روزی روزگاری کشتی‌ها فقط وسیله‌ای برای سفر و انتقال بار بودند. آن‌قدر خطرات این سفرها زیاد بود که کسی به فکر تفریح و خوشگذرانی در آن نبود. اما به مرور زمان کشتی‌ها آن‌قدر پیشرفته شدند که از آنها استفاده‌ای بیش از حمل و نقل شود.
از سال 1900 که زمان آغاز ساخت کشتی‌های عظیم تفریحی بود تا به امروز پیشرفت شگرفی در این غول‌های دریا به وجود آماده است. این مطلب، سفری است با بزرگ‌ترین کشتی تفریحی دنیا.
طراحی کشتی‌های تفریحی در 100 سال اخیر از این رو به آن رو شده است. امروزه از کشتی‌های کوچکی که توانایی جابه‌جا کردن مسافران اندکی را داشتند، به کشتی‌های غول‌آسایی همچون Allure of the Seas (شیفتگی دریاها)و Oasis of the Seas (واحه دریاها) رسیده‌ایم که در حال حاضر رکورد بزرگ‌ترین کشتی‌های تفریحی دنیا را در اختیار دارند: شهرهایی شناور در آب با پارک‌ها، تئاترها، رستوران‌های بزرگ، زمین گلف، استخر و حتی مراکز خرید متعدد. ساخت این کشتی شاهکاری در زمینه مهندسی و بسیاری از شاخه‌های دیگر است.
خط تولید چنین کشتی‌های مجللی، با چنین امکانات پیشرفته‌ای از 20 سال پیش آغاز شده، اما با ساخت دو کشتی Oasis و Allure، انقلابی نوین در زمینه ساخت کشتی‌های مجلل به راه افتاده است.
اما پیش از آنکه به ویژگی‌های بزرگ‌ترین کشتی تفریحی دنیا بپردازیم، ابتدا باید به یک سوال پاسخ دهیم: اینکه بزرگ‌ترین کشتی تفریحی دنیا کدام است؟ به عبارت دیگر، مگر می‌شود دو کشتی همزمان رکورد بزرگ‌ترین کشتی تفریحی دنیا را در اختیار داشته باشند؟
برای پاسخ به این سوال، باید نخست معیار قضاوت را مشخص کنیم. رتبه‌بندی کشتی‌ها معمولا بر اساس یکی از دو شاخص طول یا ظرفیت حجمی آنها انجام می‌شود. اگر ظرفیت حجمی (عددی بدون بعد که بیانگر ظرفیت داخلی کلی کشتی است و نباید اصطلاح انگلیسی آن، Gross Tonnage، باعث شود که آن را با وزن کشتی اشتباه بگیرید) را مد نظر قرار دهید، هر دو کشتی با ظرفیت حجمی 225,282 مشترکا در رتبه نخست قرار می‌گیرند؛ اما اگر طول را مبنا قرار دهید، قضیه اندکی فرق می‌کند.
اگرچه هر دو کشتی بر اساس یک نقشه واحد ساخته شده‌اند و تقریبا 95 درصد دی‌ان‌ای آنها با هم مشترک است، اما کشتی Allure به اندازه پنج سانتیمتر بلندتر از کشتی Oasis است. اگرچه چنین اختلاف طولی عمدی نبوده است و در ابعادی به اندازه این کشتی‌ها با طول 360 متر، چنین تفاوت‌های طولی اندکی به سادگی به دلیل دمای فولاد بدنه رخ می‌دهد، اما به‌هرحال همین اختلاف اندک، کشتی Allure را در رتبه نخست قرار می‌دهد.
ساخت هر دو این کشتی‌ها به سفارش شرکت بین‌المللی «رویال کارائیب» آغاز شد تا جایگزینی برای نسل بزرگ‌ترین کشتی آنها یعنی خانواده Freedom Class شود.
برای ساخت چنین کشتی غول‌آسایی بیش از 37 شرکت طراحی، 20 دفتر معماری، 130 کارمند از شرکت رویال کارائیب و کل شرکت STX در فنلاند مشارکت داشتند. فرآیند طراحی و ساخت قسمت‌های مختلف کشتی و ساز‌ه‌های عظیم آن در مجموع حدود شش سال به طول انجامید.
ساخت Oasis در سال 2009 و ساخت Allure یک سال بعد به پایان رسید. اندازه این کشتی هفت برابر تایتانیک است و از لحاظ ظرفیت حجمی حدود دوبرابر کشتی‌های خانواده Freedom عظمت دارند.
از نظر ظرفیت حمل مسافر، این دو کشتی با توانایی حمل 6296 مسافر باز هم به طور مشترک در رتبه نخست بزرگ‌ترین کشتی‌های مسافربری جهان قرار می‌گیرند. هدف اصلی ساخت این کشتی‌های غول‌آسا، ساخت وسیله‌ای است که سفر در آن به اندازه مقصد یا حتی بیش از آن برای مسافران لذت‌بخش باشد.
منبع:همشهري دانستنيها
نظر شما