او در اینباره به خبرنگار هفتهنامهی دوچرخه میگوید: «آنموقع مجلهی خوبی به نام «یکان مجلهی ریاضی» چاپ میشد که ما به نام «یکان ریاضی» میشناختیمش. نکتههای ریاضیات در حد دبیرستان را داشت و مسئلههایی که بچهها حل کنند. آقای عبدالحسین مصحفی، دبیر ریاضی این مجله را اداره میکرد.»
همین مجله هم در زمان خودش مورد توجه دانشآموزان بود و باعث میشد کسانی که به ریاضی علاقه دارند مسئلههای آن را دنبال کنند. دکتر منصوری، مجری طرح رصدخانهی ملی ایران اضافه میکند: «به دفتر مجله نامه نوشته بودند که چرا این مجله به شهر یزد نمیآید. بعداً معلوم شده بود یک دبیر ریاضی همه را میخرد تا دانشآموزانش خیلی دربارهی مسئلههای مشکل ریاضی از او سؤال نکنند!»
منصوری دربارهی شیوهی کار آن مجله میگوید: «جواب بعضی از سؤالها را در شمارهی بعد چاپ میکردند. جواب بعضی را هم باید میفرستادیم تا در مسابقه شرکت کنیم. یک مسئله بود که میگفتند دکتر هشترودی طرح کرده است. راه حلی را که پیدا کرده بودم نوشتم و فرستادم. یک پاکت جواب هم همراهش فرستادم تا اگر راه حلم درست بود به من خبر بدهند، ولی بلافاصله بعد از آن برای ادامهی تحصیل به اروپا رفتم و اصلاً نفهمیدم چه اتفاقی افتاد.»