متن این یادداشت به شرح ذیل است:
سازمان های اطلاعاتی با استفاده از شیوه ها و شگردهای نوین سعی در کسب اطلاعات محرمانه در ابعاد مختلف را داشته و از آن در راستای ضربه زدن به کشور بهره برداری می نمایند.
علیرغم پیشرفت های گوناگون و خیره کننده ای که در ابزار و ادوات جاسوسی بدست آمده ، سرویس های اطلاعاتی بر این باورند که نیروی انسانی مطمئن ترین و کارآمدترین سرمایه برای دستیابی به اطلاعات پنهان می باشد. لذا به حیله های گوناگون سعی در نزدیک شدن به نخبگان ، متخصصین و عناصر علمی و دانشگاهی کشور را داشته و نسبت به جذب و جاسوس کردن آنها اقدام می نمایند.
در این میان افرادی که مستقیم یا غیر مستقیم ، بالفعل یا بالقوه از قابلیت و میزان دسترسی بالایی در پروژه های استراتژیک و محیط های تحقیقاتی و علمی برخوردارند مورد نظر سازمان های جاسوسی قرار گرفته و توسط آنها با پوشش های مختلف و به ظاهر عادی شکار می شوند.
شکارگاه ها یا کمین گاه های جاسوسی
جاسوسان در عملیات جمع آوری اطلاعات از هر امکانی بهره برداری می نمایند که مهم ترین آنها عبارتند از:
1- دیپلمات‌ها
2- شرکت های خارجی
3- کارشناسان خارجی
4- توریست‌ها و مسافران زیارتی و سیاحتی و درمانی
5- تردد در مرزها
6- تحقیق، تحصیل و مطالعات علمی و پژوهشی
7- هیات‌های علمی و فنی و صنعتی و تجاری
8- همایش‌ها و مذاکرات موضوعی
9- سفرها و مأموریت‌های خارج از کشور
10- دوره های آموزشی و تبادل علمی و فنی
11- شکار متقاضیان ویزا و اقامت در کشور های غربی با پوشش مصاحبه
خطر سازمان های اطلاعاتی فقط عملیات جاسوسی و جمع آوری اخبار و اطلاعات نیست، بلکه نفوذ و تأثیر گذاری در فرآیند تصمیم گیری و مسائل اجرایی کشور از دیگر برنامه ها و نیازمندی آنها می‌باشد.
سازمان های جاسوسی می خواهند:
الف- اطلاعات و اخبار مورد نیاز خود را جمع آوری کنند.
ب- نقاط ضعف کشور را شناسایی و آنها را تشدید نمایند.
ت- نقاط قوت کشور را شناسایی و آنها را تضعیف نمایند.
ث- در توانایی ها و مقدورات ما نفوذ و آنها را مورد تهاجم قرار دهند.
ج- انگیزه های ملی، میهنی و ارزشی ما را تخریب نمایند.
نظر شما