به گفته اين كارگران، صاحبان جايگاههاي سوخت در مواردي ازجمله امضاي قرارداد يكطرفه با حقوق پايين و اجبار كارگران به فروش برخي فرآوردههاي نفتي به مردم را به كارگران تحميل ميكنند و درصورت اعتراض، اقدام به قطع همكاري ميكنند. يكي از كارگران شاغل در جايگاه عرضه بنزين در تهران ميگويد: حدود 7سال است كه بهعنوان كارگر در برخي جايگاهها مشغول بهكار بودهام، اما حقوق دريافتيام جبران هزينههاي زندگي را نميدهد و وقتي هم كه اعتراض ميكنيم، جايگاه دار اقدام به اخراج و جايگزيني كارگر ديگري ميكند.
او توضيح ميدهد كه به هنگام عقد قرارداد، برگهاي را جلوي ما ميگذارند كه در آن قيد شده تمام حقوق و مزاياي خود را بهطور كامل دريافتكرده و اعتراضي ندارم. كارگر ديگر هم در تماس با همشهري ميگويد: يكي از دلايل فروش فرآوردههاي نفتي به مردم، اجبار كارگران از سوي جايگاهداران است بهنحوي كه بخشي از مزاياي دريافتي در گروي فروش اقلامي نظير روغن، اكتانافزا و... خواهدبود.
اما ماجرا به همينجا هم ختم نميشود و بخش ديگري از نابساماني رفتاري كارگران شاغل در جايگاههاي سوخت، به ارتباط غيرمستقيم آنها با مالكان اصلي جايگاههاي سوخت برميگردد. يكي از كارگران، ميگويد: صاحبان اصلي جايگاههاي سوخت، اقدام به اجارهدادن پنهاني جايگاه ميكنند و فردي كه جايگاه را اجاره ميكند براي پوشش هزينهها و كسب درآمد، به كارگران جايگاهها فشار ميآورد كه بايد فرآوردههاي ديگر هم تبليغ كنيم و به مردم بفروشيم. او در پاسخ به اين سؤال كه چرا، از كارت سوخت ديگر خودروها به جاي كارت آزاد بنزين در جايگاه استفاده ميكند؟ ميگويد:
چه اشكالي دارد؛ بنزين را به كسي كه كارت سوخت ندارد به قيمت آزاد ميفروشيم، چه فرقي ميكند كه از كارت جايگاه استفاده كنيم يا از كارت آشنايان و افرادي كه بنزين اضافي دارند؟ وقتي از او درباره درآمد ناشي از فعاليتهاي ديگر ازجمله فروش بنزين با كارت سوخت ديگران و يا عرضه فرآوردههاي ديگر سؤال ميكنم، ميگويد: درآمدمان زياد نيست، چرا كه دست زياد است!
كارگر ديگري در واكنش به اين سؤال كه چرا در برخي موارد برخي درخواست وجه اضافه ميكنند؟ ميگويد: اين انعام است و اجباري نيست، وقتي كسي از خودروي خود پياده نميشود و ما بايد كار سوختگيري را انجام دهيم، راننده معرفت دارد و انعام ميدهد. وي ميافزايد: البته از قديم هر رسم بوده كه به مناسبت عيد نوروز يا ديگر عيدها، از مردم عيدي طلب ميكنيم كه برخي ميدهند و برخي نه. ولي اجباري كه نيست.
- سلامت كارگران درخطر
بوي بنزين، دود خودروها و البته آلودگي محيط پمپبنزينها يكي از جديترين تهديدهاي پيش روي شاغلان در جايگاههاي سوخت كشور بهويژه در كلانشهرهاست. مرد ميانسالي كه بهنظر سالهاست در جايگاههاي سوخت فعاليت ميكند، ميگويد: اينجا نفسكشيدن چون آلودگي بالاست، همواره باعث مريض شدن من و امثال من ميشود و امكانات و خدمات درماني و بهداشتي كافي هم به ما نميدهند.
اين كارگر باسابقه ميافزايد: امثال شما ايراد ميگيرند كه چرا تبليغ اكتانافزا ميكنيم، يا به جاي بنزين، هوا وارد باك بنزين شما شدهاست، درحاليكه فروش برخي كالاهاي مرتبط با خودرو در پمپبنزين مشكلي ايجاد نميكند و اگر هم نازلي درست كار نميكند، به كارگر چه ربطي دارد؟ وي ميگويد: جالب است وقتي هواي شهر آلوده ميشود، حتي به پليس و مأمور راهنمايي و رانندگي ماسك ميدهند و كارگر جايگاه سوخت بايد هزينه استفاده از ماسك را هم خودش پرداخت كند!
نظر شما