یکی از مهم‌ترین این فاکتورها، برخورداری از نور مناسب محیطی است که بیان این چند نکته درباره آن، ضروری به‌نظر می‌رسد:
1- توصیه ما به تمام افراد، مخصوصا دانش‌آموزان، این است که مطالعه خود را به ساعت‌هایی قبل از غروب آفتاب اختصاص بدهند تا بتوانند از نور طبیعی روز استفاده کنند.
2- نور طبیعی برای هر نوع مطالعه و در هر گروه سنی، به نورهای مصنوعی شب، برتری دارد و وسعت دید بهتری به فرد می‌دهد.
3- مطالعه خود را سینمایی نکنید. یکی از بدترین حالت‌های مطالعه برای چشم‌ها، این است که تمام چراغ‌ها خاموش باشند و تنها نور یک چراغ مطالعه کوچک روی کتاب یا دفتر بتابد. این حالت باعث خستگی بیش از حد چشم‌ها در مدت زمان کوتاهی می‌شود.
4- بهتر است نور اتاقی که می‌خواهید در آن مطالعه بکنید، نوری یکنواخت و ترکیبی از نورهای سفید و زرد باشد. نور زرد برای مطالعه، از نور سفید بهتر است و خستگی چشم‌ها را کمتر می‌کند. البته این به معنای تأکید مطلق به استفاده از نورهای زرد نیست و شما می‌توانید با توجه به شرایط محیط مطالعه، از نور سفید مهتابی هم کمک بگیرید اما بهتر است به استفاده از لامپ‌های زرد و کم‌مصرف هم برای مطالعه، عادت بکنید.
5- تاباندن نور چراغ مطالعه روی کتاب به صورت موضعی و منطقه‌ای به‌هیچ عنوان توصیه نمی‌شود. بهتر است اگر می‌خواهید از چراغ مطالعه هم استفاده کنید، انواعی از آن را بخرید که نور زیادی در تمام سطح کتاب پخش می‌کنند و محیط گسترده‌ای را از نظر نوری، پوشش می‌دهند.
6- بهتر است اگر شب و تاریکی را برای مطالعه انتخاب می‌کنید، نورمصنوعی چراغ، چراغ مطالعه یا لامپ‌های مهتابی را طوری تنظیم کنید که از بالا پخش بشوند و محیط مطالعه را روشن کنند. تابش موضعی نور یا تابش نور از کناره‌ها برای مطالعه چندان مناسب نیست و علاوه بر آزار دادن چشم‌ها، باعث خستگی زودرس آنها هم می‌شود.
7- نور پخش‌شده باید از بالا و سمت جلوی کتاب باشد. اگر نور از پشت سر به کتاب تابیده بشود، سایه خود فرد هنگام مطالعه روی خطوط می‌افتد و امکان بهره‌مندی از روشنایی لازم و کافی را از بین می‌برد. ایجاد سایه روی کتاب و مطالعه طولانی‌مدت در این حالت، باعث آسیب دیدن چشم‌ها و خستگی آنها می‌شود.
