به گزارش رویترز کاوشگر چانگای 3 که به نام یک الهه ماه در اسطورهشناسی سنتی چین است، یک ماهنورد به نام "یوتو" یا "خرگوش جید" را حمل میکند که از نور خورشید نیرو میگیرد و به حفاری و بررسیهای زمینشناختی بر روی ماه خواهد پرداخت.
چین به طور فزایندهای در توسعه برنامههای فضاییاش برای مقاصد نظامی، تجاری و علمی بلندپروازی نشان داده است.
این کشور همگام با ظهورش به عنوان یک قدرت اقتصادی و سیاسی عمده این برنامه فضایی را دنبال کرده است.
خبرگزاری دولتی شینهوا در تفسیری در این باره نوشت: "رویای کاوش ماه بار دیگر رویای چینی را روشن میکند."
سرویس خبری خبرگزاری رسمی شینهوا گزارش کرد که سفینه فضایی پس از چندین دقیقه پرواز بر فراز سطح ماه برای جستجوی محل مناسب برای فرود، در "سینوس ایریدیوم"، یا "خلیج رنگینگمانها"، فرود آمده است.
فرود نرم آسیبی به سفینه و تجهیزاتی که حمل میکند، نمیزند. چین در سال 2007 کاوشگر قمری دیگری را در مدار ماه قرار داد که در نهایت به صورت کنترلشده بر سطح ماه سقوط کرد.
تلویزیون مرکزی چین (CCTV) روز شنبه تصاویری را از محل کاوشگر و یک تصویر ایجادشده بوسیله کامپیوتر از کاوشگر بر روی سطح ماه را در وبسایتش منتشر کرد.
- این تصویر که در 14 دسامبر بوسیله خبرگزاری شینهوا منتشر شده است، تصویری از سطح ماه را نشان میدهد که بوسیله دوربین روی عرشه ماه نورد "چانگای" پس از فرود روی ماه گرفته شده است.
به گفته شینهوا "خلیج رنگینکمانها" به این خاطر انتخاب شد که این مکان تا به حال مورد بررسی قرار نگرفته بود، نور آفتاب به حد کافی به آن میتابد و ارتباطات راه دور با کره زمین در آن آسان است.
ماهنورد بوسیله مراکز کنترل چینی و با حمایت شبکهای از ایستگاههای ردیابی و انتقال در اطراف جهان که "سازمان فضایی اروپا"(ESA) آنها را اداره میکند، هدایت میشود.
چین برای بیش از یک دهه در حال مدرن کردن اقتصادش و توسعه در زمینههایی بوده است که مدتها کشورهای غربی و به خصوص آمریکا در آنها غلبه داشتند.
فرود آوردن سفینه بر روی کره ماه نشانهای از توانایی چین برای پرداختن به عملیات پیچیده فضایی است که بالقوه استفاده دوگانه دارند.
چین همچنین در حال ایجاد سیستم ماهوارهای خاص خودش در رقابت با سیستم GPS آمریکا است و ماهوارههایی را به کشورهای دیگر فروخته است.
این فرود همچنین مایه غرور ملی برای این کشور شمرده خواهد شد که دستخوش دوره گذار اقتصادی سختی است.