کودک شما علاقه زیادی به استفاده از اینترنت دارد و وقت زیادی را پای رایانه می گذراند. شما نگران بی تحرکی،احتمال چاقی و بروز ناراحتی‌های جسمی از جمله ضعیف شدن چشم او هستید. محققان هم که هرروز حرف تازه‌ای می‌زنند. یک روز می‌گویند استفاده از اینترنت باعث انزوای آدم‌ها می‌شود و روز دیگر کشف می‌کنند که اینترنت در تحکیم پیوندهای انسانی و دوستانه موثر است. اما در این میان چیزی که بیشتر از همه می‌تواند باعث نگرانی والدین شود، خطراتی است که ممکن است به واسطه استفاده از این پدیده گریبانگیر بچه‌ها شود.
رعایت این نکات ساده ممکن است در این زمینه به شما کمک کند:
1. به جای جلوگیری از استفاده از اینترنت، با فرزندان خود درباره آنچه در اینترنت انجام می‌دهند گفتگو کنید و به آن‌ها آموزش دهید. آن‌ها را تشویق کنید به هنگام گشت و گذار در اینترنت، پدر و مادر، آموزگار یا سرپرست خود را در جریان بگذارند.
کارشناسان توصیه می‌کنند که کامپیوتری که کودک از آن استفاده می‌کند باید در اتاق نشیمن، جایی که والدین و سرپرستان بر آن نظارت دارند قرار داده شود. این اقدام کودکان را تشویق می‌کند وقتی به مشکل یا مساله نگران کننده‌ای برخورد کردند بزرگترها را در جریان بگذارند.
همچنین استفاده از نرم‌افزارهایی که به والدین امکان می‌دهد محتویات اینترنت را کنترل کنند می‌تواند مفید باشد. با این حال برخی فیلترها پیش پا افتاده است و سایت های مفید را نیز مسدود می‌کند.
2.به بچه ها آموزش دهید به هنگام باز کردن ایمیل‌ها و پیوست‌های آن‌ها (Attachment) احتیاط به خرج دهند و چنانچه آنتی ویروس ندارند آن‌ها را باز نکنند حتی اگر فرستنده را بشناسند. بسیاری از والدین بیش از پیش نگران پیام‌های نامناسبی هستند که به صندوق ایمیل کودکان ارسال می‌شود.
یکی از راه‌های پرهیز از این دردسر، ایجاد دو آدرس ایمیل برای کودکان است. یکی از آن‌ها یک آدرس ایمیل خصوصی است که برای ارسال پیام با آشنایان و دوستان کودک مورد استفاده قرار می‌گیرد و دیگری یک آدرس عمومی برای گشت و گذار در اینترنت و ثبت در وب سایت‌های مختلف. به این ترتیب ایمیل‌های ناخواسته، وارد صندوق عمومی خواهد شد و شما می‌توانید آن را کنترل کنید.
3.چت روم‌ها یا اتاق‌های گفتگوی مجازی روی اینترنت (Chat Room) محلی مناسب برای ملاقات و گفتگو با سایر کودکان در سراسر جهان است، اما کودک باید احتیاط زیادی به خرج دهد و هر بار پیش از ورود به آن از والدین خود اجازه بگیرد. حتی اگر یک چت روم تنها مختص ورود کودکان باشد، درحال حاضر هیچ راهی برای جلوگیری از ورود بزرگسالان به آن وجود ندارد و ممکن است کسی برای اغفال کودک وارد آن شود. به کودکان یادآوری کنید هرگز نباید آدرس خانه، شماره تلفن یا نام مدرسه خود را در اختیار کسانی بگذارند که در اینترنت ملاقات می کنند، مگر آنکه به طور مشخص از پدر و مادر یا آموزگار اجازه داشته باشند.
همچنین نباید بدون اجازه پدر و مادر یا سرپرست، عکس خود را برای کسی ارسال کنند. همچنین کودک باید کلمات گذر (password) را کاملا مخفی نگاه دارد و حتی در اختیار نزدیک ترین دوست خود قرار ندهد.
4.هرگز به کودک اجازه ندهید بدون آگاهی شما شخصا با کسی که در اینترنت آشنا شده است ملاقات کند. حتی در آن صورت نیز باید با یک بزرگسال همراه باشد و در اماکن عمومی ملاقات کند. به کودکان خود بیاموزید کسانی که در اینترنت با شما تماس می‌گیرند همیشه همان کسانی نیستند که ادعا می‌کنند.
