توافقنامه امنیتی بین ایران و پاکستان در کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس به تصویب رسیده و قرار است به زودی در صحن علنی مجلس به بررسی گذاشته شود. منصور حقیقتپور نایب رئیس کمیسیون امنیت ملی میگوید: این توافقنامه تحت نظر وزیران کشور ایران و پاکستان برای تبادل اطلاعات و تامین امنیت مرزها و همکاری مشترک درخصوص برخورد با جرائم سازمانیافته و قاچاق انسان منعقد میگردد. حقیقتپور این را هم گفت براساس جزئیات این طرح که اگر در صحن مجلس به تصویب برسد، شرایط لازم برای تبادل مجرمین محقق میشود.
یعنی اگر حادثهای مشابه حادثه سراوان رخ دهد و تروریستها از مرز کشورمان به پاکستان فرار کنند دولت این کشور موظف است تا مجرمین را به جمهوری اسلامی تحویل دهد. براساس این توافقنامه 2 کشور اطلاعات در زمینههای اشخاص فراری مظنون، اطلاعات در زمینه قوانین پیشگیری و مبارزه با جرائم و اطلاعاتی در زمینههای کلاهبرداری، جرائم رایانهای، قاچاق اسلحه، جعل اسکناس و گذرنامه را مبادله خواهند کرد. همچنین هر یک از طرفها، با رضایت متقابل نسبت به اعزام یک گروهکاری بهمنظور هماهنگ کردن کارهای مربوط به تفحص و بازجویی یا درصورت لزوم تشکیل یک گروه مشترک جهت رسیدگی، اقدام خواهند کرد و در مورد موضوعات مهم، عملیات مشترک انجام خواهد شد.در زمانی که حادثه سراوان اتفاق افتاد لایحه توافقنامه امنیتی بین ایران و پاکستان در پارلمان کشورمان تصویب نشده بود؛
این در حالی بود که پاکستانیها این قانون را در مجلس خود مصوب کرده بودند. در ایران هم تازه بعد از وقوع حادثه سراوان بود که اعضای کمیسیون امنیت ملی مجلس دست به کار شده و بررسی و تصویب لایحه توافقنامه امنیتی میان ایران و پاکستان را در اولویت کاری این کمیسیون قرار دادند. سید حسین نقوی حسینی سخنگوی کمیسیون امنیت ملی در این باره به خبرنگار همشهری میگوید: «وقوع این حادثه و سفر رئیس مجلس به پاکستان موجب تسریع در بررسی و تصویب این لایحه در کمیسیون امنیت ملی مجلس شده است؛
در غیر این صورت این لایحه بهصورت عادی در دستور قرار میگرفت و معلوم نبود که چه زمانی نوبت به بررسی آن برسد.» قرار است این لایحه یا همان توافقنامه امنیتی بین ایران و پاکستان که پیش از این توسط هیأت رئیسه مجلس اعلام صول شده در دستور کار هفته آینده بهارستانیها قرار بگیرد و بعد از بررسی نمایندگان به تصویب برسد.محمد کوثری عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس درخصوص الزامات این توافقنامه مشترک میگوید: این توافقنامه میتواند موجب شود طرف پاکستانی مسئولیت حفظ امنیت منطقه را بپذیرد چرا که در حال حاضر پاکستان برای همکاری با ایران در حفظ امنیت مرزها بهانههایی میآورد که مورد پذیرش نیست و آنها باید امنیت نقطه صفر مرزی را تأمین کنند.