آیت الله عطاردی دارفانی را وداع گفت؛ گزارش مراسم تشییع پیکر استاد اخلاق

مهر نوشت: آیت‌الله عزیزالله عطاردی قوچانی چهره ماندگار کشور دیشب در سن 86 سالگی در تهران درگذشت.

مراسم تشییع پیکر مطهر آیت الله عطاردی با حضورمردم روزه دار و جمعی از آیات عظام و مقامات کشوری از خیابان جعفرآباد تجریش تا حرم مطهر امامزاده صالح تشییع شد.

در این مراسم حجت الاسلام و المسلمین حسن خمینی بر پیکر این مرحوم نماز میت گزارد.

در ادامه این مراسم همچنین حجت الاسلام نوراللهیان ضمن بزرگداشت مقام آیت الله عطاردی تصریح کرد: ایشان با سختی های فراوان تلاش به جمع آوری نسخ خطی در کشور هند و شهرهای محروم و دوردست نمود و در این امر سخت تلاش کرد.

وی افزود: آیت الله عطاردی عالمی خدا ترس و سخت کوش بود. وی از کودکی در جوار امام هشتم علاقه خود به اهل بیت(ع) را نشان داد و برای مکتب اهل بیت(ع) زحمات زیادی کشید.

وی در ادامه تصریح کرد: آیت الله عطاردی از شاگردان شیخ آقا بزرگ تهرانی در نجف بود.

حجت الاسلام نوراللهیان با ذکر خاطره ای از شیخ آقا بزرگ تهرانی درباره آیت الله عطاردی تصریح کرد: روزی شیخ آقا بزرگ تهرانی به آیت الله عطاردی می گوید که کتابی که راجع به حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) را گرد آوری کرده به وی بدهد. آیت الله عطاردی در جواب این درخواست می گوید که کتاب هم اکنون همراهم نیست و شب آنرا را برایتان می آورم. شیخ آقا بزرگ تهرانی بیان می دارد که اکنون کتاب را برایم بیاور که عشق شبم باشد.

وی افزود: آیت الله عطاردی تمدن خراسان بزرگ را در 90 جلد فیش برداری نمود. علامه حکیمی در خصوص آثار ایشان می گوید که جوانان بدانند این گونه عالمان در میان ما برای آیندگان بودند و در آینده طلوع خواهند کرد.

پیکر مرحوم عطاردی پس از تشییع در تهران بنا به وصیت آن مرحوم برای خاکسپاری در جوار امام هشتم(ع) و در بقعه شیخ طبرسی به مشهد انتقال یافت.

مرحوم آیت االله عطاردی در پنجم آذر 1307ش، در روستای بگلر از توابع شهرستان قوچان به دنیا آمد. آموزش های اولیه و روخوانی قرآن را در روستا از پنج سالگی آغاز کرد. در سال 1325 وارد حوزه علمیه قوچان و پس از دو سال در سال 1327 وارد حوزه علمیه مشهد شد. در آذرماه 1331 مشهد را برای ادامه تحصیل به مقصد تهران ترک کرد و در فضای تهران، کار تصحیح متون و همکاری با ناشران و محقّقان را آغاز کرد.

نخستین کار منتشر شده استاد، استخراج غلط نامه فروع کافی است که در سال 1334 به انجام رسیده و منتشر شده است. مرحوم استاد علی اکبر غفاری در این باره چنین نگاشته است: "هذا و أشکر جمیل مساعی شقیقی الفاضل الشیخ عزیزاللَّه العطاردی حیث عاضدنی فی تصحیحه المطبعی فشکر له ثمّ شکر". در سال 1342 ایران را به مقصد نجف اشرف ترک کرد و در آن سامان با علّامه امینی آشنا شد.

سفرهای استاد عطاردی از سال 1344 با مشرّف شدن به مکه و مدینه آغاز می شود و پس از آن، سفرهای متعدّد به کشورهای هند، پاکستان، افغانستان، یمن، مصر، سوریه، لبنان، انگلستان، فرانسه، بلژیک، آلمان، ترکیه، روسیه، ازبکستان، تاجیکستان و ترکمنستان در طول 24 سال برای وی ره آوردهای علمی و فرهنگی فراوان داشته است.