براساس گزارش دیسکاوری، اما فضانوردان ساکن ایستگاه فضایی بین‌المللی در تلاشند در کارایی آب تغییر ایجاد کرده و نوعی خاص از این مایع حیات‌بخش را تولید کنند که می‌تواند برای سوزاندن اجسام مورد استفاده قرار بگیرد، با این تفاوت که در این آتش از شعله خبری نیست.
این ماده عجیب که آب فوق‌بحرانی نامیده می‌شود، نه جامد است، نه مایع و نه گاز، بلکه گازی مایع‌مانند است. این ماده که از فشرده‌سازی آب مایع به اندازه 217 برابر فشار هوا در ارتفاع دریا و حرارت دادن تا درجه حرارت بیش از 373 درجه سلسیوس به دست می‌آید، می‌تواند به سرعت هر ماده طبیعی را که با آن تماس پیدا می‌کند اکسیده کرده و به عبارتی دیگر آن را بسوزاند.
یکی از کاربردهای این آب سوزان از بین بردن زباله‌هایی است که در فضا و زمین تولید می‌شوند. این شیوه سوزاندن زباله منجر به نابود شدن مواد مخرب در زباله‌ها شده و فراورده‌های جانبی مضری از آن به جا نمی‌ماند؛ در حقیقت تنها چیزی که از این فرایند سوختن بدون شعله به جا می‌ماند آب و دی‌اکسید‌کربن است.
محیط بدون گرانش در ایستگاه فضایی بین‌المللی امکان بررسی کارایی‌های بیشتر این ماده را به‌ویژه برروی رسوبات نمکی که می‌توانند لوله‌های فلزی و تانکرها را بپوسانند، برای فضانوردان به‌وجود آورده‌است.
