این خاطرات شاید تا چند هفته پیش مانند بسیاری از اظهار نظرات اطرافیان تونی بلر تنها در چند رسانه داخلی انعکاس مییافت. اکنون به خاطر اینکه چند روزی است بلر دیگر نخست وزیر نیست و همه به دنبال اصرار دولت او میگردند، این خاطرات ارزش بالایی پیدا کردهاست.
این روزها بسیاری از نویسندگان در انگلیس برای انتشار خاطرات خود از اتفاقات درون دولت بلر با هم رقابت میکنند. یکی از مهمترین این خاطرات اما دیروز منتشر شد و در همه رسانههای این کشور انعکاس یافت.
کمپ بل در این خاطرات نوشتهاست، بلر ماهها پیش از آغاز تهاجم نظامی آمریکا به عراق و در بحبوحه تردید و تزلزل کابینهاش و همچنین برخی مشاجرات بر سر سیاستهای داخلی انگلیس قصد داشت از مقام نخستوزیری کنارهگیری کند.
مطبوعات انگلیس با چاپ بخشهایی از این خاطرات نوشتند، کمپبل در مجموعه خاطراتش به این موضوع پرداخته که تونی بلر که با افت مقبولیت نزد مردم کشورش روبرو بود در ژوئیه 2002 به نگارنده این خاطرات اعلام کرده بود که قصد ندارد برای تصدی مقام نخستوزیری برای سومین دوره به مبارزه انتخاباتی بپردازد و میخواهد تصمیمش را علنا اعلام کند.
افت و خیزهای سیاسی بلر، را مجبور کرد تا در سال 2002 تصمیمش را برای خودداری از کاندیداتوری در انتخابات آتی اعلام کند. افشاگری آلستر کمپبل که دست راست بلر طی سالهای 1994 تا 2003 محسوب میشد، نخستین بار است که در روزنامهای در انگلیس منعکس میشود.
کمپبل 50 ساله در مجموعه خاطرات خود تحت عنوان "سالهای نخست وزیری بلر" مینویسد که نخستوزیر سابق انگلیس به وی گفته بود "واقعا قصد ندارم بیش از دو دوره کامل نخستوزیری، زمام امور را در دست داشته باشم".
کمپبل میگوید: برای من کاملا روشن و واضح بود که بلر در شرف تصمیمگیری است و میخواهد در موعد مقتضی تصمیمش را اعلام کند و بگوید که دوره نخستوزیری خود را تمام و کمال به پایان میرساند، اما قصد ندارد به عنوان رهبر به عرصه انتخابات قدم بگذارد.
وی افزوده است که به بلر ابلاغ کرد با تصمیمش کاملا مخالف نیست اما بیم آن دارد که این تصمیم از بلر یک نخستوزیر از کار افتاده بسازد.
کمپ بل همچنین در بخش دیگری از خاطراتش نوشتهاست: «امیدوار بودم به رایدهندگان انگلیسی نشان دهم بلر تا چه حد در تصمیمگیریاش برای شرکت در جنگ با عراق جدی بوده است. او به خوبی از تبعات سیاستهایش در قبال عراق و شرکت در جنگ با این کشور آگاه بوده است.
کمپ بل در بخش دیگری از خاطراتش مینویسد، بلر هیچگاه یادداشت همراه خود نداشت و از جلسات هم یادداشت و دست نوشتهای برنمیداشت. او مینویسد، بلر با بیل کلینتون رابطه بسیار خوبی داشت و کسی فکر نمیکرد این رابطه خوب با جانشین او هم ادامه یابد. اما به دلیل بعضی مشترکات میان بلر و بوش این رابطه ادامه یافت.
یکی از این مشترکات این بود که هر دو نفر در گذشته الکلی بودند و حالا این عادت را ترک کردهاند. این خاطرات همچنین نشان میدهد که رابطه بلر و کمپ بل بسیار نزدیکتر از رابطه یک رییس و یک مدیر دفتر یا مدیر روابط عمومی بودهاست. چنین رابطهای در دولتهای اروپایی و آمریکا سابقه نداشته است.
ایندیپندنت/ 9 جولای