بيشتر آنها ميگويند بعد از حادثه انتظار كشندهاي را براي اطلاع از وضعيت عزيزانشان تحمل كردهاند و مسئولان پاسخگوي آنها نبودهاند. آنها كه در اين چند روز درگير مراسم تدفين عزيزانشان بودند حالا كمي فرصت دارند تا اين ماجرا را پيگيري كنند.
مهناز استاد كه خواهرش مژگان را در اين حادثه از دست داده ميگويد: آن روز يكي از تلخترين روزهاي عمرم بود. تا ساعت4 هيچ خبري از خواهرم نداشتيم و سرگردان بيمارستانها بوديم. بعد متوجه شديم او جزو كشتهشدگان است. بعد كه رفتيم پزشكي قانوني باز هم هيچكس پاسخگو نبود و ميگفتند بايد منتظر باشيد. چون ما ميخواستيم به طبس برويم گفتند جنازه را با هواپيما ميفرستيم. بالاخره روز پنجشنبه جنازهها با يك هواپيماي بوئينگ به طبس رسيد. اي كاش وقتي آنها زنده بودند سوار بوئينگ ميشدند نه اينكه جنازههايشان را با هواپيماي ايمن بفرستند.
او ادامه ميدهد: مااهل طبس هستيم و خودم بارها با همان هواپيمايي كه سقوط كرد سفر كرده بودم. هميشه خراب بود و صداي زيادي داشت. بيشتر اوقات با تأخير حركت ميكرد. يك مرتبه 10ساعت تأخير داشت. همه ميگفتند بالاخره اين هواپيما يك روزي سقوط ميكند. اصلا اين هواپيماي كوچك به درد اين مسير طولاني نميخورد اما نميدانم چرا اصرار داشتند همچنان پرواز كند.
يكي ديگر از قربانيان سقوط اين هواپيما دختر 19سالهاي به نام موژان جهانگيري است. پدرش، ايرج جهانگيري ميگويد: قرار بود من با آن هواپيما بروم اما به جاي من دخترم رفت و متأسفانه اين حادثه اتفاق افتاد. از آن روز تا به حال هيچكس سراغي از ما نگرفته و حتي به ما تسليت هم نگفتند. هرچند ما نيازي به تسليت كسي نداريم اما جا داشت در 4روز بعد از سقوط كه ما سرگردان بوديم مسئولان كمكمان ميكردند تا كمي از درد و رنج مان كم شود اما گرفتاريهاي مربوط به تحويل گرفتن اجساد غم ما را دوچندان كرد. وي ادامه ميدهد:
چند مرتبه براي تحويل گرفتن اجساد به پزشكي قانوني رفتيم اما جواب درستي به ما ندادند تا اينكه گفتند شما به شهرتان برويد و ما جنازهها را ميفرستيم. ما هم به سمت طبس حركت كرديم و وقتي 100كيلومتر بيشتر نمانده بود كه به مقصد برسيم از تهران تماس گرفتند و گفتند براي تحويل گرفتن جسد بايد مدارك بياوريد. نميدانم دليل اين ناهماهنگيها چه بود. گلايههاي اين پدر داغدار يكيدو تا نيست. او دل پرخوني دارد: اصلا معلوم نيست چرا به اين هواپيما اجازه پرواز دادند. به يك ماشين سواري كه معاينه فني نداشته باشد اجازه تردد در خيابان داده نميشود. نميدانم چرا چنين هواپيمايي دائم در حال پرواز بود. با وجود اين من پيگيري اين ماجرا را حق قانوني خودم و خانوادهام ميدانم.
نظر شما