براساس گزارش دیسکاوری، نکته مقابل این موضوع درباره کشورهای ثروتمند چندان درست نیست. براساس گزارشی جدید میزان رضایت از زندگی افراد در کشورهای فقیر با رسیدن سرانه درآمد ناخالص داخلی به 36 هزار دلار به اوج خود رسیده و پس از آن به آرامی وارد سراشیبی می‌شود.
محققان این نتیجه را با پدیده‌ای که آن را شکاف آرمانی می‌نامند ارتباط می‌دهند اما اکثر مردم آن را به چشم‌و هم‌چشمی نسبت می‌دهند. به گفته محققان دانشگاه وارویک شکاف آرمانی، تفاوت میان درآمد حقیقی و درآمدی که دوست داریم داشته‌باشیم، در میان لایه‌های رضایت از زندگی از بین می‌رود. به بیانی دیگر آنچه افراد آرزوی آن را دارند به هدفی متحرکت تبدیل می‌شود که سرعت حرکت آن در کشورهای ثروتمند بیشتر است و همین امر منجر به ردیابی سراشیبی در نمودارهای به دست آمده توسط محققان در سطح خشنودی افراد در زندگی می‌شود.
محققان داده‌های خود را از نمودارهای تولید ناخالص داخلی و نظرسنجی‌های دولتی به دست آورده‌است. در کشورهایی که سرانه تولید ناخالص داخلی در آنها کمتر از 6 هزار و 700 دلار است، میزان رضایت کامل افراد از زندگی نسبت به افراد ساکن کشورهایی با سرانه 18 هزار دلار 12 درصد کمتر است.
اما میزان تغییر در سطح میزان رضایتمدی از زندگی در کشورهایی که سرانه تولید آنها 20 هزار و 400 دلار تا 54 هزار دلار بود،بسیار محدود بوده و به دو درصد هم نمی‌رسید. از این رو به نظر می‌آید میزان کاهش از رضایتمندی در کشورهایی دیده می‌شود که سطح درآمد آنها از میانگین 36 هزار دلار فاصله زیادی داشته باشد.
