به بهانه‌ی اکران موفق و پرفروش این فیلم، به سراغ او می‌رویم و در یک روز بهاری، با او گپی کوتاه می‌زنیم و از این‌جا شروع می‌کنیم:
- چرا «خط ویژه»؟
درواقع ویژه‌خواری، خاص‌خواری و از این نام‌های رایج را در نظر داشتم. اشاره به این‌که هرکسی به این حوزه‌‌ها، نمی‌تواند وارد شود. ولی بعضی از خواص و برخی از «ویژه»ها، می‌توانند این کار را بکنند.
- این‌بار هم مثل فیلم«ضد گلوله»، هرچند که اصل داستان، طنز نیست، اما با موقعیت‌ها و گفت‌و‌گوهای طنز، تماشاگران حسابی می‌خندند. از اول این را در نظر داشتید یا پیش آمد؟
در واقع گویش و لحن فیلم‌نامه با نوع نوشتن، جا افتاد. خود فیلم‌نامه چنین باری ندارد، ولی در فضای داستان، طنز و فانتزی نهفته‌ای وجود دارد که تقریباً می‌تواند حکم امضای من در کارهایم را داشته باشد.
- کدام فیلمتان را بیش‌تر دوست دارید؟
برای من فرق چندانی ندارد. «بعد از ظهر سگیِ سگی»، «ضدگلوله» و «خط ویژه»، هرکدام برای خودش، تجربه‌ی خوبی بود. هرکدام از آن‌ها فضایی داشت که می‌خواستم. ولی به‌نظرم شاید خط ویژه، پختگی بیش‌تری داشته باشد.
- شما و برادرتان هردو نویسنده‌اید. رابطه‌تان وقت نگارش فیلم‌نامه چه‌طور است؟
اصولاً زمانی که فیلم‌نامه می‌نویسم، به تنهایی و فضای خصوصی نیاز دارم. ولی قبل از نوشتن، از محسن کمک می‌گیرم و در کلیت کار از نظرهایش استفاده می‌کنم.
- برادرتان برای بازی در فیلم‌های شما علاقه نشان می‌دهد یا شما او را دعوت می‌کنید؟
فضای بین من و برادرم، فضای خوبی است. اما رابطه‌مان موقع کار، کاری می‌شود. به‌عنوان یک بازیگر، توانایی‌هایش را می‌شناسم. به‌عنوان یک کارگردان هم آن‌چیزی را داشت که از محسن می‌خواستم. به خاطر همین، او را در تیم بازیگری‌ام قرار دادم.
- برای هک‌کردن سیستم بانکی تحقیق کرده بودید؟
بله، برای کار تحقیق شده بود. نرم افزاری که در فیلم مورد استفاده قرار گرفته، کاملاً برای همین‌کار طراحی شده بود. ما یک متخصص یا به اصطلاح هکر هم داشتیم که او را به‌خاطر شخصیت ویژه‌ای که داشت با هومن سیدی آشنا کردم تا در نقش هومن به او کمک کند.
- چه‌طور به این گروه بازیگران رسیدید؟
یکی از سختی‌های کار، تشکیل این گروه بود. هرفیلمی معمولاً یک نقش اول دارد و بقیه‌ی نقش‌ها کنار نقش اصلی شکل می‌گیرند. اما در این فیلم، یک گروه نقش اصلی حضور داشتند. باید انتخاب‌ها طوری به نتیجه می‌رسید که برآیند کار، یک نقش اصلی بشود.
- هرچند سیمرغ بلورین بهترین فیلم از نگاه تماشاگران را دریافت کردید، اما در این مدت از مخاطبان نوجوان هم بازخوردی داشته‌اید؟
در تعطیلات نوروز، خانواده‌ها را با تنوع سنی می‌دیدم. هرگروه سنی از یک شاخصه‌ی فیلم خوشش آمده بود. بچه‌ها و به‌طور خاص نوجوان‌ها از فضای هیجانی فیلم خوششان آمده بود. فضای فیلم با استرس همراه بود و ارتباط نوجوان‌ها با این بخش‌های فیلم زیاد بود. قصه‌ی فیلم هم مدرن بود و فیلم به‌نظرشان مدرن می‌رسید.
- به کار در حوزه‌ی سینمای کودک و نوجوان هم فکر می‌کنید؟
زمانی که در تلویزیون بودم، تجربه‌ی کار برای این گروه سنی را داشتم. این فضا را دوست دارم. این کارها، احتیاج به نوآوری در فیلم‌نامه دارد.
قدرت فیلم‌نامه خیلی مؤثر است. یادم می‌آید که در حدود سال‌های ۸۵ و ۸۶ بود که همکاری‌ام با این مجموعه‌ها تمام شد. بیش‌تر این مجموعه‌ها برای شبکه‌ی دو کار شد. مجموعه‌ای به نام «گردش علمی».
- در نوجوانی، به فیلم‌سازی فکر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کردید؟
در آن دوران، به بازیگری فکر می‌کردم. بازیگری برایم خیلی جذاب بود. با علاقه به بازیگری وارد سینما شدم. بعد از مدتی، سلیقه‌ام تغییر کرد و به فیلم‌سازی علاقه نشان دادم.
«خط ویژه»/ عکس: محمد فوقانی
