سرپرستان و توزیع کنندگان برخی نشریات و روزنامه ها نیز فقط به دنبال اخذ آگهی و گزارش آگهی که منتهی به کسب درآمد میشود هستند وگاه محتوا را قربانی پول و کسب اعتبار نزد سازمان ها میکنند. برای بررسی مشکلات حرفه خبرنگاری در شهرستانها با یک روزنامه نگار باسابقه همدانی که در حال حاضر سمت مدیر تحریریه استانهای روزنامه همشهری را بر عهده دارد به گفت وگو نشستیم که در ادامه می خوانید:
علمی توأم با استعداد ذاتی
مدیر تحریریه استانهای روزنامه همشهری گفت: بی شک روزنامه نگاری یک علم است اما این را هم اضافه کنم که باید یک استعداد ذاتی و کنجکاوی ویژه در خبرنگار وجود داشته باشد که این موضوع ربطی به داشتن یا نداشتن تحصیلات دانشگاهی ندارد. در واقع کسانی باید وارد این عرصه شوند که یک حس جست وجوگرانه و کنجکاوی دارند و بعد از اطمینان از داشتن این ویژگی، به علم روز این رشته مجهز شوند.
«محسن افشاری» ادامه داد: دلیل اینکه ما در شهرستانها دچار فقر خبرنگار و روزنامه نگار هستیم این است ، افرادی که به درد چنین حرف های میخورند جذب نمیشوند چون بدنه روزنامه نگاری و ساختار رسانه ای به لحاظ مالی مجهز نیست که این افراد با استعداد را به طرف خود بکشاند و این معضل در شهرستانهای کوچک بیشتر دیده میشود.
وی افزود: جذب افراد با استعداد در این حوزه ها اندک است و این استعدادها در جای دیگری خرج میشود. این تعداد اندک نیز که وارد این حوزه میشوند معمولاً از وضعیت معیشتی و حمایتهای ناکافی ناراضی اند. معتقدم رسانهها و مدیران رسانه ها باید راه هایی برای قدرتمند شدن در حوزه مالی پیدا و نیروی انسانی معتبری را جذب رسانه ها کنند.
صنعتی نیازمند دانش
به اعتقاد این روزنامه نگار قدیمی هر پدیدهای که به موفقیت برسد تبدیل به صنعت میشود و صنعت نیاز به دانش دارد و حالا که روزنامه نگاری تبدیل به یک پدیده پیشرو شده، قادر نیست نیروی انسانی مناسب جذب کند و فعالان این عرصه نیازی به افزایش دانش خود احساس نمیکنند.
افشاری گفت: دلیل چنین مشکلی این است که مدیران رسانه ها قادر به پرداخت هزینه همین دانش اندک هم نیستند. پس لازم است وضعیت مالی رسانه ها بهبود پیدا کند تا نیروی انسانی نیز از کیفیت بیشتری برخوردار شود.
سرانه مطالعه پایین در شهرستانها از دلایلی است که خبرنگاران از آن به عنوان دلیل کمشدن انگیزه برای نوشتن یاد میکنند، چیزی که افشاری آن را نمیپذیرد.
وی در اینباره توضیح داد: من چنین دلیلی را قبول ندارم و فکر میکنم سرانه مطالعه در شهرستانها بالاتر از پایتخت است چون شرایط خاص زندگی در تهران و فضای متفاوت آن فرصت مطالعه را از مردم میگیرد و مردم شهرستانها وقت بیشتری برای مطالعه دارند.
این روزنامه نگار همدانی ادامه داد: آفت روزنامه نگاری این است که اطلاعات برخی از آنان اقیانوسی به عمق یکبند انگشت است. بنابراین کسانی که وارد این عرصه میشوند در هر شرایطی نباید کتابخواندن را فراموش کنند و لازم است یادگیری را به صورت پیوسته در برنامه روزانه خود داشته باشند. یکی از ضعف های بزرگ خبرنگاران ما این است که مطالعه اجباری حداقل یک ساعت در روز را در برنامه خود ندارند و این اتفاق بدی است. یک خبرنگار باید برای فرار از سطحی شدن و سطحی ماندن مطالعه کند و این مطالعه هدفمند باشد.
روزنامه نگاری علمی مستقل
مدیر تحریریه استانهای روزنامه همشهری روزنامه نگاری را یک علم مستقل میداند که برای موفقیت در آن باید چند برابر حوزه کاری مطالعه کرد. وی گفت: برای مثال اطلاعات یک ورزشی نویس در زمینه روزنامه نگاری و چیره دستی در آن باید چند برابر ورزش باشد. روزنامه نگاری به خودی خود مهم است و تخصص روزنامه نگار در حوزهای که در آن فعالیت میکند در درجه دوم اهمیت قرار دارد.
افشاری ادامه داد: خیلی ها این واقعیت را باور ندارند و فکر میکنند هر کس در عرصه هنر می نویسد باید تحصیلات مرتبط با آن داشته باشد یا خبرنگار سرویس ورزشی حتماً باید ورزشکار باشد. روزنامه نگار یک روزنامه نگار است و باید بتواند در هر حوزه ای بنویسد. در روزنامههای بزرگ دنیا چند وقت یک بار خبرنگاران را در حوزه ها و سرویس های مختلف جابه جا میکنند تا دچار رکود و روزمرگی نشوند چون هر قدر یک خبرنگار در یک حوزه متخصص شود، طوری مینویسد که مخاطب عام آن را درک نمیکند و این مسأله مشکلات زیادی ایجاد میکند.
قوانین روزنامه نگاری بومی
وی از آن دسته روزنامه نگارانی است که چند سال در زمینه روزنامه نگاری بومی فعالیت کرده و آن را تابع اصول و قوانین خاصی میداند. افشاری در پایان گفت: برای روزنامه نگاری بومی قواعد و اصولی تعریف شده و خوب است روزنامه نگاران از این اصول تبعیت کنند تا ما شاهد موفقیت بیشتری در این عرصه باشیم ونوشتن برای شهرستانها بدون توجه به این قوانین موفقیت آمیز نخواهد بود.
