کن ۶۰؛ همه سینما اینجااست

اما سال جدید سینمایی از منظر هنری با برگزاری فستیوال فیلم کن آغاز می گردد. کن امسال ( می 2007) 60 ساله می‌شود و همچنان سیاست‌های منظم و تبیین یافته‌ و کلان نگرش به توسعه سینما تغییری نکرده است.

در واقع آنچه کن را یک سروگردن بالاتر از دیگر جشنواره‌های معتبر سینمایی قرار می دهد، باید در همین مقوله فوق باید جستجو شود. هنوز کن با این همه ابهت به تازه کارها میدان می دهد، قسمتی از وجود آرشیوی و آموزشی اش را در بخشهای جنبی به نمایش می گذارد و بخش بازاریابی و نمایشگاه فیلمش در جهت توسعه و تقویت رابطه سینمایی کشورها یک بخش ممتاز به حساب می آید.

نگاهی به چارت منظم و تثبیت شده جشنواره فیلم کن ، نشان از همه گیر و فراگیر بودن ذات برگزاری آن دارد. کن 60 ؛ امسال نیز در بخشهای اصلی و فرعی جذابیت‌های خاص خود را دارد و بویژه در بخش مسابقه؛ چهره هایی به کن 2007 آمده اند که بسیاری از آنها، سالها پیش در همین جشنواره فیلم به سینمای جهان شناسانده شدند.

در بخش مسابقه ، اصلی ترین قسمت جشنواره کن 60 ، 22 فیلم حضور خواهند داشت و نکته جالب حضور فیلمسازانی است که هرگز با کن غریبه نبوده اند. کوئنتین تارانتینو با اثبات مرگ، فرانسیس فورد کاپولا با جوانی بی جوانی، دیوید فینچر با زودیاکو چند سرشناس دیگر در این بخش حضور دارند؛ اما در بخش خارج از مسابقه نیز چهره‌های خاص کن که هر کدام چندین بار در سالهای گذشته در بخش مسابقه حاضر بوده‌اند، وجود دارند که مایکل مور و استیون سودربرگ از آن جمله‌اند.

هر چند باید میهمانان ویژه کن و آنهایی که این شانس را پیدا می کنند تا از روی فرش قرمز بگذرند را نیز در نظر گرفت که سرآمد آنها در کن 60 آل پاچینو و اسکورسیزی هستند. اما افسوس که در کن 60 اثری از ایران در بخش مسابقه و دیگر بخشهای جنبی به چشم نمي‌خورد؛ گو این که مدتی است کن برای سینمای ایران حسرت نیز هدیه می‌کند.