سينماي برج ميلاد مملو از جمعيت بود و تشويق‌هاي بي‌امان حضار نشان از شوق براي تماشاي جديدترين ساخته كارگردان فيلم‌هاي خاطره‌انگيز. كيومرث پوراحمد به سنت اين سال‌هاي نمايش اول فيلم در جشنواره روي صحنه آمد، همكارانش را فراخواند و تشريفات را بجا آورد. تشويق‌هاي از سر احترام تماشاگران اما در آن پنجشنبه سرد تهران در ميانه‌هاي نمايش فيلم بدل شد به اعتراض‌هايي از جنس خنده يا ترك سالن.
تلخ مثل جنگ
50قدم آخر را بايد ستاره بي‌رمق آسماني خواند كه‌ماه آن «اتوبوس شب» بوده است. تجربه درخشان و جذاب آن فيلم و فيلمسازي در حال و هواي جنگ نه‌تنها براي پوراحمد تكرار نشد بلكه بسياري از هواداران او را هم دلخور كرد. 50قدم آخر كه به سردار شهيد احمد كاظمي، نجف‌آباد و سربازان شناسايي جنگ تقديم شده پازلي پراكنده است از رفاقت‌هاي جنگ، محنت مرزنشينان و عشقي زميني كه انگار هيچ روايتي نمي‌تواند اين تكه‌ها را با هم چفت كند. قصه مهندسي جوان كه به دعوت كاظمي از بزرگان شناسايي جنگ براي تكميل يك عمليات شناسايي به خط مقدم مي‌آيد تا حكايت آوارگي‌هايش در پي مجروح شدن، دور افتادن از همسنگر، پناه بردن به روستايي مرزي و در نهايت سرگرداني در منطقه‌اي بدون نام و نشان بيش از هر چيز، مجموعه‌اي است از تلخي‌هاي جنگ و لبخندهاي زندگي كه مي‌توانست مانند اتوبوس شب خواستني از آب درآيد اما چنين نشده است.
بازي‌هاي ساختگي
بابك حميديان و طناز طباطبايي قرار بوده به‌عنوان ستاره‌هاي 50قدم آخر هواي گيشه و حفظ كيفيت بازيگري را (در فيلمي كه ستاره ديگري ندارد) داشته باشند اما نتيجه چيزي جز اين است. آنها كه فيلم را ديده‌اند حتما به بازي تكراري حميديان - كه سال گذشته پركارترين بازيگر مرد جشنواره بود - و البته لهجه كردي نه‌چندان باور پذير طباطبايي پي برده‌اند. البته بايد حساب سلمان فرخنده بازيگر جوان و بااستعداد نقش احمد كاظمي را از بقيه جدا كرد. به قول پوراحمد، او هم از نظر ظاهر هم به لحاظ صدا شباهت‌هايي با زنده‌ياد خسرو شكيبايي دارد و شايد همين موضوع باعث شده است اين بازيگر جوان تئاتري براي مخاطب فيلم نسبتا جذاب باشد.
منتظر بازگشت
پوراحمد فيلمساز خوبي است و مدرك اين ادعا هم «به خاطر هانيه»، «خواهران غريب»، «شب يلدا» و «اتوبوس شب» است؛ اين فيلم‌ها در تاريخ سينماي ايران ماندگارند و كسي منكر آن نيست. نبايد اين نكته را هم فراموش كرد كه پوراحمد «نوك برج» و «گل‌يخ» را هم در كارنامه دارد اما به محض اينكه حال و روزش مساعد شد، با اتوبوس شب نشان داد فيلمسازي درجه يك است. حالا 50قدم آخر را بايد يكي از غيرمحبوب‌هاي كارنامه او دانست و براي بازگشت پوراحمد واقعي دوباره منتظر ماند.
فيلم ضعيف فيلمساز محبوب
به‌نظر مي‌رسد تمام نكته‌هاي منفي مربوط به 50قدم آخر را خود آقاي فيلمساز به خوبي مي‌داند و اصلا به همين دليل بوده كه نسخه اكران را دوباره تدوين كرده است اما در شرايط فعلي فيلم تازه او با فروش حدود 30ميليوني در سينماهاي تهران بعد از يك هفته اكران حال و روز چندان مساعدي ندارد. اگر فيلم پوراحمد در ايام هفته دفاع‌مقدس يا لااقل بعد از رقابت‌هاي جام جهاني روي پرده مي‌رفت مي‌توانست به فروشي بهتر چشم اميد داشته باشد. گرچه فعلا ماجرا از اين قرار است: يك فيلم ضعيف از يك كارگردان خوب در يك فصل بي‌رمق روي پرده است... .
نظر شما