مثل کودکانی که با هم به دنبال توپ می‌دوند؛ همان‌هایی که نزدیک ساحل، ماسه برایشان حکم چمن را دارد؛ همان‌هایی که سر زانوهایشان همیشه زخمی می‌شود؛ که مادر همیشه با غر غر سر پر ماسه‌شان را می‌تکاند؛ که صدای جیغ و فریادشان زمین و آسمان را بر می‌دارد؛ که یکی زمین می‌خورد و بقیه می‌خندند؛ درست مثل همان‌هایی که پابرهنه فوتبال بازی می‌کنند، ملی‌پوشان هم کفش‌هایشان را از پا در می‌آورند و تمرین را شروع می‌کنند.
فضا همان فضای بازی‌های بچگانه است؛ از زانوهای زخمی گرفته تا زمین خوردن یکی و خندیدن بقیه؛ فقط تفاوتش این است که بچه‌ها بازی می‌کنند و بازیکنان تیم ملی فوتبال ساحلی تمرین. آنها برای مسابقات جهانی 2007 برزیل آماده می‌شوند.
تمام کار بازیکنان در اردوی هشتم در چند خط – که ساده هم نیست - خلاصه می‌شود؛ توپ را بگیرند؛ به هر زور و زحمتی که شده از روی ماسه‌های بادی بلند کنند و جلو ببرند. بعد هم دنبال راهی بگردند که با وارد کردن توپ به دروازه حریف، تیمشان را جلو بیندازند. «به نظر من ایرانی‌ها مثل برزیلی‌ها بازی می‌کنند.»
این نظر سرمربی تیم ملی است. اکتاویو – مربی برزیلی که برای 6 ماه دیگر قرارداد خود را تمدید کرده – از نحوه تمرینات راضی به نظر می‌رسد؛ «آمادگی بازیکنان خوب است اما هنوز هم برای بهتر شدن فرصت داریم».
دور هشتم تمرینات تیم ملی در زمین نفت تهرانسر برگزار شد. برای شروع، روز شانزدهم تیر، 15بازیکن به اردو دعوت شدند و پس از پایان یک هفته، اسامی بازیکنان اعزامی به مسابقات مقدماتی جام جهانی اعلام شد؛ مسابقاتی که فدراسیون فوتبال برای آمادگی بیشتر تیم ملی روی آن حساب می‌کند.
در این رقابت‌ها تیم ایران با ژاپن، اتریش و برزیل هم‌گروه است. دستیار اکتاویو در این مورد توضیح می‌دهد؛ «این مسابقات می‌تواند کمک بسیار زیادی به هماهنگی تیم ما بکند و به کادر فنی نشان دهد که تیم در چه وضعیتی قرار دارد». اما فلاحت‌زاده که در دور پیش مسابقات جام جهانی، سرمربی تیم ملی بوده، چندان از دستیاربودن راضی نیست؛ «شما به این مسابقات دقت کنید، اگر چنین تدارکی را تیم ایران قبل از رقابت‌های جهانی2006 داشت حتما به نتایج بهتری می‌رسید».
کی از کی بهتر است؟
در مسابقات انتخابی سال گذشته، ایران بین 8 تیم، سوم شد تا به جام جهانی راه پیدا کند. اما نتایج به‌دست آمده در جام جهانی چندان جالب نبود؛ تیم ایران در دیدار اول 6-7 به کانادا باخت، در دیدار دوم 0-6 از اسپانیا شکست خورد و در دیدار آخر هم 6 گل از فرانسه خورد تا با 3 شکست از دور رقابت‌ها کنار برود.
این دومین تجربه جهانی تیم ملی در سال2006 بود؛ «تعداد بازیکنان ما کمتر از حد لازم بود چون فدراسیون نمی‌توانست هزینه‌های بیشتری را پرداخت کند و این مسئله در نتیجه‌گیری ما تاثیر گذاشت». البته بازیکنان و مربیان آن دوره هیچ‌کدام تخصصی نداشتند چرا که در فهرست تیم ملی مثل سال2005، نام بازیکنان قدیمی فوتبال چمنی دیده می‌شد.
عباس جمشیدیان، رضا حسن‌زاده استواری، بهزاد داداش‌زاده و محمدرضا مهران‌پور از جمله این بازیکنان بودند. اما در دوره جدید، فدراسیون تصمیم گرفت تا با هزینه بیشتر سرمربی متخصصی را استخدام کند و از بازیکنان جوان‌تر استفاده ببرد.
مربی برزیلی‌ای که برای یک سال مبلغی نزدیک به 40هزار دلار دریافت کرده، پرافتخارترین مربی فوتبال ساحلی به حساب می‌آید. او موفق شده تا امروز 7 بار برزیل را به مقام قهرمانی جهان برساند و از این حیث رکورددار است؛ «هر دو زحمت می‌کشند. من که فکر نمی‌کنم تفاوتی میان اکتاویو و فلاحت‌زاده باشد.
البته مربی برزیلی به‌علم روز آشناست، در مقابل فلاحت‌زاده هم خیلی زحمت می‌کشد». هاشم‌پور – کاپیتان تیم ملی - تفاوتی بین 2 مربی نمی‌بیند و احسان وجدی – دروازه‌بان تیم – هم به نوعی حرفهای او را تایید می‌کند؛ «آقای فلاحت‌زاده و اکتاویو از لحاظ فکری شبیه به هم هستند».
اما چند بازیکن دیگر تیم ملی تفکراتی خلاف این دو دارند؛ «اکتاویو فوق‌العاده است. شاید باورتان نشود اما تاکتیک‌هایی را با ما تمرین می‌کند که تا به حال ندیده بودیم»؛ با توجه به سابقه سرمربی، حرف آنها منطقی‌تر به نظر می‌رسد؛ «فلاحت‌زاده و داداش‌زاده بازیکنان چمن بودند.
هرچند خیلی زحمت کشیدند اما این سرمربی 7 بار قهرمان جهان شده و باید اطلاعات بسیار بیشتری داشته باشد». البته برای مشخص شدن فاصله 2سرمربی ایران در جام جهانی2006 و 2007 فقط باید بیست و چند روز صبر کرد.
تدارک می‌بینیم
تیم ایران از روز 23مرداد به امارات می‌رود تا در مسابقات انتخابی جام جهانی شرکت کند. بحرین، ژاپن، چین، استرالیا، امارات، تایلند و فیلیپین، 7 تیم دیگری هستند که در این رقابت‌ها حضور دارند. در این میان تیم‌های بحرین و ژاپن، حریفانی هستند که در دوره قبل بالاتر از ایران قرار گرفته‌اند.
البته استرالیا علامت سؤال مسابقات انتخابی است؛ «هیچ‌کدام از حریفان نسبت به استرالیا شناختی ندارند و باید در مسابقات با میزان آمادگی آنها آشنا شد». حرفهای سرپرست تیم ملی کمی نگرانی ایجاد می‌کند که مبادا قدرت استرالیا مانع از صعود به مرحله بعد شود چون فقط 3 تیم از آسیا به جام جهانی راه پیدا می‌کنند.
«خیال همه راحت باشد؛ هم بازیکنان باتجربه‌تر شده‌اند و هم تیم قدرت بیشتری دارد. ما در آسیا قهرمان می‌شویم». دروازه‌بان تیم ملی مطمئن است که نتایج سال گذشته تکرار نخواهد شد.
پس درصورتی که تیم ملی فوتبال ساحلی در میان 3تیم برتر قرار گیرد، دهم آبان در شهر ریودوژانیرو خواهد بود تا با 16تیم برتر جهان رقابت کند. فلاحت‌زاده که به صعود بسیار امیدوار است، می‌گوید: «ما تمام تلاش خود را انجام می‌دهیم و فکر می‌کنم که راه سختی برای صعود نداشته باشیم اما برای مرحله بعد، مسابقات تدارکاتی کمک زیادی به ما می‌کند تا بتوانیم با تیم‌های طراز اول جهان روبه‌رو شویم».
البته مسابقات تدارکاتی مناسبی هم برای تیم در نظر گرفته شده که موسوی – سرپرست تیم – در مورد آن توضیح می‌دهد؛ «10روز بعد از رقابت‌های آسیایی امارات به چین می‌رویم تا با تیم‌هایی مثل برزیل، اسپانیا و فرانسه بازی کرده و با آمادگی کامل در مسابقات جهانی شرکت کنیم». حالا باید منتظر ماند و دید که دیدارهای ایران در امارات، مقدمات سومین صعود پیاپی به مسابقات جهانی را فراهم می‌کند یا نه.
امیدوارتر از قبل
مسابقات جهانى فوتبال ساحلی هر سال در سواحل ریودوژانیرو برگزار مى‌شود. اولین حضور آسیایی‌ها در رقابت‌های جهانی به سال2005 برمی‌گردد که ایران، تایلند و ژاپن نمایندگان این قاره بودند. بازیکنان تیم ایران در این دوره مجتبى محرمی، فرشاد پیوس، مجید نامجومطلق، فرشاد فلاحت‌زاده، محمد نوری، رضا رجبى و... بودند. تیم ایران در اولین حضور با 3شکست به کار خود پایان داد.
ایران در صورت صعود به مرحله بعد سومین حضور خود را در جام جهانی پس از سال‌های 2005 و 2006 تجربه می‌کند.
بازیکنان اعزامی ایران به مسابقات انتخابی جام جهانی عبارتند از: احسان وجدی و حامد قربانپور (دروازه‌بان)، علی علیگلی، فرید بلوک باشی، حسن عبداللهی، علی نادری، عباس هاشم‌پور (کاپیتان)، فاروق درا، محمود احمدزاده و مهدی آذری. این 10 بازیکن نفرات اصلی هستند که در صورت موافقت فدراسیون، 2نفر دیگر از میان خسروی، ایمانی، موسوی، مرفاوی وداوودی به آنها اضافه می‌شوند.
نوستالژی کانتونا
در سال1993، اتحادیه بین‌المللى فوتبال ساحلى(IBSWW)، قواعد بازى‌هاى این رشته را تهیه و تدوین کرد و 12سال بعد (مارس2005) این رشته ظاهرا لوکس و تشریفاتی، مبدل به یک بازى پرطرفدار شد تا فیفا (فدراسیون جهانى فوتبال) با افتخار این رشته را به عنوان فرزند خود بپذیرد.
مسابقات جهانى فوتبال ساحلى از سال1995 تا امسال، 13بار برگزار شده که برزیل 10بار، فرانسه 2 بار وپرتغال یک بارقهرمان این رقابت‌ها شده‌اند.
در 10 سال اخیر، بازیکنانی چون اریک کانتونا، کارل هاینس رومینیگه، آندریاس بره‌مه، کلودیو جنتیله، اولى اشتیلیکه، آنتونیو سرزو، زیکو، جونیور، ادینهو، الساندرو آلتوبلی، روماریو و... در این مسابقات شرکت کرده‌اند اما کم‌کم این ورزش هم راه خود را از فوتبال جدا کرده و دارد نام بازیکنان قدیمی از آن حذف می‌شود تا بازیکنان جوان به صورت حرفهای در آن شرکت کنند.
