حساسیت به الکتریسیته؛ از واقعیت تا توهم

یکی از این نوع عقاید یا بیماری‌ها،‌ ترس از وسایل الکتریکی است؛ کسانی که به این بیماری مبتلا هستند،‌ با روشن شدن سشوار و از شنیدن صدای آن حس می‌کنند حالشان دارد به هم می‌خورد و دارند خفه می‌شوند.

این افراد مشابه همین حساسیت‌ها و علائم را در مورد دکل‌های مخابراتی هم دارند و حتی گاهی عبارت «آلرژی نسبت به برق» هم در مورد این علایم به کار برده می‌شود.

به گزارش بی‌بی‌سی، یک مطالعه جامع که توسط اداره بهداشت محیط انگلستان انجام شده، نشان می‌دهد که بیماری‌ای به نام «آلرژی الکتریکی» واقعا وجود ندارد و این علائم، همگی ناشی از تصور ذهنی این افراد، از «امکان» بیماری‌زا بودن مجاورت با این دکل‌هاست.

در این مطالعه، وقتی افراد در نزدیکی دکل مخابراتی قرار داده می‌شدند، بدون این که بدانند اتصال آن به شبکه برقرار هست یا نه، در این حالت از هر 6 نفر تنها یک نفر دچار حالت تهوع و احساس خستگی می‌شد؛ رقمی که چندان قابل توجه نیست.

اما نکته در این جاست که وقتی همین افراد خبر داشتند که اتصال برقرار است، به طور کاملا مشهودی علائمشان تشدید می‌شد. از 44 فرد «حساس»، تنها دو نفر، در طی 7 بار تکرار آزمون، توانستند از روی علائم خود، به درستی حدس بزنند که اتصال برقرار هست یا نه.

این رقم در افراد سالمی که ادعای حساسیت نداشتند، 5 نفر از بین 114 نفر بود که همین مقایسه به وضوح نشان می‌دهد که این حدس، کاملا تصادفی و از روی حدس بوده و نه از روی تشدید واقعی علائم ناشی از یک منبع بیرونی.

معاینه دقیق این افراد نشان داد  که آنها علاوه بر علائمی که خودشان گزارش کرده بودند، فشار خون بالاتری هم داشتند و تعریق شدیدی را هم تجربه می‌کردند؛ نشانه‌هایی که بیشتر دال بر نوعی استرس و تنش روانی است تا یک آلرژی و حساسیت جسمی.

بررسی سابقه روانپزشکی این افراد هم تاییدکننده این توجیه بود. بیشتر این افراد سابقه روحیه پرتنش و واکنش‌های این چنینی روانی را در پرونده‌شان داشتند.

به گفته سرپرست این مطالعه 3 ساله، پروفسور بهداشت محیط در دانشگاه میدل اسکس،‌ نیروی ذهن آن قدر قوی است که اگر فرد واقعا اعتقاد داشته باشد که دکل‌های مخابراتی یا تلفن همراه زیان‌آور است، حتما این وسایل، علائم و مشکلاتی برای او به وجود می‌آورند.