براساس گزارش BBC، این منطقه از دریای سیاه،منطقهای است که درحال حاضر تحت اشغال نیروهای آبی روسیه قرار دارد. این داستان در میان رسانههای مختلف مورد توجه قرار گرفت تا اینکه در نهایت نیروی دریایی آمریکا گزارش را رد کرد و اعلام کرد مقام رسمی که در گزارش روزنامه روس آمده دیگر در برنامه پستانداران دریایی نیروی دریایی آمریکا، NMMP، حضور ندارد و این واحد هیچ برنامه ای برای اعزام نیروهای خود به آبهای کریمه را ندارد.
چه این شایعات درست باشند یا نه، فیلیپ هوآر از دانشگاه ساوثهامپتون معتقد است استفاده از دلفینها در برنامههای نظامی معضل اخلاقی حساسی است که انسانها باید بهآن توجه داشته باشند.
وی میگوید: به نظر میآید ما انسانها نمیتوانیم طبیعت را بهحال خود رها کنیم. انسان با قائل شدن حق سلطهای ازلی برای خود تلاش میکند چهره جهان را متناسب با تصویر خود تغییر دهد. از این رو دلفینها و والها از یک دیدگاه بسیار زیبا و دوستداشتنی هستند و از سوی دیگر از هوش و استعداد آنها برای انجام کارهای کثیف انسانی سواستفاده میشود. اگر انسانی فاسد و جنگطلب باشد، پس حیوان تحت فرمانش نیز باید به همین شکل باشد.
به گفته وی دلفینها که همیشه دیدگاهی رمانتیک و زیبا درباره آنها وجود داشته نیز میتوانند وحشی شوند یا دست به کارهای ناشایست بزنند، پس وقتی قدرت انجام چنین کارهایی در آنها وجود دارد، چرا انسان از این موجودات فاسد آبی بهره نبرد!؟ وی با لحنی انتقادی نسبت به استفاده از دلفینها در ماموریتهای نظامی میگوید انتقاد ما نسبت به بهکارگیری دلفینها در جنگ شاید از روی احساس باشد، زیرا انسان مفهوم آرمانی آرامش را در چهره همواره خندان این جانداران میبیند. انسان ارزشهای خوب و بد خود را روی حیوانات وحشی اعمال میکند، اما اگر بپذیریم و بفهمیم که دلفینها موجوداتی اخلاقمحور و غیروحشی هستند، شاید خود آنها نسبت به تبدیل شدنشان به سلاحهای جنگی اعتراض کنند.
درحال حاضر روسیه و آمریکا از گروههای آموزش دیده دلفینها و شیرهای دریایی نظامی برخوردارند و برگزاری مانوری در دریای سیاه میان این دو گروه موج اعتراض گروههای فعال زیستمحیطی را برانگیخته بود. آمریکا و روسیه از دلفینها برای ردیابی مین، ردیابی شناورهای جاسوسی و مختل ساختن سیستمهای صوتی دشمن استفاده میکنند. آمریکا 50 سال پیش استفاده از دلفینها را در برنامههای نظامی آغاز کرد و درحال حاضر 75 دلفین آموزشدیده دارد.