ترشی بنداز پول بردار!

  اما اگر روي همين‌كار، مهر شغل بخورد و شما بشويد كسي كه ترشي خانگي درست مي‌كند، ماجرا فرق مي‌كند. حالا ديگر پاي چندين كيلو ترشي و چندين مشتري‌ وسط است كه توقع ترشي‌هاي ناب و درجه يك از شما دارند. حالا يك نفر، از يك خانم خانه‌د‌ار كه براي دل خودش ترشي درست مي‌كند، به يك فروشنده تبديل‌شده‌ كه در برابر چيزي كه دست مردم مي‌دهد، مسئوليت دارد. ا گر براي يك‌بار هم ، حين درست‌كردن ترشي براي خودتان، به اين فكر افتاده‌ايد كه ترشي‌هاي خانگي‌تان را بفروشيد و درآمدي هم به‌دست بياوريد، پيشنهاد مي‌كنيم راهنماي ما را درباره شغل «درست كردن ترشي خانگي» بخوانيد؛ سراغ يكي از خانم‌هايي كه ترشي خانگي درست مي‌كند رفته ايم.

رفتيم تا فوت و فن‌هاي كارشان را يادمان بدهند. آنها يك تيم 7، 6نفره هستند كه به تازگي تبليغاتشان را در سايت‌ها و روزنامه‌ها شروع كرده‌اند. زنگ‌خور تلفني كه براي سفارش اعلام كرده‌اند هم حسابي بالاست. همه اين اتفاقات هم وقتي افتاده كه از اطرافيانشان بابت ترشي‌هاي فروش رفته جواب مثبت گرفته‌اند و حالا مي‌خواهند توزيع محصول را گسترش بدهند. اين يعني قرار نيست محصولات‌تان هميشه در سطح يك ترشي خانگي كه مشتري‌هايش فقط همسايه‌ها هستند، بماند. از كيفيت محصولتان كه مطمئن شديد، كافي است كمي تلاش كنيد تا بازارتان رونق بيشتري بگيرد.

پاكيزه و بهداشتي شروع كرديم

يك جاي خوبي در يك كارگاه كاملا بهداشتي و پاكيزه داريم. حدودا 6نفر از افراد يك فاميل هستيم كه همگي با همكاري هم اين كار را شروع كرديم. همانطور كه از قبل برنامه‌ريزي كرديم، خيلي هزينه زيادي براي شروع كار لازم نداشتيم. جايش را كه داشتيم، موادش را هم از يكي از آشناهايمان در تره‌بار مي‌خريم. واقعيتش اين است كه تره‌بار بهترين گزينه براي خريد حجم زيادي از مواد اوليه ترشي است. بعد از آن هم با كمك همديگر، آنها را تميز و خرد مي‌كنيم؛ يعني از همان اول، همه‌‌چيز خيلي خوب و بدون ضرر پيش مي‌رود. ما اين كار را با يك تصميم خوب و خيرخواهانه شروع كرديم. راستش خيلي دلمان مي‌خواست كه كار خيري انجام بدهيم و بتوانم يك فرصت شغلي در حد توانمان براي همين تعداد ايجاد كنيم و البته كه توانستيم.

وجدان‌هايمان بيدار است

اينكه وجدانت را قاضي كني و آن را در همه مراحل كارت وارد كني مهم است؛ از بهداشتي بودن مواد تا ابتكار و علاقه‌اي كه در طول درست‌كردن محصول به خرج مي‌دهي. من ايمان دارم كه اگر كسي در اين كار و اصلا هركار ديگري فقط به فكر استفاده خودش باشد،قطعا سود نمي‌كند. ما و مشتري‌هايمان همديگر را خوب مي‌شناسيم و اعتماد متقابل ايجاد شده است. طوري رفتار كرده‌ايم كه قرار است اين ترشي‌ها را خودمان و خانواده‌مان بخوريم و از نظر بهداشتي، كوچك‌ترين ايرادي در كارمان راه نداده‌ايم. اين درست همان‌چيزي است كه هركسي در حرفه خودش به يك نحوي بايد آن را رعايت كند.

از فاميل‌هايمان غافل نشديم

در نخستين روزهاي اين كار، از دوستان و اقوام خودمان شروع كرديم، يعني مقدار كمي ترشي درست كرديم و به آشناهايمان داديم و گفتيم كه قصد راه انداختن چنين كاري را داريم؛ اگر مي‌خواهند، براي آنها هم درست كنيم. اتفاقا وقتي از نمونه كار اوليه‌مان استفاده كردند، خوششان آمد و سفارش‌هاي يك كيلويي تا 2كيلويي به ما دادند. به‌تدريج مشتري‌هاي ثابت خودمان را پيدا كرديم. البته براي توسعه بازار، آگهي هم داده‌ايم و به‌زودي محصولاتمان را به نقاط مختلف شهر هم خواهيم فرستاد.

هرچه تجربه‌دارتر، موفق‌تر

ترشي چيزي نيست كه مردم هر هفته بخواهند آن را بخرند. دوره و مدت خاص خودش را دارد. براي همين است كه ما حجم زيادي درست نمي‌كنيم، چون ممكن است مدتي سفارش نداشته باشيم. ما اول سفارش مي‌گيريم و به اندازه سفارش‌هايمان مواد مي‌خريم و شروع به درست كردن مي‌كنيم. اصولا در درست كردن محصولات خانگي، تجربه، كمك خيلي زيادي به بهتر شدن كار مي‌كند؛ از طعم آنها بگير تا اندازه و مقدارش كه بايد دستمان بيايد. مخصوصا در روزهاي اول كه بايد حواسمان باشد كه چقدر درست كنيم تا روي دستمان نماند چون در اين صورت جداي از اينكه سودي نخواهيم داشت، قطعا ضرر مي‌كنيم؛ ضرري كه مي‌تواند باعث شود خيلي زود فكر كنيم شكست خورده‌ايم و ترشي‌ها روي دستمان خواهند ماند. غيراز اين، هميشه هم طبق يك قانون خاص نبايد رفتار كنيم. هر فصلي، محصول خاص خودش را مي‌طلبد و مردم سراغ آن را مي‌گيرند. مثلا اين فصل، فصل «هويج» و «به» است. براي همين سعي كرديم در كنار انواع ترشي‌هايمان، مرباي به و هويج هم درست كنيم.

محصول محلي؛ محصولي متفاوت

ما در شهرمان ترشي‌هايي داريم كه خيلي خاص هستند و تهراني‌ها تا به حال اسمشان را هم نشنيده‌اند و اصلا نمي‌دانند چه هستند. گاهي اوقات به مقدار كم آنها را تهيه مي‌كنيم و اگر كسي بيشتر خواست، برايش درست مي‌كنيم. راستش را بخواهيد، اينها بخشي از فرهنگ و اصالت ما هستند و البته حالا كه كار فروش ترشي داريم، راز تجارت‌مان به‌حساب مي‌آيند. به هر حال، اينها محصول جانبي و خاص هستند. گاهي اوقات اين ترشي‌هاي خاص محلي آنقدر گران مي‌شود كه مي‌دانيم مردم حاضر نيستند براي يك شيشه ترشي، اينقدر هزينه كنند.

حساب و كتاب

ترشي را با چقدر مي‌شود انداخت؟
درست كردن يك ترشي ساده براي نخستين بار، چيزي حدود 35هزار تومان سرمايه اوليه نياز دارد. اين مقدار، هزينه تمام وسايل مورد نياز براي درست كردن 2تا 3كيلو ترشي است. چيزي به اندازه، 2تا گل‌كلم بزرگ، يك تا 2 كيلو هويج، چند عدد ساقه كرفس و يك بوته كلم سفيد. همه اينها به علاوه سركه و انواع ادويه و البته شيشه‌هايي كه قرار است ترشي‌ها در آن ريخته شود، مي‌شود نياز اوليه براي شروع كار درست كردن ترشي كه طبق برآورد ما، بين 35 تا 40 هزار تومان هزينه برمي‌دارد. البته اگر به جاي استفاده از شيشه، از دبه‌هاي پلاستيكي استفاده كنيد، هزينه اوليه‌تان 5 تا 10هزار تومان كاهش پيدا مي‌كند.

ترشي لبو

در بازار تره‌بار، لبو كيلويي 1000تومان است. اگر سركه و شيشه‌هايش را هم درنظر بگيريم، درست كردن يك شيشه 850گرمي لبو، حدود 2هزار و 500 تومان براي كسي كه آن را درست مي‌كند، خرج دارد كه آن را 4هزار تومان مي‌فروشد؛ يعني از هر شيشه ترشي لبو، 1500تومان سود مي‌برد. ترشي لبوهاي كارخانه‌اي، شيشه‌اي 2هزار تومان هستند، با اين تفاوت كه شيشه‌هاي آنها 600گرمي است، نه 850گرم.

ترشي فلفل

درست كردن اوليه ترشي فلفل، 4روز طول مي‌كشد. مواد بايد چاك خورده شوند و در اين 4روز، دائم آبشان عوض شود و بعد از آن 4روز، بمانند تا جا بيفتند. درست كردن اين ترشي، تقريبا 2هزار و پانصد تومان هزينه اوليه دارد و بعد از درست شدن، به قيمت 5هزار تومان به مردم مي‌فروشند. قيمت ترشي‌هاي فلفل كارخانه‌اي، با 500تومان تفاوت، 4500تومان است.

ترشي كلم قرمز

از هر يك عدد كلم قرمز، 2 شيشه ترشي درست مي‌شود كه با آمار ما، چيزي حدود 3هزار تومان درمي‌آيد. فروشنده‌هاي ترشي خانگي، هر يك شيشه ترشي كلم‌قرمز را 4هزار تومان مي‌فروشند.

ترشي پياز

يك كيلو پياز يك دست ريز در بازار تره‌بار، 1500تومان است كه از آن مي‌شود 2 شيشه ترشي درست كرد. علاوه بر پياز، نعنا، سير، سركه و نمك هم به مواد اين ترشي اضافه كنيد. همه اين مواد به علاوه زحمتي كه دارد را بعد از درست شدن ترشي ، مي‌شود 5هزار تومان به مشتري فروخت.

ترشي ليته

درست كردن هر شيشه 850گرمي از ترشي ليته، چيزي حدود 2هزار تومان هزينه اوليه دارد كه در مغازه‌هاي ترشيجات خانگي، به قيمت 4هزار تومان فروخته مي‌شود. فرق اين ترشي ليته با قيمت ليته‌هاي كارخانه‌اي، هزار و صد تومان است. اين شيشه‌هاي 670گرمي، 2900تومان هستند.

كلم شور

يك دبه 3كيلويي كلم شور، حدود 8هزار تومان خرج برمي‌دارد كه هر يك دبه آن را 15هزار تومان مي‌فروشند؛ يعني هر يك كيلو شور، 2هزار و 500 تومان خرج داشته است كه آن را به مشتري، 5هزار تومان مي‌فروشند.

ترشي مخلوط

هزينه مواد، براي درست كردن يك كيلو ترشي مخلوط، حدود 3هزار و 500 تومان است. هر يك كيلوي آن را با سود 2هزار و 500توماني، يعني به قيمت 6هزار تومان مي‌فروشند. ترشي‌هاي مخلوط كارخانه‌اي با مارك‌هاي مختلف در مغازه‌ها، از 2تا 3هزار تومان است، با اين تفاوت كه وزنشان تقريبا بين 670تا 680گرم است.

ترشي بادمجان

تهيه هر يك كيلو ترشي بادمجان شكم‌پر، 4هزار تومان هزينه اوليه دارد. فروش آن به مشتري‌ها هم به‌صورت دانه‌اي 600تومان است. با اين حساب، اگر در هر شيشه يك كيلويي بادمجان، 10تا دوازده عدد بادمجان باشد، قيمتش بين 6هزار تومان تا 7500هزار تومان است؛ يعني بين 2تا 3هزار و500تومان سود.