اما گویا جداً آدم‌هایی هستند که این حقیقت مسلم را که اینترنت بیشتر از 128kbs ، عملاً به درد نمی‌خورد و بی‌مصرف می‌ماند را باور ندارند. بیایید مروری بر دو خبر داشته باشیم:
استکهلم، سوئد : سیگبریت لوثبرگ Sigbritt Lothberg یک تازه‌وارد به دنیای اینترنت است ولی این پیرزن 75 ساله سریع‌ترین سرعت دسترسی به اینترنت را در دنیا دارد. وی می‌تواند از طریق فیبر نوری با سرعت 40 گیگابیت در ثانیه به اینترنت متصل شود. مقامات شهر Karlstad که وی در آن زندگی می‌کند، این موضوع را تأیید کرده‌اند.
وی می‌تواند در کمتر از 2 ثانیه یک فیلم کامل را دانلود کند که هزاران بار سریع‌تر از سرعت کاربران عادی اینترنت است. او این سرعت دسترسی را مدیون پسر خود است. پسر این پیرزن -پیتر- با همکاری یکی از دست‌اندرکاران شبکه مخابراتی شهر کارل‌استاد، یک تکنیک مدولاسیون ابداع کرده‌اند که به یاری آن می‌شود بدون هیچگونه دستگاه گیرنده واسطه‌ای، اطلاعات را بین دو روتور با فاصله 1240 مایل از هم، انتقال داد.
پیتر لوثبرگ که یک متخصص شبکه است در این مورد می‌گوید: ما می‌خواستیم نشان بدهیم که هیچ محدودیتی در سرعت اینترنت وجود ندارد.
جالب است بدانید که این پیرزن پیش از این کامپیوتری نداشت و در حال حاضر فقط برای خواندن روزنامه‌ها به اینترنت متصل می‌شود.
سرعت دسترسی بالای این پیرزن بازتاب زیادی در سایت‌های خبری داشته است و مطالب جالبی در مورد وی نوشته شده است. مثلاً گرگوری سالیوان نویسنده یک سایت آی‌تی در پستی با عنوان «سیگبریت لوثبرگ، با من عروسی می‌کنی؟»، از این پیرزن 75 ساله تقاضای ازدواج کرده است.
اما خبر دوم در مورد هزینه اتصال به اینترنت با پهنای باند بالاست: اگر هزینه اشتراک ماهانه را معیار در نظر بگیریم، در سوئد بایستی 10.47 دلار بابت دسترسی به اینترنت با سرعت بالا بپردازید، ولی در آمریکا برای همین کار باید 15.93 دلار بپردازید و تازه این ارزان‌ترین اشتراک اینترنتی پهن باند در آمریکاست.
ولی اگر ما شاخص دقیق‌تری یعنی شاخص مگابیت در ماه را معیار بررسی مقایسه‌مان قرار بدهیم، به نتایج جالب‌تری می‌رسیم ، در ژاپن کاربران برای هر «مگابیت در ماه» مبلغ 22 سنت می‌پردازند، در حالی که در آمریکا باید 3.18 دلار برای هر «مگابیت» در ماه پرداخت کرد.
به این ترتیب با این معیار دقیق‌تر متوجه می‌شویم که هزینه اتصال در آمریکا در واقع 15 بار گران‌تر از ژاپن است و آمریکا از این لحاظ در مقام سیزدهم قرار می‌گیرد.
در ژاپن شرکت NTT بابت اتصالی با سرعت 100 مگابیت دانلود و آپلود ماهانه از شما 49 دلار دریافت می‌کند در حالی که Verizon FiOS در آمریکا بابت اتصال با سرعت 30 مگابیت در ثانیه دانلود و 5 مگابیت آپلود ، 191.2 دلار درخواست می‌کند.
حالا شما ایران را در نظر بگیرید، البته در هیچ جای دنیا سرعت 128kbs را اینترنت سرعت بالا نمی‌دانند و اگر این حرف را به کسی بزنید، بی‌شک مایه تفریح همگان خواهید شد.
«فرض کنید»، شما بابت اتصال 128kbs که حداکثر «مجاز» اتصال کاربران خانگی به اینترنت است، ماهانه 20 تومان پرداخت کنید، به این ترتیب با یک تناسب و ضرب و تقسیم مشخص می‌شود که ما در بهترین حالت (اگر قطع شدن‌های گاه و بیگاه و کاهش سرعت را در نظر نگیریم)، بابت هر «مگابیت در ثانیه»، بیش از 160 دلار در ماه پرداخت می‌کنیم.
به این ترتیب در خوش‌بینانه‌ترین حالت ممکن، ما 50 برابر بیشتر از یک کاربر آمریکایی پول بابت دسترسی به اینترنت پرداخت می‌کنیم. آن هم در شرایطی که گفته می‌شود، هزینه اتصال به اینترنت پهن باند در آمریکا بالاست!
علیرضا مجیدی
