به گزارش فارس؛ فریبا کوثری» از جمله بازیگران محبوب ایران است که تقریبا در همه آثاری که حضور یافته موفق بوده‌اند. به ویژه حضور او در آثار تاریخی نظیر «معصومیت از دست رفته» و «مختارنامه» به حدی درخشان بوده که این آثار برای مخاطبان آثار او به یادماندنی‌تر بوده است. آنچه در ادامه می‌خوانید، گفت‌وگو با این بازیگر است:
- خانم کوثری، بعد از یک دوره پر کاری این روزها حسابی کم کار شدید؟
راستش را بخواهید هیچ وقت علاقه‌ای به پرکاری نداشتم و ترجیحم این بود که همیشه با فاصله در آثار مختلف حضور داشتم و به نوعی در کارهایم انتخاب کننده باشم. متاسفانه طی سالهای اخیر ما شاهد افت سطح کیفی فیلم و سریال‌ها هستیم و برای حفظ شان کارنامه هنری مان بهتر است که با تامل بیشتری در کارها حضور داشته باشیم. به همین خاطر من سعی کردم طی این مدت بیشتر مواظب خودم باشم و در هر اثری حضور پیدا نکنم.
- نگران نیستید که این مراقبت باعث شود که در حیطه بازیگری کمرنگ شوید؟
راستش را بخواهید نه،چرا که فکر می‌کنم پررنگ یا کمرنگ شدن یک بازیگر ارتباطی با پرکاری یا کم کاری او ندارد و در نهایت این کارنامه هنری اوست که تعیین می‌کند یک هنرمند در ذهن مخاطبان بماند یا خیر. هر چند که متاسفانه دغدغه‌های مالی باعث می‌شود گاهی یک بازیگر مجبور شود در کارهایی حضور داشته باشد که به لحاظ مالی برایش ارزشمند نباشد این اتفاق برای من هم رخ داده است اما سعی کردم از این به بعد به گونه‌ای برنامه‌ریزی داشته باشم که میزان این اتفاقات در مورد من به حداقل برسد.
- شما علاوه بر مراقبت از کارنامه هنری‌تان ، طی این سالها از خودتان به لحاظ اخلاقی هم مراقبت کردید و جزو بازیگرانی به شمار می‌روید که کمترین حاشیه در مورد شما وجود دارد چطور توانستید این موضوع را مدیریت کنید؟
من در دوره‌ای وارد حرفه بازیگری شدم که در سینما و تلویزیون اخلاقیات حرف اول را می‌زد و یک بازیگر ناخودآگاه آموزش می‌دید که در کنار رشد در عرصه حرفهای باید ظرفیت‌های خودش را هم افزایش دهد؛ به پیشکسوتش احترام بگذارد و به خاطر پرکاری تن به هر کاری ندهد؛ از طرفی من در خانواده‌ای بزرگ شدم که حفظ حرمت رکن اصلی را در آن بازی می‌کرد. من وقتی خیلی کم سن بودم پدرم را از دست دادم و مادرم با مشکلات زیادی ما را بزرگ کرد و به نوعی مردانه پای ما ایستاد از آنجایی که او به تنهایی ما را بزرگ می‌کرد تاکید زیادی داشت که ما در چارچوب قوانین اخلاقی حرکت کنیم این حد مرز نگه داشتن‌ها را به نوعی از مادرم به ارث بردم چرا که او بیش از هرچیزی به ما یاد داده بود کاری نکنیم که از عرف و شرع به دور باشد. مسلم است وقتی من با چنین تربیتی بزرگ می‌شوم، حاضر نمی‌شوم به هیچ قیمتی اصول اخلاقی را زیر پا بگذارم.
- ولی این روزها برخی از هنرمندها چنین تاکیدی را روی اخلاقیات ندارند و تنها به رشد در زمینه حرفهای فکر می‌کنند و حاضرند برای رسیدن به شهرت بیشتر هر چیزی را زیر سوال بگذارند؟
داشتن چنین دیدگاهی و ترویج آن واقعا مانند یک سم کشنده است و باعث آسیب رساندن به روح هنر می‌شود. شک نداشته باشید اگر کسی با زیر پا گذاشتن اصول اخلاقی به پیشرفتی دست پیدا کند آن پیشرفت بیشتر شکل گذرا دارد و هرگز نمی‌تواند در این راه به ماندگاری برسد.
- با توجه به اینکه در یک خانواده سخت‌گیریی بزرگ شدید چطور مادرتان اجازه داد وارد عرصه بازیگری شوید؟
-مادرم در عین حال که ذهن سختگیری بود اما هیچوقت با علایق ما مخالفت نمی‌کرد ضمن اینکه او هنر را دوست داشت و دلش می‌خواست ما از راه درست وارد این حیطه شویم از طرفی من و مادرم اختلاف سنی بسیار کمی با هم داریم و او تنها 15 سال از من بزرگتر است به همین خاطر دنیا و رویاهای‌مان چندان از هم دور نبود وقتی به او گفتم دوست دارم وارد عرصه بازیگری شوم او از این تصمیم من حمایت کرد تنها به من گفت یاد باشد که اصول را نباید زیر پا نگذاری و باید مراقب خودت باشی.
- پس از همان دوران پای مراقبت از خود در زندگی شخصی و حرفهای شما به میان آمد؟
بله «باخنده» ولی دور از شوخی، فکر می‌کنم این بهترین اصل در زندگی است شما تصور کنید هر کسی بخواهد مراقب خودش باشد آن وقت دیگر هیچ مشکلی رخ نمی‌دهد و همه ی ما در آرامش زندگی می‌کنیم. البته این مواظبت‌ها تاوان‌های خودش را دارد، مثل اینکه شما دیگر نباید بی‌گدار به آب بزنید در هر کاری حضور پیدا کنید، به هر جای بروید و با هر کسی معاشرت کنید. من گاهی حتی میزان حساسیتم به همسایه‌هایم هم می‌رسد به همین خاطر همیشه در انتخاب خانه دقت می‌کنم و اگر در این میان حس کنم همسایه‌ای است که بی قید زندگی می‌کند روابطم را با او به حداقل می‌رسانم و یا اینکه خانه‌ام را عوض می‌کنم چون بر این باورم معاشرت با چنین آدم‌هایی تاثیراتش را ممکن است در به حاشیه کشیدن اسم شما داشته باشد.
- جالب اینجاست رد پای این خصوصیان اخلاقی‌تان در تمام نقش‌هایی که بازی می‌کنید وجود دارد؟
-فکر می‌کنم هر بازیگری بخشی از شخصیت و خصوصیات اخلاقی‌اش را در کارش خرج می‌کند این موضوع در من هم وجود دارد چرا که فکر می‌کنم وقتی شما بخشی از خود واقعی‌تان را در نقشی که ایفا می‌کنید خرج کنید آن نقش باور پذیر از کار در می‌آید به همین خاطر سعی می‌کنم در هر نقشی که بازی می‌کنم رد پایی از فریبا کوثری را به جا بگذارم.
- فکر نمی‌کنید این موضوع باعث کلیشه شدن‌تان شود؟
این موضوعی که به آن اشاره کردم به قدری کمرنگ است که ممکن است حتی مخاطب عام هم متوجه آن نشود بیشتر حکم یک امضا را دارد اما در کل آن چیزی که باعث کلیشه شدن بازیگران ما شده است متن‌های تکراری است، متاسفانه داستان‌هایی که در فیلم و سریال‍‌هایی ما اتفاق می‌افتد همه شبیه به هم هستند و به ندرت شما با یک متن متفاوت مواجه می‌شوید.
- شما طی این سالها نقش های متفاوتی را ایفا کردید اما از این میان نقش‌تان در سریال «معصومیت از دست رفته» و به دنبال آن «مختارنامه» بیشتر در ذهن مخاطبان ماند، دلیل این موضوع را در تاریخی بودن این آثار می‌دانید؟
همان‌طور که در سوال قبلی هم اشاره کردم متن‌های تاریخی باعث شده بازیگران ما فرصت ایفای نقش‌های متفاوت را نداشته باشند و ناخواسته خودشان را تکرار کنند اما در کارهای تاریخی این امکان در اختیار بازیگر قرار می‌گیرد که وارد فضای جدیدی شود با وجود اینکه سالها از بازی من در نقش ماریای نصرانی در سریال «معصومیت از دست رفته» گذشته است اما اثرات این نقش هنوز در من وجود دارد چرا که به معنای واقعی من درگیر این کار شدم جالب اینجاست که مخاطبان، همچنان این نقش را دوست دارند و هنوز من را با این نقش به خاطر می‌آورند این موضوع در مورد سریال «مختار» هم وجود دارد. بخشی از این موضوع به این خاطر است که فضای کارهای تاریخی همچنان بکر باقی مانده است و برای بازیگر و مخاطب حرفهای زیادی را برای گفتن دارد.
- هر بازیگری ملاک‌های خاص خودش را برای انتخاب یک نقش دارد،ملاک شما برای انتخاب نقش چیست؟
کارگردان، چرا که بر این باورم یک کارگردان خوب می تواند یک متن ضعیف را به شاهکار بدل کند و یک کارگردان متوسط ممکن است یک متن عالی را به یک کار ضعیف تبدیل کند.
- پس بی‌دلیل نیست که در طول این سالها با بهترین کارگردان‌های ایران کار کرده‌اید؟
بله و این موضوع را در کنار انتخاب خودم پای شان سهم می گذارم خیلی خوشحالم در کارنامه هنری ام با کارگردان‌های مطرحی نظیر رسول ملاقلی پور،مهدی فخیم زاده، داود میرباقری،حسین سهیلی زاده و... کار کرده‌ام.
- چقدر اثار دیگران همکاران‌تان را در سینما و تلویزیون دنبال می‌کنید؟
بسیار زیاد، بازیگری حرفه من است در نتیجه دور از ذهن نیست که نسبت به تماشای فیلم و سریال بی‌تفاوت نباشم و بخواهم با دقت کار سایر همکارانم را دنبال کنم، این موضوع باعث می‌شود بینشم نسبت کارم بیشتر شود و اشراف بیشتری پیدا کنم.
- آخرین کاری که در آن حضور داشتید چه بود؟
«قورباغه و قناری»، کارگردانی این اثر بر عهده مهدی فخیم زاده است. با توجه به تم کلی که کار دارد شک ندارم در جذب مخاطب موفق عمل می‌کند، در این اثر من نقش همسر فخیم‌زاده را بازی می‌کنم پیش از این سابقه دو همکاری دیگر را با ایشان داشتم که از این جهت برایم بسیار شیرین بود. بازی من در این سریال تقریبا به پایان رسیده و من تنها یک سکانس دیگر دارم. قصه این سریال در مورد مواد مخدر است منتهی اتفاقات سریال در موقعیت طنز رخ می دهد. «قورباغه و قناری» قرار است در ایام عید از تلویزیون پخش شود.
نظر شما