در ابتدای این نشست مرزبان با تقدیر از رسانه‌های خبری در پوشش اخبار تئاتر به ویژه پیرامون این اثر نمایشی گفت: لبخند باشکوه آقای گیل نهمین اثر نمایشی است که من از رادی روی صحنه برده‌ام، البته پیش از این قرار بود نمایش دکتر نون را به صحنه ببرم که متأسفانه به دلیل مشکلاتی که پیش آمد آن را به زمان دیگری موکول کردم، ضمن اینکه تصمیم دارم در آینده‌ای نزدیک نمایشنامه خانمچه و مهتابی اثر دیگر اکبر رادی را نیز به روی صحنه ببرم.
مرزبان در خصوص علت انتخاب این اثر نمایشی گفت: من همواره علاقه‌مندم که تازه‌ترین آثار رادی را اجرا کنم اما استثنائاً این نمایشنامه از آن دسته نمایشنامه‌هایی نیست که تازه از تنور درآمده باشد، این نمایش پیش از این نیز در سال 51 توسط رکن‌الدین خسروی به روی صحنه رفته بود که اتفاقاً در آن سال نیز با استقبال مواجه شد.
ضمن اینکه اکبر رادی نیز علاقه‌مند بود این نمایشنامه بار دیگر در تالار اصلی به روی صحنه برود.
کارگردان نمایش لبخند باشکوه آقای گیل درباره رادی گفت: از نظر من رادی پهلوان درام‌نویسان عصر ماست. دیالوگ‌های رادی در نمایشنامه‌هایش نظیر ندارد، شخصیت‌پردازی‌های او از نظر پرداخت بی‌نظیر است و هر کدام از آنها ابعاد بسیار گسترده‌ای را به مخاطبان نشان می‌دهد.
بهزاد فراهانی بازیگر نقش آقای گیل در این نشست خبری گفت: از نسل دهه 40 من تنها هنرمندی هستم که اولین اثر استاد رادی را اجرا کردم و الان بسیار خوشحالم که این اتفاق بعد از بازی در نمایش روزنه آبی با اجرای نمایش لبخند باشکوه آقای گیل افتاد.
وی افزود: رادی پیرو اندیشه‌هایی بوده که در آن همواره عدالت اجتماعی حرف اول را می‌زند، آثار رادی تا حدی ژرف‌اندیشی و نگاه روانشناسانه دارد که هیچ گاه کهنه نخواهد شد.
فراهانی با انتقاد از هنرمندانی که تاکنون به آثار بزرگان نمایشنامه‌نویسی ایران کمتر پرداخته‌اند گفت: نمایشنامه لبخند باشکوه آقای گیل از بهترین آثار رادی است که شخصیت‌پردازی در آن به نظر من می‌تواند پشتوانه درام و تئاتر ما باشد؛ در هر یک از شخصیت‌‌های این نمایشنامه آنچنان پرداختی انجام شده که هیچ تصنعی در آن وجود ندارد و ما را یاد بزرگانی چون ایبسن و استریندبرگ می‌اندازد. از نظر من رادی گل سر سبد درام‌نویسان ایران است که باید او را دوباره شناخت.
بهزاد فراهانی در بخش دیگری از صحبت‌های خود خاطرنشان کرد: نسل جوان ما که اندیشه دلباختگی میهنی دارد بدون شک مخاطبان محکم نمایش‌هایی چون لبخند باشکوه آقای گیل خواهد بود، ولی اگر نسلی باشد که در خانه پدر را نمی‌شناسند در بیرون با رفتگر آشنایی ندارند و در دانشگاه هیچ استادی را قبول ندارد، ما به عنوان بازیگر این آثار چه حرفی را می‌توانیم به او بگوییم.
فراهانی گفت: من آن قدر اسیر این نمایش شدم که وقتی این نمایش هر روز اجرا می‌شود به کشف جدیدی از اجتماع درونم می‌رسم که فکر می‌کنم تا پایان نیز ادامه داشته باشد.
این نشست پس از سخنان علی رامز پیرامون شخصیت هنری رادی و چگونگی حضورش در این نمایش با پرسش و پاسخ خبرنگاران پایان یافت.
