با این حال اما هنوز زیادند آدم‌های پایه‌ای که گذشته از دل‌مشغولی‌های علمی و وقتی همه خوابند، در آسمان شب، دنبال لکه نورهای کوچک و بزرگ، چشم می‌دوانند. چند سالی است که جمعی 3 نفره، در نمایشگاه‌های عکس گروهی، عکس‌هایشان را از آسمان شب و اتفاقات نجومی به نمایش می‌گذارند.
اشین دانیلی ذکریان، بابک امین تفرشی و سیاوش صفاریان‌پور چند وقت پیش در هفتمین نمایشگاه داخلی‌شان با عنوان «سفر شبانه» عکس‌های نجومی خود را در کافه گالری ماه مهر به تماشا گذاشتند. بین عکس‌های نمایشگاه، در کارهای اشین دانیلی ذکریان بیشتر از بقیه به فرم عکس توجه شده بود و جالب است که در اکثر آنها یک اتفاق نجومی یا بخشی از آسمان شب، کنار بنایی باستانی نشسته بود.
ذکریان درباره نگاه خودش به این تلفیق می‌گوید: «در شب، جلوه ماورایی این آثار بیشتر می‌شود؛ انگار روح سازندگانشان با آسمان پیوند خورده. بناهای قدیمی در ایران زیاد است و این آثار نشان می‌دهد که هر چند اقوام گونا‌گون‌اند اما ستاره‌های بالاسرشان دیده می‌شوند و به نوعی آدم‌ها را به هم نزدیک می‌کنند».
از این عکاس 30ساله درباره دشواری‌های عکاسی طبیعت و نجوم می‌پرسم؛ «باید خودت را برای اقامت در طبیعت آماده کنی؛ بتوانی با مردم محلی خوب ارتباط بگیری و تحمل بدی آب و هوا را داشته باشی. بعضی وقت‌ها شاتر دوربین احتیاج به 2 تا 3 ساعت باز شدن دارد و گاهی با 12 تا سه‌پایه در هوایی با دمای 20- درجه سانتی‌گراد عکاسی می‌کردیم».
انتشار مجله نجوم در سال71 باعث آشنایی اعضای این گروه با هم شده و تا به حال آثارشان را در مقر یونسکو در پاریس، استراسبورگ و شهر فریولی ایتالیا به نمایش گذاشته‌اند.
ماه‌گرفتگی آذر82 در تخت‌جمشید، شبیه نقاشی است. عکاس می‌گوید: «زمان گرفتن این عکس هوا خیلی سرد بود. سرخی ماه هم به خاطر انعکاس سایه زمین روی ماه در هنگام ماه‌گرفتگی است.»
رنگ سبز و بافت دیوار به اضافه حضور یکباره ماه در قاب، تصویر وهم‌آلودی ساخته. این عکس یک دیوار خشتی نیمه‌ویران در ابیانه است؛ رنگ سبز هم به خاطر تأثیر نور مهتابی فلورسنت در سرعت‌های پایین بر فیلم است.
ماه در قاب دروازه ملل تخت جمشید. این دروازه در زمان خودش مسقف بوده. عکاس می‌گوید: «در این عکس در غیاب سقف، همه ملت‌ها به آسمان دعوت شده‌اند». آن آدمی هم که در عکس پایین ایستاده یکی از اعضای گروه فیلم‌برداری است و کار تصادفا مقیاس عکس را هم نشان می‌دهد
گذشته از کوه‌های پربرف و مقبره کورش و ماه، این عکس یک نقطه دیدنی هم دارد؛ پرنده‌ای که آن بالا سمت راست مقبره نشسته. عکس، مراحل شروع ماه‌گرفتگی در دی ماه79 را نشان می‌دهد.
با آنکه شاتر 20 ثانیه باز بوده ولی این شاهین شکاری از جایش جم نخورده است. عکاس می‌گوید تا به حال موردهای مشابه این هم بوده؛ وقت‌هایی که انگار یک محافظ می‌آید و حواسش به کار آدم است.
صور فلکی شکارچی و ماه‌گرفتگی آذر82. این عکس، هم یک اتفاق نجومی را نشان می‌دهد و هم یک عنصر باستانی دارد و هم ترکیب‌بندی خوب.
تکیه امیر چخماق یزد. شاید با فتوشاپ هم بشود همچین کاری کرد اما این عکس یک ترکیب نگاتیوی است؛ اول از خود تکیه در شب عکس گرفته شده و بعد مراحل طلوع ماه به‌طور جداگانه روی همان نگاتیو عکاسی شده. به گفته عکاس برای گرفتن رد طلوع ماه، هر 3دقیقه یک بار باید عکس گرفت.
برای نشان دادن محل ستاره قطبی در آسمان و ردّ ستاره‌ها در اثر حرکت زمین، نزدیک به 2ساعت و نیم شاتر بازمانده. اینجا کاخ کورش در پاسارگاد است. نور ماشین‌های گذری و روستاهای اطراف محوطه روی ستون‌ها افتاده و خورشید هم دارد کم‌کم بالا می‌آید.
