خبرگزاری ایرنا در یادداشتی به این مناسبت آورده است:
همان اعظم که در مکتب عظیم قرآن در بعد زمان و زمین تنها شاگردی بود که گوی سبقت از همه همکلاسی‌های خود ربود و به جرات این کتاب آسمانی شاگردی به ذکاوت تحصیلی او از میان زنان نخواهد یافت.
فاطمه زهرا (س) سرور زنان عالم و دخت گرامی پیامبر اسلام بنا به نقل مشهور دانشمندان شیعه، در بیستم جمادی الثانی سال پنجم هجرت و به نقل اکثر تاریخ نگاران و محدثان اهل سنت پنج سال پیش از بعثت رسول گرامی اسلام پای به عرصه وجود گذاشتند.
اسامی و القاب آن حضرت که حاکی از کمالات روحی و معنوی ایشان می‌باشد، عبارت از زهرا، صدیقه، بتول، طاهره، ام‌ابیها، ام الائمه، عذرا، زکیه، راضیه، مرضیه، محدثه، مبارکه، صدیقه و مریم کبری است.
از جمله این القاب، "زهرا" از شهرت بیشتری برخوردار است و با نام فاطمه همراه می‌آید (فاطمه زهرا) که در لغت به معنی درخشنده، روشن و مترادف‌هایی از این گونه است.
این لقب از هر جهت برازنده این بانوست چرا که او چهره درخشان زن مسلمان،فروغ تابناک (تابان) معرفت و نمونه روشن پرهیزگاری و خداپرستی است.
فاطمه (س) دختر حضرت محمد (ص) رسول خدا، پیغمبر اسلام، و خدیجه(س) است.
این بانوی بزرگ، تحت تربیت پدر و مادری قرار گرفت که هر کدام نمونه بارزی از ارزشهای والای انسانی و الهی بودند، حضرت محمد (ص) شخصیتی بود که حتی قبل از رسیدن به مقام پیامبری به جهت صداقت و امانتداری و دیگر فضائل اخلاقی شهره، خاص و عام و به "محمد امین" معروف بود.
حضرت خدیجه (س) نیز از خانواده‌ای محترم و در فضائل و کمالات سرآمد زنان عصر خویش بود.
یکی از مسائلی که مشرکین بدان خیلی امیدوار بودند، این بود که بعد از وفات پیامبر گرامی اسلام، آئین او بدون یار و یاور خواهد ماند و پیام محمد (ص) در جهان به فراموشی سپرده خواهد شد.
مشرکین بنا به سنت غلطی که در زمان جاهلیت مرسوم بود، بقا و دوام نسل یک فرد را در داشتن فرزند پسر می‌دانستند و چون دو پسر پیامبر در کودکی از دنیا رفته بودند، آنها شاد و خرسند از این مسئله بودند که نسل پیامبر منقرض شده و زمانیکه آن حضرت از دنیا برود کسی نیست که پرچم پاسداری از اسلام را بر دوش نگه دارد.
اما پیامبر (ص) یقین داشت که ازاو نسل پاک و بابرکتی بوجود خواهد آمد که سرمنشاء تمام خوبی‌های جهان خواهد شد و دیری نپائید که قلب پیامبر (ص) به نوید پروردگار روشن شد و آن زمانی بود که سوره کوثر بر پیامبر نازل گشت.
"همانا ما کوثر را به تو اعطا کردیم، پس برای پرودگارت نماز بخوان و قربانی کن".( سوره مبارکه کوثرآیه (۱-۲
خداوند در این سوره بر روی تمام تصورات واهی دشمن خط بطلان می‌کشد و پیروزی نهایی حق و شکست باطل را نوید می‌دهد و به پیامبر خطاب می‌کند: "ما به تو کوثر را عطا نمودیم، پس به شکرانه آن نماز بجای آور و قربانی کن. همانا (نسل ) دشمن تو بریده خواهد ماند."
وعده خدای سبحان با ولادت حضرت زهرا(س) تحقق یافت. رسول گرامی اسلام (ص) لبریز از سرور و شادی به شکرانه این لطف و مرحمتی که خداوند به ایشان عطا کرده بود، نماز شکر بجای آورد و گوسفندی را قربانی کرد.
فاطمه (س) در کنار پدر و مادر گرامیش با زیباترین ارزشهای الهی و اخلاقی آشنا شد، عشق پدر به وی و محبوبیتی که در قلب رسول خدا (ص) داشت را می‌توان به وضوح در زندگی ایشان مشاهده کرد.
بیان ما از شان و عظمت و فضایل فاطمه (س) قاصر است ولی همین قدر می‌توان گفت: "فاما انبنتی فاطمه فانها سیده نساء العالمین من الاولین و الاخرین"، او برترین بانوی اسلام و سیده زنان عالم و گوهری تابناک در منظومه و رشته نسل پیامبر است.
او فرشته‌ای است ازملکوت اعلی و تنها زنی است که از همان آغاز حیات، براساس اصول متعالی اسلام و ارزشهای اسلامی رشد و پرورش یافته و به درجه‌ای رسیده که او را در عالم زنان همتایی و در عالم مردان کفی جز علی (ع) نبوده است.
فاطمه(س) انسان است ولی تعبیرات رسول خدا(ص) درباره او تعبیر فرشته‌ای است به صورت انسان.
رسول خدا (ص) فرمود: "فاطمه خلقت حوریه فی صوره انسیه یا فاطمه، ان الله اصطفاک و طهرک و اصطفاک علی نساء العالمین"،ای فاطمه(س) خدای ترا برگزید و مطهرت گردانید و تو را بر زنان جهان برتری داده و گزینش و انتخاب کرده است.
براساس پاره‌ای از روایات، او فوق فرشته است و حتی فرشتگان در خدمت او بودند و از انفاس قدسی‌هاش بهره می‌گرفتند.
روایات و اسناد نشان می‌دهند که حتی از فرشتگان مقرب خدای هم برتر است و حتی فرشته مرگ در زمان رحلت رسول خدا (ص) باید از او اجازه ورود بطلبد.
به نقل از بسیاری از احادیث و روایات، حضرت فاطمه(س)از بسیاری انبیای گذشته افضل بود و حتی روایات ما در این زمینه استثنایی قائل نشده‌اند.
پاره‌ای از روایات گویند که پیامبران حتی هم شان و همتای فاطمه (س) در ازدواج نبودند و اگر علی نبود، برای فاطمه (س) کفوی نبود.
از عرش برین نغمه شادی برخاست کای آدمیان، جشن بزرگی برپاست
هنگامه میلاد بتول است، امشب آن کوثر مینوی خدایی، زهراست
