براساس گزارش دیسکاوری، مرموزترین ماده جهان، که از جرم برخوردار است اما با تشعشعات واکنش نشان نمی‌دهد و قابل مشاهده نیست، ده‌ها سال است که دانشمندان را سردرگم کرده و فریب داده است، اما به تازگی مشخص شده منبعی از این ماده نامرئی در نزدیکی زمین وجود دارد. البته این موضوع در صورتی تایید خواهد شد که یافته جدید ماهواره‌های سیستم موقعیت‌یاب جهانی،GPS به واسطه حضور ماده تاریک در نزدیکی زمین به دست آمده باشد.
بن هریس متخصص GPS در کنفرانس اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا درباره اندازه‌گیری‌هایی که با استفاده از ناوگان ماهواره‌های GPS از جرم زمین انجام گرفته توضیح داد و به تفاوت میان رقم نهایی جرم زمین که به این شیوه محاسبه شده با جرم رسمی که توسط اتحادیه بین‌المللی نجوم به دست آمده اشاره کرد.
به گفته وی مدار ماهواره‌های GPS به خوبی شناخته شده‌اند و این آگاهی از مدار ماهواره‌ها به دانشمندان کمک کرد تا آمار اصلی و بنیادین زمین را با دقتی بسیار بالا محاسبه کنند.
دانشمندان پس از بررسی 9 ماه اطلاعات سیستم‌های ماهواره‌ای GLONASS، GPS و Galileo دریافتند جرم زمین 0.005 تا 0.008 درصد بیشتر از محاسبات اتحادیه بین‌المللی نجوم است.
این تفاوت در جرم می‌تواند ناشی از خطا در حین جمع‌آوری اطلاعات ایجاد شده باشد،اما در عین حال می‌تواند تحت تاثیر وجود هاله یا حلقه‌ای از ماده تاریک در اطراف زمین به وجود آمده‌باشد. براساس فرضیه هریس که محاسباتش از جرم جدید زمین را توضیح می‌دهد، هاله ماده تاریک باید خط استوا را با ضخامتی برابر 191 کیلومتر و وسعتی برابر 70 هزار کیلومتر پوشش داده باشد.
هریس می‌گوید این هاله می‌تواند بر گرانش زمین اثر گذاشته و باعث سنگین‌تر شدن 0.008 و 0.005 درصدی جرم زمین در مقایسه با میزان تعیین شده توسط اتحادیه بین المللی نجوم شود.
این مطالعه جدید خلاء موجود در دانش انسان درباره ماده تاریک را به چالش کشیده است. این ماده غیر باریونی 85 درصد جهان را در تصرف خود درآورده‌است، اما انسان هنوز موفق به مشاهده مستقیم این ماده فرار نشده‌است. انسان از حضور ماده تاریک به شیوه‌های غیرمستقیم مانند حرکت‌های مداری و همگرایی گرانشی آگاهی دارد.
فرضیه وجود ماده تاریک می‌تواند بر همسایگی سیاره‌ای زمین اثر دیگری نیز داشته باشد. طی پروازهای تحقیقاتی فضاپیماهای مطالعاتی در سرعت فضاپیماها نوسانات محسوسی ردیابی شده است،برای مثال در ژانویه سال 1998 پرواز نزدیک فضاپیمای NEAR از کنار زمین نشان داد سرعت این فضاپیما در حین نزدیک شدن به زمین 13 میلیمتر بر ثانیه افزایش پیدا می‌کند. این افزایش ناچیز که در دیگر فضاپیماها نیز مشاهده شده است، به ناهنجاری پرواز نزدیک شهرت یافته و یکی از عوامل ایجاد کننده آن می‌تواند نیروی گرانشی ناشی از هاله ماده تاریک بر فضاپیما باشد.
