این گزاره را داشته باشید تا برگردیم به 2سال قبل؛شامگاه 19مهرماه سال1390 شبکه‌های خبری معروف دنیا در آمریکا و انگلیس برنامه‌های معمول خود را قطع کرده و تصویر اریک هولدر وزیر دادگستری آمریکا را در یک کنفرانس خبری نشان دادند که باطمطراق از کشف یک توطئه خبر می‌داد. به زعم او شخصی 56ساله به نام منصور ارباب سیر قصد حمله به سفارت عربستان و ترور سفیر این کشور در واشنگتن را داشته است.
در وصف ویژگی‌های شخص مورد اشاره اریک هولدر همین بس که وزیر اطلاعات وقت ایران درباره او گفته بود: «حتی ضعیف‌ترین دستگاه‌های اطلاعاتی جهان حاضر نیستند چنین فردی را به همکاری بگیرند».
به هر صورت بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد، در همان مقطع به درخواست عربستان سعودی پرونده ساختگی و به گفته وزیر وقت اطلاعات ایران «سخیف» ترور سفیر عربستان را به شورای امنیت فرستاد. حامیان عربستان در این پرونده انجمنی از تندروترین چهره‌ها و کشورهای مخالف پیشرفت هسته‌ای ایران بودند؛ از جان مک کین جمهوریخواه که این روزها در سنای آمریکا از پیشروان تحریم ایران است گرفته تا نیکلا سارکوزی رئیس‌جمهور سابق فرانسه که وزیر خارجه کشورش در ژنو 2در نقش «پلیس بد» زیر میز توافق هسته‌ای زد. کانادا عضو تندرو این انجمن تندرو بود.
توطئه‌ای اگر با همدستی عربستان و آمریکا علیه ایران در کار نمی‌بود سفر علی‌اکبرصالحی وزیر خارجه وقت ایران به ریاض و شرکت او در مراسم تدفین و تشییع ولیعهد عربستان در همان ایام می‌توانست سوءتفاهم‌ها را رفع کند.28آبان‌ماه سال 1390، دقیقا 2سال قبل از همان روزی که ماجد الماجد، سرکرده سعودی گردان تروریستی عبدالله عزام، سفارت ایران در لبنان را هدف قرار دهد، عربستان سعودی توانست قطعنامه پیشنهادی خود علیه ایران را در مجمع عمومی سازمان ملل به تصویب برساند. براساس این قطعنامه، برنامه ترور سفیر عربستان در واشنگتن محکوم و از ایران خواسته شده بود ضمن پایبندی به قوانین بین‌الملل و همکاری، هر فردی را که در برنامه ترور سفیر سعودی مشارکت داشته، به محاکمه بسپارد. کشورهایی مثل چین، روسیه و ونزوئلا مخالف این قطعنامه بودند.
لبنان به این قطعنامه رأی ممتنع داد. 2سال بعد؛ (28آبان سال 92) انفجار سفارت ایران در لبنان به شهادت 26نفر و زخمی‌شدن نزدیک به 150نفر منجر شد. گردان عبدالله عزام مسئولیت این عملیات را به‌عهده گرفت. سیدحسن نصرالله دبیر کل حزب‌الله لبنان از دست داشتن عربستان در این عملیات تروریستی خبر داد، چندی بعد ماجد دستگیر شد و مقامات لبنان از ارتباط او با بندر بن سلطان رئیس دستگاه جاسوسی عربستان خبر دادند. براساس شواهد پسر بندر هم به همراه ماجد دستگیر شده بود. مرگ مشکوک ماجد، نقش عربستان را در حادثه تروریستی سفارت ایران نمی‌توانست پاک کند.
در فاصله یک ماه که از انفجار سفارت تا برگزاری مجمع عمومی سازمان ملل در آذرماه فرصت بود، درخواست مشابهی از طرف ایران برای طرح موضوع توطئه‌چینی عربستان علیه ایران در مجمع عمومی سازمان ملل مطرح نشد. ایران در مجامع بین‌المللی علیه عربستان اقامه دعوی نکرد. طرح این موضوع در مجمع عمومی سازمان ملل که اواخر آذرماه برگزار شد می‌توانست علاوه بر آنکه قطعنامه 2سال پیش عربستان را خنثی کند، سند گویای دیگری بر قربانی تروریسم‌بودن ایران باشد.
می‌شد در کنار تصویب پیشنهاد رئیس‌جمهور برای مقابله با افراط‌گرایی و خشونت در مجمع عمومی سازمان ملل که به انصاف دستاوردی برای دولت و کشور بود، قطعنامه پیشنهادی ایران علیه عربستان هم تصویب شود. متأسفانه این مسئله از دید مقامات کشورمان یا مغفول ماند و یا بنا به مصلحت‌هایی ازجمله ترمیم روابط با عربستان از طرح این موضوع امتناع کردند.
