در طول ۱۰۰ سال گذشته اما به‌تدریج وضعیت مشارکت سیاسی زن‌ها در کشورهای مختلف بهبود پیدا کرد و زیر سایه کنوانسیون «حذف تمامی تبعیض‌ها علیه زنان» که در سال ۱۹۷۹ به تصویب سازمان ملل رسید حق رأی یکی از حقوق مهم زنان جهان به حساب آمد. هنوز هم اما با وجود پیشرفت‌های صورت گرفته کشورهایی هستند که برای کسانی که 3.5 میلیارد از جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند حق رأی قائل نیستند.
مهم‌ترین کشور در‌این‌میان عربستان سعودی است. در این کشور هنوز زن‌ها حق رأی و رانندگی پیدا نکرده‌اند و وهابی‌ها همچنان رأی دادن زنان را مایه فساد می‌دانند. پادشاه عربستان در سال ۲۰۱۱ وعده داد که زن‌ها در این کشور شاید در سال ۲۰۱۵ بتوانند پای صندوق رأی بروند اما هنوز چیزی مشخص نیست تا درباره حقوق زنان همچنان رنگ این کشور در نقشه جهان قرمز باشد. بوتان یکی از آخرین کشورهایی است که در سال ۲۰۰۸ مجوز حضور زنان در انتخابات ملی را داد. در واتیکان هم که دولت شهری مستقل در جهان به‌حساب می‌آید هیچ وقت زن ها نه می‌توانند با رسیدن به مقام پاپ ریاست دولت را به‌عهده بگیرند و نه هیچ وقت می‌توانند برای انتخاب پاپ رأی بدهند.
در برونئی انتخاباتی در کار نیست که زن‌ها بتوانند در آن شرکت کنند و فقط در انتخابات محلی شاید رأی آنها شمرده شود. در انتخابات مجلس شورای عمان در سال ۲۰۰۳ برای اولین‌بار برگزار شد ، زنان برای نخستین بار اجازه رأی دادن پیدا کردند. در بحرین هم ۱۱ سال قبل زن ها برای نخستین بار توانستند در انتخابات شورای شهر شرکت کنند.
در امارات شهروندان حق انتخاب یا تغییر دولت و عضویت در احزاب سیاسی را به‌دست نیاورده‌اند اما تنها در 2 انتخابات پارلمانی برگزار شده این کشور در سال ۲۰۰۶ و ۲۰۱۱ زن‌ها توانستند رأی دهند تا این کشور همچنان درباره وضع حقوق بشر مورد انتقاد باشد. در لبنان براساس قوانین زن‌ها فقط درصورت داشتن مدرک تحصیلات ابتدایی می‌توانند در انتخابات شرکت کنند اما برای مردها چنین شرطی وجود ندارد. در نقشه جهان حالا بعد از ۱۰۰ سال اوضاع عوض شده است و بیشتر نقاط قرمز برای زن ها از صفحه آن محو شده‌اند.
